اغلب اوقات، آن چه در مورد مواد مخدر می شنویم و به گوش ما می رسد بزرگنمایی شده توسط رسانه ها یا از منابع دانشگاهی، که درک آن برای بسیاری از ما غیرممکن است. آمار می تواند تجربیات بسیار واقعی انسانی را پنهان کند. بسیار مهم است که افراد بتوانند مستقیماً با یکدیگر صحبت کنند. هروئین تنها بخشی از مشکل مواد مخدر است. خیلی کم مصرف کنندگان مواد مخدر فقط از هروئین استفاده می کنند.
اگر چه داروهای دیگری که استفاده می کنند ممکن است آن قدر قوی نباشند، ولی به همان اندازه مخرب هستند، مخصوصاً زمانی که با هم استفاده می شوند، علائم ترک اعتیاد می تواند بدتر باشد و درمان خود اعتیاد ممکن است سخت تر شود. تقریباً همه مصرف کنندگان هروئین مواد مخدر دیگرس هم استفاده می کنند که ممکن است حتی داروهای قانونی باشند و یا به طور قانونی به دست بیایند.
آمار افراد معتاد به داروهای آرام بخش، به ویژه زنان، بسیار بیشتر از هروئین هستند. افراد بسیار بیشتری به خصوص مردان به الکل معتاد هستند تا هروئین. تعداد روزافزونی افراد وجود دارد، به ویژه جوانان که جزو دسته افراد معتاد به چسب و سایر اشکال مواد استنشاقی، افراد معتاد به شیشه، قرص، سیگار و دیگر موارد که در لیست بی پایان است. یکی از سختی های این وضعیت این است که هیچ کدام عموم مردم و یا کسانی که به این مواد مخدر دیگر معتاد هستند آن ها را به اندازه هروئین خطرناک ببینید. به خاطر همین مشکلات ناشی از استفاده از آن ها تا حد زیادی نادیده گرفته می شود.
توسط دولت، رسانه ها، مراکز ترک اعتیاد و سایر کسانی که در این حوزه نقش دارند، چنین سر و صدایی بر سر هروئین به پا می شود که انگار مواد مخدر فقط هروئین است و دیگر مواد مخدر هیچ ضرری برای سلامتی ندارند. همچنین به این معنی است که افراد معتاد به هروئین اعتیاد را به عنوان یک مشکل دشوارتر می بینند که این کار ترک اعتیاد را سخت تر می کند و حتی باعث می شود که افراد هروئینی به ترک اعتیاد خود فکر نکنند و این امر روند درمان را کندتر می کند. مهم است که تأکید کنیم که اعتیاد به داروهای تجویزی تقریباً همگیر شده اند. بسیاری از آن ها به اشتباه داروهای نرم نامیده می شوند که به پنهان کردن خطر آن ها نیز کمک می کند.
برای بیش از 150 سال، دانشمندان و نظریه پردازان ایده هایی در مورد این که چه چیزی باعث می شود کسی به مصرف مواد مخدر روی بیاورد، ارائه داده اند. آن ها سعی کرده اند که پاسخی اراده دهند که برای همه افراد مناسب باشد. داروها و اقداماتی که می توان برای درمان آن ها انجام داد را بررسی نموده اند. کتاب هایی منتشر شده است تا اثبات وجود یا چنین چیزی به عنوان یک شخصیت اعتیادآور نیست و افراد به ناچار به مواد مخدر روی می آورند.
بررسی ها نشان می دهد که اکثر معتادان به مواد مخدر از خانواده های پرجمعیت، خانواده های از هم گسیخته، خانواده های خشن، خانواده های الکلی و خانواده های فقیر بوده اند. دانشمندان نظریه هایی را مطرح کرده اند که زمانی که شخصی هروئین مصرف کرده باشد، یک ماده شیمیایی در بدن او ایجاد می کند که باعث تغییر در او می شود و قابل برگشت نیست، بنابراین درمانی برای آن وجود ندارد ولی گروه دیگری از محققان مخالف این نظرات هستند. بعضی از دانشمندان نیز بیان نمودند که راهی پیدا کرده اند تا با استفاده از مواد مخدر دیگر، یا بعضی از داروها می توان اثرات هروئین را مسدود کرد.
