داروهای مسکن بالینی یعنی کدئین و مورفین طی فرآیند شیمیایی از تریاک تولید می شوند و قوی ترین فرم اپیوئیدها یعنی هروئین طی روند شیمیایی پیچیده تری از این دو تولید می گردد.
در ابتدا هروئین به عنوان مسکن بسیار قوی کاربرد داشته است که اکنون ممنوع شده است. مانند سایر داروهای گروه اپیوئیدها و هروئین یک داروی پایین آورنده خلق (دپرسانت) می باشد که فعالیت سیستم عصبی مرکزی را کند می نماید.
این فعالیت ها شامل میزان تنفس نیز می باشد که مهمترین عارضه بیش مصرف هروئین وقفه تنفس می باشد. مصرف غیر قانونی هروئین می تواند به صورت کشیدن دودی، تزریق و یا استنشاق پودر باشد.
تاثیرات هروئین چیست؟
میزان عوارض از فرد به فرد بسته به جثه، میزان سلامت فرد و اینکه آیا سایر مواد نیز به صورت همزمان مصرف می گردد متفاوت می باشد. هروئین طی چندین دقیقه پس از مصرف حس لذت ایجاد می کند که منجر به حس گرمی و سرخوشی می گردد تمام علائم درد نیز در فرد مرتفع می گردد.
سایر علائم شامل:
گیجی و بی حالی، تهوع و استفراغ، سردرگمی، چشم های اشک آلود، خشکی دهان، یبوست، کاهش میل جنسی ، کاهش توان صحبت کردن، انقباض عضلات مردمک چشم، کاهش میزان تنفس
تاثیرات مصرف بیش از حد هروئین چیست؟
تاثیرات مصرف هروئین مربوط به کاهش عملکرد مغزمی باشد. گیجی، صدای خرخر و در نهایت کما، کاهش ضربان قلب، کاهش فشار خون و احتمال نارسایی قلب تنفس کند و سطحی تیرگی لب ها و از همه خطرناک تر ایست تنفسی می باشد. این اثرات با مصرف پادزهر(نالوکسان) درمان می گردند.
عوارض وابستگی طولانی مدت به هروئین چیست؟
آثاری که باعث کاهش کیفیت زندگی در فرد وابسته به هروئین می گردد وشامل اختلال حافظه، چرخش ناگهانی خلق، افسردگی، زوال مغزی، یبوست، پریودهای نامنظم در زنان و همچنین ناباروری و کاهش میل و توانایی جنسی .
همچنین علاوه برآنچه گفته شد عوارض بسیار بدخیم تزریق هروئین را نیز باید درنظرگرفت مانند بیماری های خونی از جمله هپاتیت B و C، عفونت خون و ایدز(HIV) خصوصا درموارد استفاده ازسرنگ مشترک.
مقاومت و وابستگی هروئین:
افرادی که وابستگی جسمی به هروئین دارند معمولا دچار مقاومت شده و جهت رسیدن به اثرات هروئین مجبور به مصرف میزان بیشتری از مواد می گردند و در نهایت این افراد به سطحی می رسند که هیچ میزانی از مواد کافی نمی باشد، در این مرحله مواد صرفاً جهت پیشگیری از علائم خماری استفاده می گردد.
افرادی که دچار وابستگی فکری به مواد می باشند، مصرف مواد را مهمتراز هر کار دیگری در در طی روز می دانند. این وابستگی منجر به رفتارهای ناخوشایند و ارتکاب جرم جهت تهیه هزینه مواد می گردد.
اثرات ترک هروئین چیست؟
این اثرات 12 ساعت پس از قطع مصرف بروز می نمایند حداکثر این اثرات 36 تا 72 ساعت پس از قطع مصرف بوده و طی 7 تا 10 روز ازبین می روند.
علائم شامل بی قراری، تحریک پذیری، اضطراب و ترس ، لرز، از دست رفتن اشتها، تهوع و گاهاً استفراغ، تعریق فراوان، آبریزش بینی و اشک ریزش، بی خوابی، افسردگی، کاهش فشار خون، درد و پرش عضلانی، درد شکمی و اسهال می باشد.
درمان هروئین:
درمان یا ترک هروئین شامل درمان ترکیبی دارویی جهت کاهش علائم ترک و مدیریت عوارض قطع وابستگی جسمی در کنار حمایت روانی و اجتماعی می باشد. بیمار باید به کلینیک های تخصصی ترک ارجاع گردد تا با درمانی منسجم به بیمار کمک نمایند. مشاوره، گروه درمانی و حمایت اجتماعی عناصر مهم درمان می باشند.
درصورت نیاز بیمار می تواند تحت درمان سریع COLD TURKEY و یا درمان فوق سریع (UROD) قرارگیرد، که دراین صورت به درمان دارویی حمایتی پیچیده ایی نیاز می باشد.
داروهای مورد استفاده در تداوم درمان شامل داروی ضدمخدر(نالتروکسان) و داروهای روانپزشکی می باشد که به صورت خوراکی تجویز می شوند.
نکات مهم در مورد هروئین:
بسیاری از بیماران با کمک های درمانی از مسیر سخت عوارض ترک عبور کرده و به طور کامل بازتوانی شده اند.
هرویین های آلوده خیابانی که عمدتاً آلوده به کافئین و شکر می باشد می توانند سموم خطرناکی باشند
شریک شدن سرنگ می تواند باعث انتقال ایدز و هپاتیت گردد.
استعمال هرویین می تواند اثرات مخربی بر جنین در بانوان باردار بگذارد
رانندگی در صورت مصرف هروئین خطرناک و غیرقانونی می باشد
برای ترک باید به پزشک متخصص مراجعه شود
