مشکل برخی از خانواده های بیماران مصرف کننده مواد مخدر این است که تلاش میکنند همه مسئولیت بیمارشان را برعهده بگیرند. در این مورد نیز به نظر میرسد مسئولیت اصلی درمان را همسرشان برعهده گرفته است. در حالی که باید متوجه این نکته مهم باشد که همسر بیمار مقصر مشکلات موجود است نه خانواده و لذا باید مسئولیت های خود را به درستی به انجام برساند.
هرچند خانوادهها نیز به شکل دیگر بیمار هستند. اما به نظر میرسد در حالی که بار اصلی زندگی و درمان اعتیاد را همسران و مادران بیماران بر عهده گرفته اند آن ها از این وضعیت استفاده نموده و به جای پیگیری درمان توسط خود، اعضای خانواده هایشان را درگیر بیماریشان می نمایند. در حالی که مشکل اعضای خانواده بیشتر می شود. یکی از این مشکلات ترس و نگرانی آن ها از عود بیماری اعتیاد است.
در حالی که ممکن است عود و لغزش برای بیمارتان طبیعی باشد، اما اعضای خانواده بیشترین رنج را از اعتیاد همسرانشان متحمل میشوند. مشکل اصلی این است که اعضای خانواده هویت خود را فراموش می کنند. خود را قربانی بیماری می نمایند. این مسئله نقطه اوج بیماری یک هم وابسته است.
راه رهایی از این مشکل در بازگشت مجدد هم وابسته ها به هویت اصلی خویش است. آن ها نیاز دارند تا هویت، علائق، نیازها، آرزوها و اهداف خود را مجدداً بازسازی نمایند و توجه خود را از بیمار بر خود متمرکز نمایند. باید خود را باور نمود و تلاش کرد بر خودسازی خویش متمرکز شوند.
هر چند چنین اقدامی بسیار دشوار است اما حضور در جلسات گروه درمانی این امکان را به هم وابسته ها می دهد که به ایجاد تغییر در خویش و زندگیشان بدون درگیر نمودن در بیماری دست یابند. ترس یکی از جنبه های مهم هم وابستگی است و لذا لازم است هم وابسته ها بر خود متمرکز شوند.
خانه متعلق به شماست و این شما نیستید که وسایل منزل را جمع می کنید و می روید این همسرتان است و در حالی که قصد مصرف مواد مخدر را دارد باید وسایلش را جمع نموده و بیرون از خانه اقدام به مصرف مواد مخدر نماید. خانه یک مکان مقدس است و بیمار مصرف کننده مواد مخدر باید وسایلش را دور بیاندازد.
برخی از مصرف کنندگان مواد مخدر سعی می نمایند خانواده هایشان را فریب داده و بر نقاط ضعف خانواده متمرکز و آن ها را تحریک نمایند. تهدیدهای غیر عملی در درمان سوء مصرف مواد مخدر اثر گذار نخواهد بود و لذا ضروری است برای شروع و تداوم درمان اقدام جدیتری انجام دهید.
موضوع اساسی این است چون اعضای خانواده مخصوصاً هم وابسته ها مسئولیت درمان بیمارشان را برعهده خواهند داشت لذا بیماران از پذیرش مسئولیت درمان امتناع خواهند نمود. بنابراین به جای جمع کردن اثاث زندگی که در نهایت بیشترین آسیب را به اعضای خانواده خواهد زد، باید بر نقاط ضعف خویش متمرکز شد. سعی کنید مسئولیتهای خانوادگی و داشتن تعهد در درمان را از بیمارتان بخواهید تا او در ارتباط با مسائل زندگی احساس مسئولیت بیشتری نماید.