زولپیدم یا آمبین یک داروی آرام‌بخش است که برای استفاده‌های کوتاه مدت به منظور کمک به خواب توصیه می‌شود. با این حال، هنگامی که زولپیدم به طور مداوم مورد استفاده قرار گیرد، حتی زمانی که طبق تجویز پزشک باشد، افراد ممکن است از نظر فیزیکی به آن وابسته شوند.
زولپیدم بر گیرنده‌های GABA در سراسر مغز و بدن تأثیر می‌گذارد. بنابراین، اثرات آن ممکن است با اثرات دیگر مضعف‌کننده‌های سیستم عصبی مرکزی (CNS) که بر روی همان گیرنده‌ها کار می‌کنند، ترکیب شوند و فعالیت‌های مغز و بدن را کند کنند، که به طور طبیعی در خواب رخ می‌دهد.
هدف اصلی زولپیدم تجویزی، کمک به شروع یا حفظ خواب است. این دارو برای استفاده کوتاه‌مدت طراحی شده، هرچند ممکن است در برخی موارد، علت اصلی اختلال خواب در مدت کوتاهی برطرف نشود.
تولیدکنندگان توصیه می‌کنند که مصرف دارو را تا حد ممکن محدود به دوره‌های کوتاه‌مدت کنید. اگر مشکلات خواب پس از 7 تا 10 روز ادامه پیدا کرد، لازم است با پزشک مشورت شود تا احتمال وجود عوامل دیگری که موجب بی‌خوابی می‌شوند بررسی گردد.
ابهام در تعریف کوتاه‌مدت ممکن است باعث شود گروهی از افراد به دلیل حل نشدن علت اصلی مشکلات خوابشان، برای سال‌ها به مصرف این دارو ادامه دهند. این موضوع می‌تواند به وابستگی منجر شود.
همچنین، اثرات زولپیدم ممکن است برای برخی افراد خوشایند باشد و آن‌ها را به سمت سوءمصرف سوق دهد. استفاده نادرست از زولپیدم و داروهای مشابه می‌تواند خطر عوارض جانبی و اعتیاد را افزایش دهد.
اثرات زولپیدم ممکن است بسته به دوز مصرفی، تفاوت‌های بیولوژیکی افراد، و مصرف هم‌زمان با سایر مواد متفاوت باشد. عوارض جانبی داروهای تضعیف‌کننده سیستم عصبی مرکزی مانند زولپیدم شامل موارد زیر است:
این عوارض جانبی ممکن است در صورت مصرف هم‌زمان با الکل، مواد افیونی یا سایر داروهای تضعیف‌کننده سیستم عصبی مرکزی تشدید شود، که می‌تواند خطر مرگ ناشی از مصرف بیش از حد را افزایش دهد. علت مرگ ممکن است کاهش شدید ضربان قلب و تنفس در نتیجه مصرف بیش از حد باشد.
برای برخی افراد، تشخیص اینکه مصرف زولپیدم آن‌ها به یک مشکل تبدیل شده است، ممکن است دشوار باشد. با این حال، شناخت تفاوت بین استفاده صحیح و سوءمصرف می‌تواند مفید باشد. اعتیاد معمولاً به‌طور تدریجی شکل می‌گیرد و ممکن است به‌آسانی قابل تشخیص نباشد. نشانه‌های سوءمصرف داروهای آرام‌بخش شامل موارد زیر است:
اگر نگران هستید که یکی از عزیزانتان ممکن است سوءمصرف دارویی مانند زولپیدم داشته باشد، برخی علائم رفتاری می‌توانند نشان‌دهنده این مسئله باشند. از جمله نشانه‌های بالقوه سوءمصرف مواد و اعتیاد می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
اگر فردی که برای شما مهم است برخی از این رفتارها را نشان می‌دهد، ممکن است نشانه‌ای از اعتیاد باشد. با این حال، عوامل دیگری مانند رویدادهای زندگی، شرایط پزشکی، یا حتی تغییرات طبیعی دوران نوجوانی نیز می‌توانند موجب چنین تغییراتی شوند. توجه به تصویر کلی بسیار مهم است، و در صورت نگرانی، توصیه می‌شود از یک متخصص برای ارزیابی دقیق کمک بگیرید.
متخصصان سلامت روان از مجموعه‌ای شامل یازده معیار، که در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی تعریف شده است، برای شناسایی و تشخیص اختلال مصرف مواد استفاده می‌کنند. برای تشخیص، نیازی نیست تمام این یازده معیار وجود داشته باشند. این معیارها شامل موارد زیر هستند:
تشخیص اختلال مصرف مواد تنها توسط یک متخصص امکان‌پذیر است، اما آگاهی از معیارها می‌تواند مفید باشد.
هر فرد در مسیر درمان اعتیاد نیازهای خاص خود را دارد. سطح درمان مورد نیاز برای هر فرد بسته به نیازهای خاص او متفاوت است و برنامه‌های درمانی به‌طور شخصی طراحی می‌شوند.
سطح درمان مورد نیاز برای هر فرد بسته به نیازهای خاص او متفاوت است. بسیاری از مراکز درمانی ابتدا سم‌زدایی پزشکی را به عنوان گام اول پیشنهاد می‌کنند، که به‌ویژه برای اختلالات مصرف آرام‌بخش مفید است.
داروهایی مانند زولپیدم در صورت قطع ناگهانی ممکن است علائم ترک خطرناکی ایجاد کنند. به همین دلیل، برای ایمنی بیشتر در فرآیند سم‌زدایی، باید تحت نظارت پزشکی و با کاهش تدریجی دوز مصرفی انجام شود. پس از این مرحله، مراقبت‌های مستمر تحت نظر متخصص می‌تواند به بهبودی بلندمدت کمک کند.
