متیلن دی اکسی مت آمفتامین (ام. دی. ام. آ) یک داروی مصنوعی است که خلق و خو و ادراک (آگاهی از اشیاء و شرایط اطراف) را تغییر می دهد. از نظر شیمیایی هم به محرک ها و هم به مواد توهم زا شباهت دارد و احساس افزایش انرژی، لذت، گرمای عاطفی و ادراک حسی و زمانی را تحریف می کند.
متیلن دی اکسی مت آمفتامین در ابتدا در صحنه کلوپ های شبانه و در مهمانی های رقص تمام شبانه محبوب بود، اما این دارو در حال حاضر بر روی طیف وسیعی از افراد است که معمولاً دارو را اکستازی یا مولی می نامند، تأثیر می گذارد.
افرادی که از اکستازی استفاده می کنند معمولاً آن را به صورت کپسول یا قرص مصرف می کنند، برخی آن را می بلعند یا به صورت پودر استنشاق می کنند. برخی از افراد اکستازی را در ترکیب با داروهای دیگر مانند الکل یا ماری جوانا مصرف می کنند.
اکستازی جزء داروهای شیمیایی است و دارای خواص محرک دستگاه عصبی و توهم زایی است. نام تجاری آن اکستاسی است و برای اولین بار در سال 1914 توسط یک شرکت آلمانی به عنوان داروی ضد اشتها زا ساخته شد.
در دهه 1970 اکستازی توسط برخی روان شناسان آمریکایی جهت تسهیل روان درمانی استفاده می شد. این ماده در حال حاضر هیچ استفاده پزشکی ندارد. این ماده باعث ایجاد وابستگی جسمی و روانی می شود. گر چه این وابستگی به اندازه هروئین و کوکائین نیست.
مصرف اکستازی با ایجاد پدیده تحمل همراه است و مدت اثر این ماده چهار تا شش ساعت است. این ماده در فرم قرص و کپسول موجود است و از راه خوراکی استفاده می شود.
استعمال کنندگان اکستازی می گویند، این ماده احساس بسیار مثبتی را ایجاد می کند، حس نزدیکی به دیگران، از بین رفتن اضطراب و ایجاد آرامش فوق العاده را نیز به دنبال دارد. همچنین نیاز به غذا خوردن، نوشیدن و خواب را از بین برده و لذا به فرد تحمل شرکت در میهمانی های دو، سه روزه را می دهد و لذا در برخی موارد ایجاد فرسودگی بیش از حد به همراه کم آب شدن بدن می نماید. از اثرات دیگر این دارو می توان به تهوع، توهم، تب و لرز، تعریق، لرزش اندام ها، دردهای عضلانی و تاری دید، اشاره نمود. استفاده مقادیر بیش از حد این دارو موجب فشارخون بالا، بی هوشی، حملات اضطرابی، تشنج و تب می شود. این حالت به دلیل احتمال اختلال در عملکرد قلب می تواند مرگبار باشد.
این دارو درصورتی که پس از مدتی استفاده نشود ایجاد اضطراب، حالت شک و تردید و افسردگی می نماید. ماده اکستازی در فضای بین سیناپسی قرار گرفته و به گیرنده های دو پامین اتصال می یابد. در حالت مصرف اکستازی دوپامین افزایش می یابد که نشان دهنده فعال شدن سیستم پاداش است اما بعد از مصرف سیستم پاداش در نتیجه مقدار دوپامین بین سیناپسی کاهش می یابد که نوعی افسردگی را در شخص مصرف کننده اکستازی پدید می آورد. اکثر مصرف کنندگان اکستازی در گروه سنی هجده تا بیست و پنج سال قرار دارند و پس از آن گروه سنی دوازده تا هفده سال می باشند.
