یک مطالعه جدید به رهبری کلیر اسمیت، روانشناس دانشگاه فلوریدا جنوبی، نشان می‌دهد که مشاغل بسیار کم تحرک، که حدود 80 درصد نیروی کار فعلی را شامل می‌شود، به طور چشمگیری خطر بروز علائم بی‌خوابی را افزایش می‌دهد.
این مطالعه که در مجله روانشناسی بهداشت شغلی به چاپ رسیده است، داده‌های بیش از 1000 کارمند را در طول یک دهه مورد بررسی قرار داده است. نتایج نشان می‌دهد که مشاغل کم‌تحرک و برنامه‌های کاری نامنظم، تهدیدی جدی برای سلامت خواب محسوب می‌شوند.
این دو عامل که با پیشرفت‌های تکنولوژیکی مانند استفاده بیشتر از کامپیوتر تشدید می‌شوند، باعث افزایش 37 درصدی علائم بی‌خوابی در شاغلان کم‌تحرک و 66 درصد افزایش خطر نیاز به خواب متوالی (چرت زدن یا خوابیدن مکرر در آخر هفته) برای کسانی که برنامه کاری غیرمعمول دارند، می‌شوند.
اسمیت بیان کرد که نوع مشاغل ما یک تهدید جدی و بلندمدت برای خواب سالم است. خواب سالم فقط شامل هشت ساعت خواب نیست؛ بلکه به خوابیدن راحت، داشتن خواب پیوسته در طول شب و رعایت یک برنامه خواب ثابت نیز بستگی دارد. شرکت‌ها باید از خطرات خواب مخصوص نیروی کار خود آگاه باشند تا بتوانند تشخیص و مداخله بهتری انجام دهند.
این تحقیق که با استفاده از داده‌های مطالعه ملی Midlife در ایالات متحده انجام شده است، سه گروه مختلف از وضعیت خواب را در بین شاغلان در یک دوره 10 ساله شناسایی کرده است: افرادی که خواب خوبی دارند، افرادی که کم‌خواب هستند و افرادی که بی‌خوابی دارند.
این مطالعه نشان داد که مشاغل بی‌تحرک به شدت با دسته بی‌خوابی مرتبط هستند، که با علائمی مانند مشکل در به خواب رفتن، قطع شدن خواب و خستگی مکرر در طول روز شناخته می‌شود. همچنین، کارمندانی که دارای برنامه‌های غیرمعمول، مانند شیفت‌های شب، هستند بیشتر در گروه افراد خواب‌آلود قرار دارند.
اسمیت بیان کرد که این تحقیق نشان می‌دهد که تحرک بدنی در طول روز کاری و محدود کردن فعالیت‌های کاری پس از ساعات کاری، نه تنها به بهبود خواب در همان شب کمک می‌کند، بلکه می‌تواند از مشکلات خواب مداوم در دهه‌های آینده نیز جلوگیری کند.
این مطالعه همچنین نشان می‌دهد که کارمندانی که به دلیل نوع شغلشان، مانند ساعات طولانی کار بی‌تحرک یا برنامه‌های نامنظم، دچار الگوی خواب نامناسب می‌شوند، ممکن است برای سال‌ها در این الگوهای ناسالم گرفتار بمانند. به عنوان مثال، 90 درصد از افرادی که بی‌خوابی دارند، تا 10 سال بعد همچنان علائم خود را مشاهده کردند.
اسمیت، که این پروژه را با همکاری یک تیم بین رشته‌ای از متخصصان روانشناسی، روانپزشکی، پیری و پزشکی رهبری می‌کرد، بیان کرد: «این امر به‌ویژه برای کارفرمایان و کارمندان مهم است، زیرا تحقیقات نشان می‌دهد که خواب ناسالم بر بهره‌وری، رفاه و سلامت کلی تأثیر منفی می‌گذارد». او اضافه کرد که یافته‌ها نشان می‌دهد طراحی مجدد مشاغل با در نظر گرفتن سلامت خواب می‌تواند به بهبود رفاه شاغلان کمک کند.
