متخصصان در اوایل ماه جاری به این نتیجه رسیدند که محدود کردن زمان استفاده از تلفن هوشمند برای اتصال به اینترنت می‌تواند باعث افزایش شادی و تمرکز افراد شود. به نظر می‌رسد که صرفاً کاهش مدت زمان استفاده از صفحه‌نمایش تلفن‌های هوشمند، بدون در نظر گرفتن سایر دستگاه‌های الکترونیکی، تأثیر مثبتی بر سلامت روان شرکت‌کنندگان در این پژوهش داشته است.
کوستادین کوشلف، استادیار روانشناسی در دانشگاه جورج‌تاون، اظهار داشت که تلفن‌های هوشمند ممکن است اثرات منفی جزئی و ناپیدایی بر سلامت روان داشته باشند که به مرور زمان تجمع می‌یابند.
به طور میانگین، افراد در آمریکا روزانه حدود پنج ساعت را صرف استفاده از تلفن‌های هوشمند خود می‌کنند. با این‌حال، زمانی که پژوهشگران از شرکت‌کنندگان خواستند تا استفاده از اینترنت را در تلفن‌های هوشمندشان متوقف کنند، بسیاری این کار را دشوار یافتند. با وجود این، افرادی که توانستند این تغییر را اعمال کنند، در مقایسه با کسانی که همچنان به دستگاه‌های خود وابسته بودند، پیشرفت‌های قابل توجهی را تجربه کردند.
در این پژوهش، کارشناسان ۴۶۷ فرد بین ۱۸ تا ۷۴ سال را برای شرکت در مطالعه جذب کردند. حدود ۲۶۰ نفر از شرکت‌کنندگان برنامه‌ای را روی تلفن‌های خود نصب کردند که به مدت دو هفته تمام دسترسی آن‌ها به اینترنت را از طریق گوشی هوشمند مسدود می‌کرد.
با این‌حال، آن‌ها همچنان مجاز بودند از طریق سایر دستگاه‌ها به اینترنت متصل شوند. نیمی از افراد در دو هفته اول با این محدودیت مواجه شدند، در حالی که نیمه دیگر به‌عنوان گروه کنترل عمل کرد. سپس، در دو هفته دوم از دوره آزمایشی یک‌ماهه، جای این دو گروه با یکدیگر تغییر کرد.
آدریان وارد، روانشناس و استاد دانشگاه تگزاس، توضیح داد که آن‌ها دسترسی به پیامک و تماس‌های تلفنی را محدود نکردند، بنابراین شرکت‌کنندگان همچنان می‌توانستند در هر زمان و از هر مکان با عزیزان خود در ارتباط باشند.
بسیاری از شرکت‌کنندگان این آزمایش را چالش‌برانگیز یافتند، زیرا تنها ۱۱۹ نفر توانستند مسدودسازی را حداقل به مدت ۱۰ روز ادامه دهتد. این افراد موفق شدند میانگین زمان استفاده روزانه از صفحه‌نمایش خود را از ۳۱۴ دقیقه به ۱۶۱ دقیقه کاهش دهند.
افرادی که این چالش را با موفقیت به پایان رساندند، از مزایای آن بهره‌مند شدند و بهبودهای قابل توجهی در سلامت روان، احساس بهزیستی ذهنی و توانایی تمرکز پایدار که به‌طور عینی اندازه‌گیری شده بود تجربه کردند.
پژوهشگران خاطرنشان کردند که این افزایش در توانایی تمرکز معادل جبران ۱۰ سال کاهش شناختی ناشی از افزایش سن بوده و بهبود علائم افسردگی نیز از میانگین اثربخشی داروهای ضدافسردگی فراتر رفته است.
به گزارش ایندیپندنت، نکته قابل توجه این است که افرادی که در دو هفته نخست دسترسی به اینترنت را محدود کرده بودند، حتی پس از گذشت دو هفته از بازگشت به اینترنت، همچنان سطح بالاتری از سلامت روان و بهزیستی ذهنی را تجربه می‌کردند.
پژوهشگران معتقدند که این نتایج به دلیل چندین اثر مثبت ناشی از قطع دسترسی به اینترنت به دست آمده است، از جمله افزایش حضور در دنیای واقعی، کاهش مصرف رسانه، تقویت روابط اجتماعی، بهبود کیفیت خواب و افزایش احساس خودکنترلی. حتی افرادی که نتوانستند کاملاً از اینترنت فاصله بگیرند، در تمامی شاخص‌های اندازه‌گیری‌شده شاهد پیشرفت‌هایی بودند.
این نتایج در راستای تحقیقات پیشین قرار دارند که به بررسی پیامدهای منفی استفاده از تلفن‌های هوشمند پرداخته و آن را با افزایش افسردگی و اضطراب مرتبط کرده‌اند.
