همه سیگاری ها نسبت به کسانی که فقط روزی چند نخ سیگار می کشند حسادت می کنند. ما به خودمان می گوییم اگر بتوانم از سیگاری که در طول روز می کشم سه نخش از همه لذت بخش تر باشد، آن روز دنیا به کامم خواهد بود.
بعضی از سیگاری ها صبر می کنند تا به محل کار برسند یا اولین فنجان چای را در محل کار بنوشند بعد سیگار بکشند. بعضی ها حتی تا بعد از صرف شام یا مصرف نوشیدنی منتظر می مانند و بعد از آن سیگار می کشند. بعضی ها هم هستند که فقط پس از هر وعده غذایی، صبحانه، ناهار و شام، سیگار می کشند.
ولی خیلی از این سیگاری ها نه تنها به دوستانشان بلکه حتی به خودشان هم دروغ می گویند. آن ها شادمانه به همه می گویند که فقط بعد از غذا سیگار می کشم و با این کار اعتیادشان به سیگار را کنترل می کنند.
اکثر کسانی که می خواهند مقدار سیگاری را که می کشند، کاهش دهند یا تلاششان برای ترک سیگار با شکست مواجه می شود و دوباره به مقدار مصرف قبلی شان برمی گردند، یا سعی می کنند مقدار مصرف خود را به نصف تقلیل دهند.
شما یا سیگار می کشید یا نمی کشید. راه حل بین وسطی وجود ندارد. یک نخ، نخ بعدی را در پی دارد، و الی آخر. گاهی وقتی سعی می کنید سیگارتان را محدود کنید شکست می خورید. گاهی تنها کاری که می کنید تا خودتان را تسکین دهید این است که شروع کنید به سیگار کشیدن شدید. چون فکر می کنید به آن نیاز دارید و زندگی با آن رضایت بخش تر است. در واقع شما به نیکوتین موجود در سیگار معتاد هستید و ترک نیکوتین به دلیل وسوسه و ولع شدید یکی از دشوارترین ترک اعتیاد به مواد مخدر محسوب می شود.
کم کردن سیگار باعث می شود سیگار ارزشمندتر به نظر رسد، چون ثانیه شماری می کنید تا نوبت سیگار بعدی تان برسد. به محض این که سیگارتان را خاموش کنید این چرخه دوباره شروع می شود.
از آن دسته از سیگاری هایی که می توانند خود را به چند نخ سیگار در شب محدود کنند می توان سوال کرد «چرا خودشان را به زحمت می اندازند؟» اگر سیگار کشیدن چنان کار لذت بخشی است چرا فقط شب ها بکشند؟ چرا صبح ها و بعد از ظهرها هم نکشند؟ شش نخ سیگار نمی تواند آن قدر ها هم که می گویند بد باشد! پاسخ این سوال ترس است. اگر این سیگاری های پاره وقت شروع به کشیدن بیشتر کنند، مقدار مصرفشان کم کم بیشتر می شود.
آن ها از ماهیت مخرب سیگار آگاهند. فکر می کنند تا زمانی که بتوانند روزی دو نخ بکشند، سیگار خود را کنترل خواهند کرد و از بیماری های مرتبط با آن نخواهند مرد. کاری که آن ها در واقع انجام می دهند این است که اکثر روزهای زندگی خود را با زجر و عذاب می گذرانند.
اگر با یکی از این سیگاری های پاره وقت صحبت کنید و بپرسید روزی چندبار به فکر سیگار کشیدن می افتد، دفعاتش خیلی بیش از تعداد دفعاتی است که سیگاری های معمولی در طول روز به سیگار فکر می کنند. بخشی از زندگی آن ها با زجر ناشی از علائم ترک اعتیاد به سیگار همراه است.
جهت مشاوره رایگان ترک سیگار با شماره ٧٥۳٥٤-۰۲۱ تماس بگیرید
