مورفین یک ماده طبیعی است که از گیاه خشخاش یا از شیره غلیظ آن استخراج می‌شود. ترکیب شیمیایی مورفین مشابه هروئین است، زیرا هر دو از یک گیاه به دست می‌آیند. این ماده افیونی برای کاهش درد استفاده می‌شود و حس سرخوشی ایجاد می‌کند که اغلب به عنوان حالتی رویایی توصیف می‌گردد. این دارو میتواند به صورت قرص، شربت یا تزریقی مصرف شود و در برخی موارد حتی قابل دود کردن است.
مورفین پتانسیل بالایی برای ایجاد اعتیاد دارد، زیرا تحمل به آن به سرعت افزایش می‌یابد. این دارو برای درمان دردهای متوسط، شدید و مزمن استفاده می‌شود. همچنین برای تسکین درد پس از جراحی‌های بزرگ، درمان دردهای مرتبط با سرطان و کاهش تنگی نفس در بیماران در مراحل پایانی زندگی به کار می‌رود. با این حال، مورفین به دلیل اثرات خوشایند و دسترسی نسبی، پتانسیل بالایی برای سوءاستفاده دارد. اثرات معمول مورفین شامل موارد زیر است:
عوارض جانبی کوتاه‌مدت مورفین بسته به نحوه تجویز و میزان مصرف دارو متفاوت است. بیشتر اثرات مورفین بسته به روش مصرف، در عرض 15 تا 60 دقیقه شروع می‌شود و ممکن است 4 تا 6 ساعت طول بکشد. برخی از عوارض جانبی احتمالی مصرف مورفین شامل موارد زیر است:
مورفین به عنوان یک تضعیف کننده سیستم عصبی مرکزی، فعالیت مغز و سیستم عصبی را کاهش می‌دهد که میتواند منجر به کند شدن تنفس و خواب‌آلودگی شدید شود. اثرات آرام‌بخش آن میتواند به قدری قوی باشد که در دوزهای بالا، فرد ممکن است بیهوش شود.
استفاده طولانیمدت از مورفین میتواند به عوارض جانبی منفی متعددی منجر شود، از جمله اعتیاد. سایر اثرات مخرب شامل آسیب به وریدهای محل تزریق و اختلالات خلقی مانند افسردگی است. عوارض جانبی طولانیمدت مصرف مورفین عبارتند از:
مورفین به عنوان یک داروی مخدر، به دلیل اثرات خوشایندش، اغلب مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرد. افرادی که از دردهای مزمن رنج می‌برند، ممکن است داروهای خود را به طور نادرست مصرف کنند که این امر میتواند خطر ابتلا به اختلال مصرف مواد را در آن‌ها افزایش دهد.
تشخیص سوءمصرف مورفین میتواند دشوار باشد، به ویژه اگر فرد دارای نسخه باشد. با این حال، استفاده از مورفین به روش‌هایی غیر از آنچه تجویز شده، به عنوان سوءاستفاده شناخته می‌شود و میتواند به اعتیاد منجر شود. افرادی که مورفین را در دوزهای بالا مصرف می‌کنند، در معرض خطر مصرف بیش از حد قرار دارند. اگر نگران هستید که یکی از نزدیکان شما ممکن است با سوءمصرف مورفین مشکل داشته باشد، به دنبال این علائم باشید:
اعتیاد به مورفین به دلایل مختلفی ایجاد می‌شود و اغلب نتیجه سوءمصرف مداوم است. این اعتیاد معمولاً با افزایش تحمل شروع می‌شود، به این معنا که فرد نیاز به دوزهای بیشتری از مورفین برای تجربه اثرات آن دارد. پس از ایجاد تحمل، کاربران در صورت عدم مصرف مورفین علائم ترک را تجربه می‌کنند که ترک آن را دشوار می‌سازد. در بسیاری از موارد، وابستگی روانی به مورفین بلافاصله پس از وابستگی فیزیکی ایجاد می‌شود.
تشخیص اعتیاد به مورفین میتواند دشوار باشد، زیرا ممکن است فرد به دلیل درد شدید از آن استفاده کند. مورفین که برای تسکین دردهای مزمن شدید مفید است، به راحتی مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرد. عوارض جانبی رایج اعتیاد شامل اضطراب، افسردگی و تأثیرات منفی بر زندگی شخصی و حرفه‌ای است. نشانه‌های ظاهری اعتیاد میتواند شامل تغییرات رفتاری و معاشرت با افراد سوءمصرف کننده مورفین باشد.
اعتیاد به مورفین مشابه اعتیاد به هروئین است و غلبه بر آن بسیار دشوار است. قطع ناگهانی مورفین میتواند بسیار ناراحت‌کننده و ناخوشایند باشد. بنابراین، بهترین راه برای پاکسازی بدن از این ماده، سم‌زدایی تحت نظارت پزشکی است.
از آنجا که مورفین یک تضعیف کننده سیستم عصبی مرکزی است، ترکیب آن با سایر داروهای ضعیف کننده سیستم عصبی مرکزی بسیار خطرناک می‌باشد. الکل و بنزودیازپین‌ها دو داروی تضعیف کننده سیستم عصبی مرکزی هستند که اغلب مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرند و در صورت استفاده همزمان با مورفین، می‌توانند منجر به آرام‌بخشی شدید، نارسایی تنفسی یا حتی کما شوند.
علائم ترک مورفین میتواند 6 تا 12 ساعت پس از آخرین دوز شروع شود. مصرف‌کنندگان به سرعت به مورفین تحمل پیدا می‌کنند، بنابراین ترک میتواند حتی پس از مدت کوتاهی مصرف نیز آغاز شود.
اگر شما یکی از بسیاری از افرادی هستید که به مورفین معتاد شده‌اند، بدانید که تنها نیستید. محققان در سراسر کشور در حال یافتن روش‌های مؤثرتری برای کمک به افراد در غلبه بر اعتیاد هستند. درمان‌های فعلی برای اعتیاد به مورفین شامل مشاوره، گروه‌های حمایتی و داروهایی برای مدیریت علائم ترک است. یک رویکرد جامع در درمان میتواند به طور قابل توجهی شانس بهبودی کامل را افزایش دهد.
اعتیاد به مورفین یک مشکل جدی است، اما بهبودی امکان‌پذیر است. علائم ترک را می‌توان با حداقل ناراحتی از طریق سم‌زدایی پزشکی مدیریت کرد که خطر عود را نیز کاهش می‌دهد. اگرچه مورفین به اندازه هروئین قوی نیست، اثرات آن به همان اندازه نگران‌کننده است.
غلبه بر اعتیاد به مورفین یک فرآیند مادام‌العمر است. در حالی که سم‌زدایی ممکن است چند هفته طول بکشد، تعهد به پاک ماندن برای تمام عمر باقی می‌ماند. بسیاری از افراد در حال بهبودی از طریق گروه‌های حمایتی مستمر و مشاوره فردی، کمک و مسئولیت‌پذیری لازم برای ادامه مسیر بدون مورفین را پیدا کرده‌اند.
پاک ماندن نیاز به تغییر سبک زندگی دارد تا از عود جلوگیری شود، که ممکن است شامل حذف تأثیرات منفی از محافل اجتماعی نزدیک باشد. ایجاد روابط با افرادی که از یک سبک زندگی پاک حمایت می‌کنند، بسیار مهم است.
غلبه بر اعتیاد به مورفین میتواند بسیار چالش برانگیز باشد، اما ترک این عادت امکان‌پذیر است. تحقیقات نشان داده‌اند که افرادی که می‌توانند تغییرات قابل توجهی در زندگی خود ایجاد کنند، شانس بهبودی بدون عود را افزایش می‌دهند. کمک برای اعتیاد به مورفین در دسترس است. برای بررسی گزینه‌های درمانی با یک ارائه‌دهنده خدمات درمانی تماس بگیرید.
