آدرال، یک محرک قوی سیستم عصبی مرکزی، رایج‌ترین آمفتامین تجویزی است. به دلیل پتانسیل بالای اعتیادآوری، این دارو به عنوان یک ماده کنترل شده طبقه‌بندی می‌شود. آدرال به صورت قرص‌های خوراکی با دوزهای مختلف از ۵ تا ۳۰ میلی‌گرم عرضه می‌شود. برخی افراد برای دستیابی به اثرات سریع‌تر، قرص‌ها را خرد کرده و استنشاق میکنند.
آدرال (Adderall) یک داروی محرک تجویزی است که می‌تواند اعتیادآور باشد و اثراتی مشابه مت‌آمفتامین دارد. به دلیل قدرت و دسترسی آسان آن، خطر اعتیاد و سوءاستفاده از آدرال بالاست. اگرچه همه افرادی که از آدرال استفاده میکنند دچار اعتیاد نمی‌شوند، کسانی که به طور منظم آدرال را با دوزهای غیرتجویزی مصرف میکنند، در معرض خطر بالای اعتیاد قرار دارند.
آدرال با افزایش سطح دوپامین و نوراپینفرین در سیستم عصبی مرکزی عمل می‌کند. نوراپینفرین بر نحوه واکنش مغز به رویدادها، به ویژه در توجه و سرعت واکنش به محرک‌های بیرونی، تأثیر می‌گذارد. دوپامین، که به عنوان ماده شیمیایی در ایجاد حس خوب شناخته می‌شود، اثر پاداش‌دهی دارد. اگرچه دوپامین به طور طبیعی در بدن وجود دارد، داروهایی مانند آدرال سطوح غیرطبیعی بالایی از آن را تولید میکنند، که می‌تواند باعث شود کاربران به مصرف بیشتر آن تمایل پیدا کنند.
مغز فرد معتاد برای افزایش هوشیاری و کارایی به آدرال وابسته می‌شود. بدون آدرال، افراد معتاد معمولاً احساس خستگی و گیجی ذهنی دارند. این‌ها نشانه‌های ترک آدرال هستند که به شدت به اعتیاد اشاره دارند. علائم رایج اعتیاد به آدرال شامل موارد زیر است:
هیچکس قصد ندارد به آدرال معتاد شود. معمولاً اعتیاد و سوءمصرف آدرال در نتیجه تلاش برای افزایش بهره‌وری در یک روز پر استرس در محل کار یا هنگام مطالعه برای یک آزمون مهم آغاز می‌شود. برخی افراد حتی علائم اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی را جعل میکنند تا بتوانند نسخه‌ای برای این دارو دریافت کنند.
وابستگی به آدرال یک پاسخ فیزیولوژیکی طبیعی و پیش‌بینی شده به دارو است. فرد به دلیل تعامل مواد شیمیایی در بدن، حتی با مصرف طبق تجویز، وابستگی فیزیکی پیدا می‌کند، اما وابستگی روانی ندارد که شامل سوءاستفاده از دارو برای رسیدن به حالت نئشگی باشد. ممکن است به دلیل تأثیر مواد شیمیایی بر مغز، برای ترک دارو به کمک پزشک نیاز داشته باشند، اما از نظر ذهنی به آدرال وسواس یا هوس ندارند.
اعتیاد به آدرال یعنی فرد به این دارو وابسته می‌شود، چه از نظر جسمی و چه روانی. این افراد نمی‌توانند بدون آدرال زندگی کنند و همیشه به دنبال دریافت بیشتر آن هستند. مصرف آدرال برایشان اولویت اصلی می‌شود و اغلب نسخه خود را زودتر از موعد تمام میکنند، بنابراین مجبورند برای دریافت بیشتر تلاش کنند. همچنین، این افراد دائماً به آدرال فکر میکنند و هوس مصرف آن را دارند.
بسیاری از افراد به اشتباه فکر میکنند که آدرال ایمن است چون توسط پزشکان تجویز می‌شود. اما سوءاستفاده مداوم از آدرال می‌تواند به عوارض جانبی طولانی‌مدت و اعتیادی منجر شود که ترک آن دشوار است. مردم از آدرال سوءاستفاده میکنند چون باعث افزایش اعتماد به نفس، سرخوشی، تمرکز بیشتر و کاهش اشتها می‌شود. این اثرات، آدرال را برای کسانی که به دنبال بهبود عملکرد جسمی یا ذهنی هستند، جذاب می‌کند.
مصرف آدرال بدون نسخه یا به روشی غیر از تجویز پزشک، سوءمصرف محسوب می‌شود. این شامل خرد کردن و استنشاق قرص‌های آدرال یا مصرف دوزهای بالا برای دستیابی به اثرات قویتر است. آدرال برای اهداف مختلفی مورد سوءمصرف قرار می‌گیرد، از جمله:
اگرچه بسیاری از افراد سوءمصرف آدرال را بیشتر با دانش‌آموزان دبیرستانی و دانشجویان مرتبط می‌دانند، اما افراد مسن نیز از این دارو استفاده میکنند. بر اساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، بیشتر افرادی که برای اعتیاد به آدرال تحت درمان قرار گرفته‌اند، مصرف آن را از حدود ۲۳ سالگی شروع کرده‌اند. سوءمصرف آدرال در گروه‌های زیر بیشتر رواج دارد:
دانشجویان و متخصصان: توانایی آدرال در افزایش تمرکز و بیدار ماندن برای مدت طولانی‌تر از حد معمول، این دارو را برای دانش‌آموزان و شاغلان که با فشارهای زیاد در مدرسه و محل کار مواجه هستند، جذاب می‌کند. دانشجویان دانشگاه به ویژه بخش بزرگی از افرادی را تشکیل می‌دهند که از آدرال به عنوان داروی مطالعه سوءاستفاده میکنند.
ورزشکاران: ورزشکاران ممکن است برای مقابله با خستگی و افزایش عملکرد در تمرینات و مسابقات از آدرال سوءاستفاده کنند. در سال ۲۰۱۲، سوءاستفاده از آدرال منجر به رکوردشکنی تعداد تعلیق‌های یکساله مرتبط با مواد مخدر در لیگ ملی فوتبال شد.
افراد مبتلا به اختلالات خوردن: کسانی که با اختلالات خوردن مواجه هستند ممکن است از آدرال سوءاستفاده کنند چون این دارو اشتها را کاهش می‌دهد. اگر فردی با اختلال خوردن به آدرال معتاد شود، معمولاً نیاز به درمانی دارد که هر دو مشکل را به طور همزمان حل کند.
سوءمصرف آدرال می‌تواند منجر به مشکلات جدی سلامتی شود، از جمله مصرف بیش از حد که ممکن است کشنده باشد. علائم مصرف بیش از حد آدرال ممکن است شامل موارد زیر باشد:
دلایل مختلفی برای ترکیب آدرال با مواد دیگر وجود دارد. برخی از کاربران ممکن است برای تقویت اثرات آدرال این کار را انجام دهند. اگر آدرال مانع خوابیدن آن‌ها شود، ممکن است از داروهای آرام‌بخش استفاده کنند. اما بدون توجه به دلیل، ترکیب آدرال با سایر داروها خطر مصرف بیش از حد و عوارضی مانند ایست قلبی را افزایش می‌دهد. در سال ۲۰۰۹، ۶۷ درصد از افرادی که به دلیل عوارض داروهای محرک تجویزی مانند آدرال در اورژانس بستری شدند، داروهای دیگری نیز در بدن خود داشتند.
برخی از داروها و موادی که معمولاً با آدرال ترکیب می‌شوند عبارتند از:
افرادی که در حین مصرف آدرال الکل می‌نوشند، بیشتر در معرض مسمومیت با الکل هستند. این به این دلیل است که اثرات هوشیاری آدرال می‌تواند علائم مسمومیت شدید با الکل را پنهان کند. بنابراین، ممکن است فرد متوجه نشود که چقدر الکل مصرف کرده و در نهایت دچار مسمومیت الکلی شود. پژوهش‌ها همچنین نشان داده‌اند که دانش‌آموزانی که از آدرال استفاده میکنند، بیشتر احتمال دارد که به سوءمصرف الکل، ماری‌جوانا و کوکائین روی بیاورند.
هرچه مدت زمان سوءاستفاده از آدرال بیشتر باشد، اعتیاد قویتر می‌شود. علائم ترک که پس از قطع مصرف ظاهر می‌شوند، می‌توانند ترک را به تنهایی سخت کنند. گزینه‌های مختلفی برای درمان این اعتیاد وجود دارد، برای یافتن درمان اعتیاد به آدرال، امروز با یک ارائه‌دهنده درمان تماس بگیرید.
