اغراق آمیز نیست اگر اثرات طولانی مدت استفاده از مت آمفتامین را عمیق توصیف کنیم. کریستال مت می تواند به پایانه های عصبی آسیب برساند و خطر ابتلا به بیماری های جسمی و روانی (مانند پارکینسون) را افزایش دهد. سوء مصرف مت آمفتامین می تواند باعث آسیب جبران ناپذیری به رگ های خونی در مغز شود. استفاده از این دارو همچنین می تواند باعث نقص مادرزادی، کاهش وزن شدید و مشکلات قلبی عروقی از جمله آریتمی قلبی، سکته قلبی، سکته مغزی، تشنج و حتی مرگ شود. اعتیاد به مت آمفتامین خطرات خاص خود را ایجاد می کند و بسیاری از موارد دیگر را تشدید می کند.
کنجکاوی، بی حوصلگی، فشار همسالان، برای کاهش وزن و برای پر کردن جای خالی، دلایل متفاوتی هستند که مردم برای اولین بار مت آمفتامین را امتحان می کنند. با این حال، توصیه مشترک در میان بسیاری از معتادان مت آمفتامین این است که اصلاً آن را امتحان نکنید. مت آمفتامین ارزش این را ندارد که پس از یک بار استفاده، قلاب شوید. عواقب ویرانگر آن می تواند با اولین مصرف همراه باشد. بدن می تواند به سرعت به مواد شیمیایی وابسته شود و منجر به اعتیاد به مت آمفتامین شود.
هیچ درمان سریع و آسانی برای سوء مصرف و اعتیاد به مت آمفتامین وجود ندارد، اما اختلالات مصرف مواد مخدر را می توان با روش های فیزیکی و روانی درمان کرد. گزینههای درمان اعتیاد به مت آمفتامین شامل سمزدایی تحت نظارت پزشکی، درمان بستری، درمان سرپایی، مراقبتهای بعدی و پیشگیری از عود اعتیاد است.
رایجترین علائم ترک اعتیاد به مت آمفتامین میتواند بسیار شدید باشد. توصیه میشود افرادی که تصمیم به ترک اعتیاد دارند این کار را تحت نظارت حرفهای در یک مرکز معتمد ترک اعتیاد مت آمفتامین انجام دهند.
مؤثرترین برنامههای درمان اعتیاد به مت آمفتامین شامل سمزدایی پزشکی و درمانهای شناختی است. همان از آن جایی که اختلال عملکرد شناختی می تواند بر نتایج درمان تأثیر بگذارد، پزشکان باید از وضعیت شناختی بیمار کاملاً آگاه باشند و قبل از شروع درمان یک ارزیابی روانشناختی کامل ضروری است. درمان شناختی رفتاری بر درک نقش سوء مصرف مواد مخدر در زندگی افراد متمرکز است و به رشد مهارت های مقابله ای برای جلوگیری از عود اعتیاد کمک می کند.
هنگام پرداختن به سوء مصرف مواد مخدر، استراتژی های شناختی رفتاری را به عنوان یادگیری برای شناسایی و اصلاح رفتارهای مشکل ساز با استفاده از مهارت های مختلف برای توقف سوء مصرف مواد مخدر توصیف می کند. با شناخت زود هنگام هوس ها و شناسایی موقعیت هایی که ممکن است فرد را در معرض خطر قرار دهد، فرد می تواند استراتژی های مقابله ای مؤثری را برای مدیریت اعتیاد خود ایجاد کند.