مصرف مواد مخدر یک اختلال است که بر روی مغز شما تأثیر می گذارد. داروها مستقیماً بر روی مغز شما تأثیر می گذارند و حتی اگر بخواهید، مصرف داروها را قطع کنید، اولین قدم برای درمان، قبول مشکل و تصمیم گیری برای کمک گرفتن است.
مصرف مواد مخدر را می توان به عنوان یک بیماری پیشرونده تعریف کرد که باعث می شود افراد مصرف برخی مواد را با وجود اطلاع از عواقب منفی ادامه بدهند و کنترل آن از دستشان خارج شود. اختلال مصرف مواد مخدر می تواند عامل تهدید کننده زندگی باشد.
اعتیاد به مواد مخدر یک کار غیراخلاقی نیست بلکه یک بیماری قوی و پیچیده است. افرادی که به مواد مخدر اعتیاد دارند حتی اگر بخواهند نمی توانند آن را ترک کنند. این داروها مغز را به گونه ای تغییر می دهد که ترک را از نظر جسمی و ذهنی بسیار دشوار می کند. ترک اعتیاد به مواد مخدر به درمان و مراقبت مادام العمر نیاز دارد.
مواد مخدری که معمولاً مورد سوء استفاده قرار می گیرند عبارتند از الکل، داروهای باشگاهی، گاما هیدروکسی بوتیریک اسید، کتامین، اکستازی،کوکائین، کراک، مت آمفتامین، ال. اس. دی، پیوت (مسکالین)، فن سیکلیدین، مواد استنشاقی از جمله حلال ها، اسپری های آئروسل، گازها و نیتریت ها، ماری جوانا و حشیش، داروهای ضد درد اپیوئیدی مانند هروئین، فنتانیل، اکسی کدون، هیدروکودون، کدئین و مورفین، داروهای درمانی و داروهای سرماخوردگی، داروهای آرام بخش، خواب آور و ضد اضطراب، استروئیدهای آنابولیک، کانابینوئیدهای مصنوعی، کاتیون های مصنوعی (نمک های حمام)، تنباکو، نیکوتین و سیگارهای الکترونیکی.
این داروها با یکدیگر بسیار متفاوت هستند، اما همه آن ها به شدت مرکز مغز را فعال می کنند. این همان چیزی است که باعث می شود این مواد عادت زا شوند.
افراد پس از مصرف مواد مخدر احساس لذت و سرخوشی می کنند. با گذشت زمان، مغز توسط داروها تغییر می کند. تغییرات مغز نسبت به داروها می تواند به اندازه ای باشد که از دارو برای ایجاد اثر مشابه استفاده شود. زمانی که فرد بیشتر مواد مخدر مصرف می کند، مواد مخدر زندگی فرد را تسخیر می کند. ممکن است فرد از دیگر جنبه های زندگی لذت نبرد. برای بسیاری از افراد معتاد به مواد مخدر، روابط اجتماعی، خانوادگی و کاری به حاشیه می‌رود. اگر بیمار تحت تأثیر این ماده قرار نگیرد، احساس می کند که چیزی اشتباه است. با نیاز به بازپس گیری آن احساس،غرق می شود.
هر کسی ممکن است دچار اختلال مصرف مواد مخدر شود. هیچ چیز نمی تواند پیش بینی کند که آیا یک فرد ممکن است به این بیماری مبتلا شود یا خیر.
ممکن است به دلایلی مصرف مواد مخدر شروع شود.
ساختار ژنتیکی، جنسیت و مسائل مربوط به سلامت روان فرد ممکن است به این نتیجه برسد که قدرت اعتیاد به مواد مخدر را افزایش دهد. حدود دو سوم از افراد معتادی که تحت درمان قرار می گیرند مرد هستند. قومیت های خاص در خطر افزایش مصرف مواد مصرفی مؤثر هستند. این برای بومیان آمریکا صادق است.
محیط اطراف زمانی که درآن جا مواد مخدر استفاده شود می تواند در اعتیاد فرد به مصرف مواد مخدر تأثیرگذار باشد. به عنوان مثال، استرس، فشار همسالان، سوء استفاده جنسی یا قرار گرفتن زودهنگام در مکان هایی که مصرف مواد مخدر انجام می شود، می تواند این خطر را افزایش دهد.
نوجوانان بیشتر در معرض خطر مصرف مواد مخدر هستند اکثر افراد معتاد مصرف مواد مخدر را از سنین نوجوانی شروع کرده اند. بخش‌هایی از مغز که قضاوت، تصمیم‌گیری‌ها و خودکنترلی را مدیریت می‌کنند، به طور کامل رشد نمی‌کنند. نوجوانان بیشتر به رفتارهای پرخطر دست می زنند. در مغز در حال رشد، مواد مخدر می توانند تغییراتی ایجاد کنند که احتمال اعتیاد به مواد مخدر را افزایش می دهد.
