حشیش و ماری جوانا که از چهار هزار سال پیش در آسیا شناخته شده بودند از گیاه شاهدانه به دست آمده اند. ماده مؤثر همه مواد معروف به حشیش، ماری جوانا، گراس، بنگ و... دلتا تتراهیدروکانابینول است که به همراه بیش از شصت ماده مشابه دیگر در گیاه وجود دارد. ماری جوانا (علف یا گراس) از سرشاخه ها و گل های گیاه و حشیش از رزین استخراج شده از برگ های گیاه تهیه می شود. مقدار تتراهیدروکانابینول موجود در این مواد مخدر بر اساس طرز تهیه زیر گروه گیاه و محل کاشت آن فرق می کند.
اثرات مصرف حشیش و ماری جوانا از راه تدخین به سرعت جذب می شود ولی به علت حل شدن در چربی بدن، مدت ها در بدن می ماند و بیشترین غلظت آن در مغز در مرکز کنترل و مرکز هماهنگی حرکات ظریف بدن ایجاد می شود و اثرات منفی روانی و جسمانی متعددی دارد. این مواد که به ایجاد چشمان قرمز و اشتهای گاوی (اشتهای کاذب و غیرقابل کنترل) و نشئگی بالا شهرت دارند، باعث آسیب و ضعف حافظه کوتاه مدت، کاهش توانایی تمرکز در درک موضوعات، از بین رفتن هماهنگی بدن، حواس و فعالیت های بدنی و احساس کند شدن گذر زمان می گردند. حشیش و ماری جوانا قدرت اعتیاد آوری بالایی دارند و نوع اعتیاد آن ها بیشتر وابستگی روانی و ذهنی است تا وابستگی جسمی.
افزایش ضربان قلب، افت فشار خون و ضعیفی، قرمزی چشم ها، احساس گرسنگی زیاد و خشکی دهان، کاهش تمرکز و توجه و قدرت شناختی، از بین رفتن هماهنگی بدن، حواس و رفتار حرکتی (این موضوع در رانندگی بسیار مهم است و می تواند حتی از بیست و چهار تا پنجاه ساعت بعد از مصرف یک سیگاری مختل بماند)، کاهش توانایی در انجام دستورات پیچیده و نیازمند محاسبه ذهنی، کاهش بازداری اجتماعی در رفتار، اثر بر خلق که با توجه به زمینه و استعداد ژنتیکی فرد فرق می کند (از حالت سرخوشی کاذب تا اضطراب شدید)، حملات هراس ناگهانی همراه با احساس ترس و بدگمانی، مرگ در اثر عوارض قلبی عروقی به صورت ناگهانی، به خصوص در کسانی که بدون اطلاع از مشکل زمینه ای قلب خود دست به مصرف زده اند.
مصرف هر سیگاری از نظر خطر ایجاد سرطان ریه و دیگر مشکلات ریوی با مصرف شش تا هشت سیگار معمولی برابری می کند این تفاوت به علت، دمای سوخت بالا، میزان قطران بیشتر تا چهار برابر، بیشتر باقی ماندن دود در ریه و ایجاد غلظت بالاتری از کربوکسی هموگلوبین می باشد، کاهش اندازه بیضه، هورمون مردانه و تعداد اسپرم در آقایان و افزایش خطر ناباروری و قائدگی نامنظم و تغییرات هورمونی در خانم ها که در هر دو جنس به کاهش توانایی جنسی منجر می گردد، احتمال تخریب قشر مغز به خصوص قسمت جلو پیشانی که مشمول هماهنگی های ذهنی، عاطفی رفتاری است، احتمال بروز سرطان در دیگر ارگان ها و افزایش ناهنجاری های ژنتیکی و اثرات کاهنده قدرت سیستم ایمنی برای مصرف دراز مدت محتمل شده است.
