همه ما برای عملکرد مناسب بدن به خواب نیاز داریم. اگرچه نیاز به خواب در افراد مختلف می‌تواند متفاوت باشد، اما متخصصان توصیه می‌کنند بزرگسالان هر شب بین هفت تا نه ساعت بخوابند. میزان خواب ایده‌آل بر اساس سن تغییر می‌کند؛ به‌عنوان مثال، کودکان و نوجوانان معمولاً به خواب بیشتری نسبت به بزرگسالان نیاز دارند.
اختلالات خواب به شرایطی گفته می‌شود که بر توانایی بدن در استراحت و بیداری تأثیر می‌گذارند. بیش از 80 نوع اختلال خواب وجود دارد که بر موارد زیر تأثیر می‌گذارند:
مشکلات خواب گاهی برای همه افراد رخ می‌دهند، اما اگر شما به‌طور مداوم با موارد زیر مواجه هستید، ممکن است دچار اختلال خواب باشید:
دسته‌بندی اختلالات خواب در طول زمان تغییرات متعددی داشته است. در طبقه‌بندی بین‌المللی اختلالات خواب (ICSD)، این اختلالات بر اساس علائم، تأثیرات بر بدن و نحوه عملکرد آن‌ها تقسیم‌بندی می‌شوند. نسخه سوم این طبقه‌بندی شامل موارد زیر است:
بی‌خوابی: دشواری در به خواب رفتن یا ماندن در خواب.
اختلالات تنفسی مرتبط با خواب: تغییر در الگوی تنفس هنگام خواب.
اختلالات پرخوابی مرکزی: مشکل در هوشیاری روزانه.
اختلالات ریتم شبانه‌روزی خواب و بیداری: اختلال در ساعت درونی بدن، که خواب و بیداری منظم را دشوار می‌کند.
پاراسومنیا: فعالیت‌هایی مانند راه رفتن، صحبت کردن یا غذا خوردن هنگام خواب.
اختلالات حرکتی مرتبط با خواب: حرکات فیزیکی یا نیاز به حرکت که خوابیدن یا ماندن در خواب را سخت می‌کند.
در طبقه‌بندی بین‌المللی اختلالات خواب به‌طور مرتب به‌روزرسانی می‌شود تا اطلاعات جدید درباره اختلالات خواب را پوشش دهد. بیش از 80 نوع مختلف اختلال خواب وجود دارد که برخی از رایج‌ترین آن‌ها عبارتنداز:
بی‌خوابی مزمن: مشکلات مداوم در خوابیدن یا ماندن در خواب به مدت حداقل سه ماه، که منجر به خستگی یا تحریک‌پذیری می‌شود.
آپنه انسدادی خواب: خروپف و قطع تنفس مکرر هنگام خواب که خواب را مختل می‌کند.
سندرم پای بی‌قرار: احساس نیاز به حرکت دادن پاها هنگام استراحت.
نارکولپسی: عدم توانایی در کنترل زمان خواب و بیداری.
اختلال خواب شیفت کاری: مشکلات خواب ناشی از تغییرات شیفت‌های کاری.
سندرم فاز تأخیری خواب: به خواب رفتن دیرهنگام و دشواری در بیدار شدن به موقع.
اختلال رفتاری در خواب REM: اجرای رویاها در مرحله خواب با حرکت سریع چشم (REM).
علائم اختلالات خواب بسته به نوع آن متفاوت است، اما ممکن است شامل موارد زیر باشد:
علائم روزانه ناشی از کمبود خواب:
اگر در داشتن خواب شبانه کافی مشکل دارید یا این علائم بر فعالیت‌های روزمره شما تأثیر می‌گذارند، حتماً با یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی مشورت کنید.
اختلالات خواب زمانی رخ می‌دهند که چرخه طبیعی خواب و بیداری بدن شما دچار اختلال شود. این اختلال می‌تواند به دلایل مختلفی بسته به نوع اختلال خواب ایجاد شود، از جمله:
برخی عوامل می‌توانند خطر بروز اختلالات خواب را افزایش دهند:
تحقیقات نشان می‌دهند زنان بیشتر از مردان در معرض خطر اختلالات خواب هستند. همچنین، تقریباً نیمی از افراد بالای ۶۵ سال نوعی اختلال خواب دارند.
اگر بدن خواب کافی و باکیفیت دریافت نکند، تأثیرات آن فراتر از احساس خستگی روزانه خواهد بود. کمبود خواب می‌تواند منجر به مشکلات زیر شود:
کم‌خوابی همچنین خطر ابتلا به مشکلات سلامتی زیر را افزایش می‌دهد:
برخی از اختلالات خواب نادر، اما می‌توانند تهدیدکننده زندگی باشند.
برای تشخیص اختلالات خواب، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی معاینه فیزیکی انجام می‌دهد و ممکن است آزمایش‌هایی مانند آزمایش خون یا تصویربرداری را درخواست کند. همچنین ممکن است از شما بخواهند دفترچه خواب داشته باشید که شامل زمان‌های خواب و بیداری، چرت‌های روزانه و احساسات قبل و بعد از خواب است.
دستگاه‌هایی مانند ساعت‌های هوشمند نیز می‌توانند اطلاعات خواب را ثبت کنند. در صورت لزوم، ممکن است به متخصص خواب ارجاع داده شوید تا مطالعه خواب (پلی سومنوگرام) انجام شود. گزینه‌های درمانی بر اساس نوع اختلال خواب متفاوت است و ممکن است شامل موارد زیر باشد:
