بسیاری از افراد مضطرب با تصور اینکه نوشیدن الکل می‌تواند است را به آنان را درمان کند در شرایط و حالات اضطراری به الکل پناه می‌برند در حالی که اثر ضد اضطراب الکل بسیار کم و موقتی است و به سرعت از میان می‌رود.
یک توصیه به این افراد این است که در چنین شرایطی بهتر است شخص اضطراب یا ترس خود را با یکی از دوستانش در میان بگذارد و از او کمک بخواهد و از مصرف الکل برای کاهش استرس و اضطراب خود خودداری کند.
توصیه دیگر انجام تمرین های آرامبخش (ریلکسیشن) برای کاهش اضطراب و استرس است. این تمرین ها را می توان از روان شناسان آموخت یا به کتاب‌هایی در زمینه کنترل و رهایی از استرس مراجعه کرد. یکی دیگر از عوارض مصرف الکل این است که توجه ما را محدود می‌کند و امکان ارزیابی کامل شرایط را نمی‌دهد. محدود شدن به نشانه های خاصی از محیط می تواند سبب افزایش استرس و اضطراب شود.
اختلال اسکیزوفرنی یکی از پیچیده ترین بیماری های روانپزشکی است که عمدتاً با اختلال در تفکر، عواطف و روابط اجتماعی مشخص می شود. بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی دچار آشفتگی فکری و ذهنی شده ممکن است گرفتار انواع توهمات به خصوص توهم شنوایی شود. توهم شنوایی ممکن است به صورت صداهای مبهم یا آشکار یا به شکل دستوراتی برای انجام فعالیت خاصی باشد. همچنین این بیماران ممکن است دچار هذیان های متنوعی باشند.
در بیشتر موارد هذیان گزند و آسیب از مهم ترین آن هاست. مثلاً بیمار باور دارد که دشمنان قصد صدمه زدن به او را دارند یا او را تعقیب می کنند یا از طریق رادیو یا تلویزیون به او پیام‌های خاص می دهند. این بیماران از نظر عاطفی دچار مشکل هستند.
گاهی فردی بی تفاوت با عواطف بسیار سطحی می‌شوند. ممکن است رفتارهای پرخاشگرانه داشته باشند یا در خود فرو رفته و نسبت به وقایع اطراف خود کاملاً بی تفاوت باشند. از نظر روابط اجتماعی غالباً بسیار گوشه گیر و منزوی هستند. با دیگران رابطه برقرار نمی‌کنند و در امر تحصیل با وظایف شغلی دچار افت قابل ملاحظه ای می شوند. بسیاری از آنان تمایل زیادی برای مصرف سیگار دارند.
سوء مصرف سایر مواد مخدر به خصوص مصرف الکل در آن ها شایع است و در مورد مصرف الکل با توجه به پیامدهای روانی آن علائم بیماری اصلی تشدید و نشانه‌های سوء مصرف الکل نیز به آن اضافه می شود که در بعضی موارد جداسازی این علائم مشکل است.
این بیماران در حالت مستی ممکن است حتی مصرف داروهای تجویز شده از سوی پزشک معالج خود را فراموش کنند که این امر سبب تشدید نشانه های بیماری و وخیم تر شدن حال آنان خواهد شد.
در کسانی که الکل را مرتب و زیاد مصرف می‌کنند اختلال در حافظه بسیار پیش می‌آید. شخص به خصوص در حالت مستی وقایع اتفاق افتاده را کاملاً فراموش می کند و قادر به یادآوری آن ها نیست. خیلی سریع پس از مصرف الکل روند فعالیت مغز کاهش می‌یابد و حافظه مختل می شود.
وقتی مقدار مصرف الکل زیاد باشد سیاه مستی اتفاق می‌افتد و شخص روز بعد می‌تواند به خاطر آورد که شب گذشته چه گفته یا چه کاری انجام داده، این اختلال گذرا و موقتی حافظه به آن معنی نیست که سلول های مغز آسیب بدی دیده اند ولی تکرار این ماجرا می تواند به مغز آسیب برساند و به علت تغییر شیمیایی مغز روند فعالیت آن را مختل کند.
مصرف مشروبات زیاد در دوره طولانی همچنین می‌تواند بر حافظه اثر بیشتری گذاشته به طوری که شخص حتی در روزهایی که مشروب نمی خورد، نتواند حوادث روز قبل را به خاطر بیاورد.
