کاتینون‌های مصنوعی، که به عنوان نمک حمام شناخته می‌شوند، جزو مواد روانگردان جدید و گروهی از مواد مخدر مصنوعی با اثرات محرک هستند. اصطلاح نمک حمام به یک ماده مخدر خاص محدود نمی‌شود، بلکه به مجموعه‌ای از مواد شیمیایی مشابه اطلاق می‌شود. این مواد پس از سال 2010 در میان نوجوانان و باشگاه‌بازان محبوب شدند، اما بررسی‌های اخیر نشان می‌دهد که کمتر از 1 درصد از نوجوانان امروزی در سال گذشته آن‌ها را امتحان کرده‌اند.
کاتینون‌های مصنوعی هیچ ارتباطی با نمک اپسوم که برای شل کردن ماهیچه‌ها در وان حمام استفاده می‌شود یا دیگر انواع نمک‌هایی که برای حمام استفاده می‌شوند، ندارند. کاتینون‌های مصنوعی موادی قوی و غیرقانونی هستند. اثرات آن‌ها مشابه آمفتامین و اکستازی است. برخلاف نمک‌های اپسوم و نمک‌های دریای مرده، نمک حمام برای هیچ استفاده پزشکی تأیید نشده و خطرات استفاده از آن شامل نارسایی کبد، بیماری روانی و حتی مرگ است.
نمک‌های حمام شامل ترکیبات شیمیایی مصنوعی مانند کاتینون‌های سنتتیک هستند که اثرات محرک و توهم‌زا دارند. این مخدرها معمولاً به شکل پودر سفید یا کریستالی عرضه می‌شوند و به دلیل شباهت ظاهری به نمک‌های حمام واقعی، با این نام شناخته می‌شوند تا از قوانین مربوط به مواد مخدر فرار کنند.
گیاه خات یک درختچه بومی شرق آفریقا و جنوب خاورمیانه است و حاوی کاتینون‌ها است. جویدن برگ‌های آن احساس سرخوشی و اثرات ملایم مشابه آمفتامین ایجاد می‌کند. برای تولید ماده مخدر نمک حمام از کاتینون‌های مصنوعی استفاده می‌شود که روش استفاده از آن‌ها از بوته خات الهام گرفته شده است. نمک‌های حمام به دلیل شباهتشان به کاتینون‌های طبیعی موجود در گیاه خات، به عنوان کاتینون‌های مصنوعی شناخته می‌شوند.
مواد شیمیایی مختلفی که برای ساخت این داروها استفاده می‌شوند معمولاً مواد غیرقانونی هستند. ترکیبات نمک حمام شامل کاتینون‌های سنتتیک مانند متیلن‌دی‌اکسی‌پایرووالرون (MDPV)، مپدرون (Mephedrone) و متیلون (Methylone) هستند.
با این حال، تولیدکنندگان اغلب قوانین را نادیده می‌گیرند و نمک‌های حمام را با تغییرات جزئی در فرمول‌های شیمیایی یا با برچسب‌گذاری محصولات به عنوان غیر قابل مصرف انسانی، به فروش می‌رسانند.
پودر نمک حمام به صورت کپسول یا قرص خریداری می‌شود و به صورت خوراکی و بلعیدنی مصرف روش‌های مصرف دیگر این مخدر شامل استنشاق، تزریق یا استفاده از طریق مخاط بدن است. استنشاق و تزریق نمک حمام خطرناک‌ترین روش‌ها هستند و افرادی که از این ماده مخدر به این روش‌ها استفاده می‌کنند، بیشتر در معرض مصرف بیش از حد قرار دارند.
نمک‌های حمام به دلیل داشتن ساختارهای شیمیایی مشابه با محرک‌های رایج مانند کوکائین یا شیشه، مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرند. برخی از آن‌ها نیز شباهت‌هایی با مواد توهم‌زا مانند اکستازی دارند. وقتی یک ماده خاص ممنوع می‌شود، تولیدکنندگان دارو اغلب یک آنالوگ یا جایگزین شیمیایی برای آن ایجاد می‌کنند تا بدون نقض قانون به تولید داروی مصنوعی ادامه دهند. نام‌های خیابانی برای نمک حمام عبارتند از:
مصرف این مواد می‌تواند منجر به اعتیاد، مشکلات جسمی و روانی جدی و حتی مرگ شود. به همین دلیل، ترک نمک حمام ضروری است.
نمک‌های حمام به دسته‌ای از مواد مخدر محرک و گروهی از مواد روانگردان جدید تعلق دارند. به دلیل تنوع ترکیبات شیمیایی در نمک‌های حمام، تحقیقات کمی درباره تأثیرات فیزیکی و روانی آن‌ها انجام شده است.
با این حال، این مواد شباهت‌های شیمیایی با کوکائین، آمفتامین‌ها و اکستازی دارند. نتایج یک پژوهش نشان داده که نمک‌های حمام می‌توانند حداقل 10 برابر قوی‌تر از کوکائین باشند. مصرف این داروها می‌تواند منجر به احساساتی مانند:
برای برخی افراد، اثرات روانی نمک حمام می‌تواند به دلیل پتانسیل ایجاد آسیب‌های ناخواسته، خطرناک‌تر باشد. این اثرات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
مصرف طولانی‌مدت نمک حمام می‌تواند منجر به آسیب به سیستم عصبی مرکزی (که در برخی موارد غیرقابل بازگشت است)، مشکلات حافظه و تمرکز، وابستگی روانی و اعتیاد، و کاهش شدید وزن و سوءتغذیه شود.
از آنجا که بدون ارسال این داروها به آزمایشگاه نمی‌توان مشخص کرد که هر دسته شامل چه ترکیباتی است، خطر مصرف بیش از حد و حتی مرگ بسیار بالاست.
به عنوان یک ماده روانگردان جدید، اطلاعات کمی درباره پتانسیل اعتیادآوری نمک‌های حمام وجود دارد. با این حال، مطالعات روی موش‌ها نشان داده که این حیوانات به طور خودکار کاتینون‌های مصنوعی را مصرف می‌کنند، که نشان‌دهنده اجبار به استفاده مکرر از این دارو است.
برخی از افرادی که به نمک‌های حمام وابسته شده‌اند، پس از قطع مصرف، علائم ترک مانند افسردگی، اضطراب، لرزش، بی‌خوابی و پارانویا را گزارش کرده‌اند. استفاده از این مواد مخدر باعث تحریک سیستم پاداش دوپامین در مغز می‌شود که مسئول ایجاد اعتیاد در طول زمان است. نوجوانان و جوانان ممکن است پس از مصرف مکرر، در معرض خطر سوءاستفاده و اعتیاد به کاتینون‌های مصنوعی قرار بگیرند.
کاتینون‌های مصنوعی بسیار اعتیادآور هستند و هیچ دارویی برای درمان آن‌ها وجود ندارد. رفتار درمانی ممکن است برای درمان این اعتیاد استفاده شود. مسمومیت ناشی از کاتینون‌های مصنوعی می‌تواند منجر به مرگ شود.
درمان اعتیاد به نمک حمام شبیه به درمان سایر اختلالات مصرف مواد است. در مراکز توانبخشی، تکنیک‌های مختلف رفتاردرمانی به کار گرفته می‌شود تا به بیماران در غلبه بر اعتیاد کمک کند. این تکنیک‌ها شامل رفتار درمانی شناختی (CBT)، درمان تقویت انگیزه (MET) و مدیریت احتمالی (CM) می‌باشند.
این تکنیک‌ها به عنوان بخشی از یک برنامه جامع درمانی به کار گرفته می‌شوند تا بیماران بتوانند با اعتیاد خود مقابله کنند و به یک زندگی سالم‌تر بازگردند. اگر نیاز به حمایت در زمینه توانبخشی دارید، همین امروز با یک ارائه دهنده درمان تماس بگیرید تا مشاوره و راهنمایی لازم را دریافت کنید و مسیر بهبودی را آغاز کنید.
