زولپیدم تارتارات یا آمبین یک داروی آرام‌بخش است که برای کمک به خواب و استفاده کوتاه‌مدت طراحی شده است. اما وقتی به طور مزمن و حتی طبق تجویز مصرف شود، افراد ممکن است به آن وابستگی فیزیکی پیدا کنند. زولپیدم و دیگر داروهای خواب‌آور، معروف به داروهای Z، معمولاً در دو نوع قرص فوری‌اثر و طولانی‌اثر، در سه دوز مختلف عرضه می‌شوند.
زولپیدم با اتصال به محل‌های مشابه بنزودیازپین‌ها عمل کرده و گیرنده‌های GABA را در سراسر مغز و بدن تحت تاثیر قرار می‌دهد. در نتیجه، اثرات آن می‌تواند با اثرات دیگر مضعف‌کننده‌های سیستم عصبی مرکزی که بر همان گیرنده‌ها کار می‌کنند، ترکیب شده و فعالیت‌های مغز و بدن را که در خواب به طور طبیعی کاهش می‌یابد، کند یا افسرده کند.
زولپیدم تجویزی به منظور کمک به شروع یا حفظ خواب استفاده می‌شود. این دارو تنها برای استفاده کوتاه‌مدت طراحی شده است، هرچند که در برخی موارد، مشکل اصلی خواب فرد در مدت زمان کوتاه قابل حل نیست.
تولیدکنندگان توصیه می‌کنند که دارو به صورت کوتاه‌مدت مصرف شود. در صورتی که مشکلات خواب فرد طی ۷ تا ۱۰ روز حل نشود، باید با یک پزشک مشورت کنید تا به دنبال علت دیگری برای بی‌خوابی باشید.
این ابهام در تعریف «کوتاه‌مدت» می‌تواند باعث شود که افرادی برای سال‌ها از این دارو استفاده کنند، چون علت اصلی مشکلات خوابشان رفع نشده است. این موضوع ممکن است به وابستگی منجر شود.
علاوه بر این، اثرات زولپیدم ممکن است برای برخی افراد لذت‌بخش باشد که می‌تواند به سوءاستفاده منجر شود. استفاده نادرست از زولپیدم و داروهای مشابه می‌تواند عوارض جانبی را افزایش داده و خطر اعتیاد را به همراه داشته باشد.
اثرات زولپیدم ممکن است بسته به دوز مصرفی، تفاوت‌های بیولوژیکی فردی، و استفاده همزمان از سایر مواد متفاوت باشد. عوارض جانبی داروهای مضعف سیستم عصبی مرکزی مانند زولپیدم عبارتنداز:
مصرف زولپیدم همراه با الکل، مواد افیونی و سایر داروهای مضعف سیستم عصبی مرکزی می‌تواند عوارض جانبی آن را افزایش دهد و خطر مرگ ناشی از مصرف بیش از حد را بالا ببرد. مرگ ممکن است به دلیل کاهش شدید ضربان قلب و تنفس هنگام مصرف بیش از حد رخ دهد.
وابستگی فیزیکی به زولپیدم در دوزهای تجویزی نادر است، اما امکان‌پذیر است، زیرا با افزایش دوز و دفعات مصرف، خطر وابستگی افزایش می‌یابد. اگر درباره وابستگی یا تحمل زولپیدم نگرانی دارید، هرگز دوز خود را به تنهایی افزایش ندهید و به جای آن با پزشک خود درباره نگرانی‌ها و راه‌های درمان آن‌ها صحبت کنید.
مرز بین استفاده صحیح و سوءاستفاده می‌تواند کمک‌کننده باشد. زمانی که فردی شروع به سوءاستفاده از یک ماده می‌کند، اعتیاد ممکن است به طور نامحسوس ایجاد شود. سوءاستفاده از داروهای آرام‌بخش شامل موارد زیر است:
اگر نگران سوءاستفاده یکی از عزیزانتان از دارویی مانند زولپیدم هستید، ممکن است علائم رفتاری خاصی وجود داشته باشد که نشان‌دهنده سوء‌مصرف دارو باشد. برخی از این علائم عبارتنداز:
اگر فرد مورد علاقه شما هر یک از این رفتارها را نشان دهد، ممکن است نشانه‌های اعتیاد باشد. با این حال، بسیاری از رویدادهای زندگی، شرایط پزشکی یا حتی رشد طبیعی نوجوانی می‌توانند باعث این تغییرات رفتاری شوند. مهم است که به تصویر کلی توجه کنید و در صورت نگرانی، ارزیابی حرفه‌ای دریافت کنید.
متخصصان سلامت روان از یازده معیار تعریف شده در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) برای شناسایی و تشخیص اختلال مصرف مواد استفاده می‌کنند. برای تشخیص، لازم نیست همه این یازده معیار حاضر باشند. برخی از معیارها شامل:
تنها یک متخصص می‌تواند اختلال مصرف مواد را تشخیص دهد، اما آگاهی از معیارها می‌تواند مفید باشد.
اگر فکر می‌کنید که شما یا یکی از عزیزانتان به زولپیدم معتاد شده‌اید، درمان‌های اثبات‌شده‌ای وجود دارد. بسیاری از مراکز درمانی به عنوان نخستین گام، سم‌زدایی پزشکی را ارائه می‌دهند که برای اختلال مصرف آرام‌بخش‌ها بسیار مؤثر است.
آرام‌بخش‌هایی مانند زولپیدم می‌توانند در صورت قطع ناگهانی، علائم ترک خطرناکی ایجاد کنند. برای اطمینان از ایمنی در حین سم‌زدایی، بیماران باید این فرآیند را تحت نظارت پزشکی و با کاهش تدریجی دوز انجام دهند. پس از سم‌زدایی، مراقبت مداوم تحت راهنمایی یک متخصص پزشکی می‌تواند به بهبود طولانی‌مدت کمک کند.
سطح درمان اعتیاد مورد نیاز به نیازهای هر فرد بستگی دارد. برخی افراد ممکن است بتوانند زولپیدم را در خانه و تحت راهنمایی یک متخصص پزشکی به تدریج کاهش دهند، در حالی که برخی دیگر ممکن است نیاز به سم‌زدایی در یک مرکز درمانی داشته باشند و سپس از طریق برنامه‌های بستری یا سرپایی ادامه دهند.
هر فرد نیازهای منحصر به فردی در مسیر درمان اعتیاد دارد و برنامه‌های مراقبت از ابتدا به صورت شخصی‌سازی شده‌اند. مهم نیست در کجای مسیر بهبودی قرار دارید، هیچ‌وقت برای شروع دیر نیست. همین امروز با یک ارائه‌دهنده درمان مراجعه کنید تا درباره گزینه‌های درمانی خود گفتگو کرده و از سوء‌مصرف زولپیدم رهایی یابید. اقدام امروز می‌تواند فردا زندگی شما را نجات دهد.
