عوارض ناشی از مصرف این داروها در طولانی مدت کم نیست و بیمارانی که زیر نظر پزشک این دارو را مصرف نمی کنند به نوعی دچار سوء مصرف داروهای خواب آور می شوند. بعلاوه اینکه داروهای خواب آور روی عملکرد روزانه بیمار تأثیر زیادی نیز می گذارد.
این داروها نقش تمدد اعصاب، آرامش و خواب آلودگی را در بدن ایجاد می کند و با اثرگذاری بر سیستم اعصاب باعث کم شدن استرس و تشویش، شل شدن عضلات و کاهش حس تعادل در فرد می گردد. مصرف دوز زیاد این داروها حتی می تواند منجر به کما و یا مرگ نیز شود.
داروهای خواب آور برای درمان افرادی است که دچار اختلالات خواب هستند و با کمک این داروها راحتتر به خواب می روند.
متأسفانه مصرف طولانی مدت داروهای خواب آور منجر به وابستگی روانی و جسمانی شده و فرد به مصرف داروها اعتیاد پیدا می کند. در صورت قطع مصرف داروهای خواب آور، علائم محرومیت در فرد دیده می شود.
میزان تأثیرگذاری داروهای خواب آور در بیمارها بر اساس سن، شرایط جسمانی، میزان بیماری، سوخت و ساز بدن متفاوت است.
داروهای خواب آور مصرف خوراکی دارند و به سرعت پس از مصرف جذب بدن شده و پس از 5 تا 15 دقیقه تأثیر می گذارند.
آرام بخش، ضد استرس، خواب آور، ضد تشنج، فراموشی آور و شل کننده عضلانی
آرام بخشی، ضد تشنج و بیهوش کننده قوی
تسکین درد مزمن، ضد اضطراب، ضد استرس، ضد افسردگی
کاهش دهنده حساسیت ها و خاصیت آرام بخشی
درمان اختلالات روانی، اسکیزوفرنیا، اختلالات دوقطبی، روان پریشی
دوز مصرفی این داروها و انتخاب نوع آن بنا به شرایط فیزیولوژیکی بدن می بایستی توسط دکتر تجویز شود و از مصرف خودسرانه آن پرهیز شود.
داروهای خواب آور پس از مصرف بیمار را دچار اختلالاتی از قبیل؛ احساس منگی، احساس بی حالی، خستگی، خواب آلودگی می کند. بنابراین فرد مصرف کننده در زمان مصرف این دارو نباید به انجام فعالیت هایی که نیازمند به هوشیاری کامل دارد مانند رانندگی، کار با دستگاههای سنگین و غیره دست بزند.
برای از بین بردن عوارض ناشی از مصرف داروهای خواب آور، به بیمار توصیه می شود که با مصرف غذاهای سالم و ورزش های هوازی به بهبود عملکرد جسمانی خود کمک کند.
مصرف همزمان داروهای خواب آور با مواد مخدر و توهم زا و یا نوشیدنی های الکی می تواند منجر به از دست دادن هوشیاری یا مرگ شود.
