رهایی از اعتیاد آسان نیست. بسیاری از افراد بدون این که متوجه باشند که به الکل وابسته هستند، مقدار زیادی الکل می نوشند. تنها زمانی که شخص بداند که با الکل مشکل دارد و همچنین مایل به اعتراف به این که باید الکل را ترک کند باشد، می تواند تغییری ایجاد کند. در ابتدا مصرف کنندگان اغلب مشکلات را به دیگران یا چیزهایی غیر از خود نوشیدن نسبت می دهند.
شریک زندگی، کار، تنش ها، گذشته و غیره. اغلب موقعیت را بهانه می کنند و در دراز مدت به نظر می رسد که به مشکل اصلی تبدیل می شود. این مهم است که بدانیم برای توقف باید یک انتخاب بسیار آگاهانه انجام دهیم. برای اکثر مصرف کنندگان، این به معنای توقف 100٪ است. نوشیدن کم الکل، یا نوشیدن گهگاه، اغلب منجر به عود اعتیاد می شود که واقعاً از شر مشکلات خلاص نمی شود.
محیط یک مشروب‌خوار مشکل‌دار می‌تواند نقش مهمی در ترک الکل داشته باشد، اما اغلب افراد علی‌رغم نیت خوب، این کار را به روشی اشتباه انجام می‌دهند. معمولاً کسی که تمایل دارد نوشیدن مشروبات الکلی را ترک کند باید داوطلبانه و آگاهانه قدم بردارد.
مهم این است که فرد الکلیسم خیلی سریع تسلیم نشود و انتظار نداشته باشد همه چیز در یک حرکت خوب پیش برود. با این حال، بسیاری از مردم در نهایت موفق به ترک الکل می شوند. ماده ای از نوشیدنی های الکلی که می توانید به آن معتاد شوید الکل یا اتانول (شیمیایی) نامیده می شود. با استفاده منظم، وابستگی فیزیکی و روانی می تواند ایجاد شود.
وابستگی فیزیکی به دو خاصیت الکل مربوط می شود. شما برای رسیدن به اثر مطلوب (مخدر) به مقدار بیشتری از آن نیاز دارید (به این فرآیند عادت کردن نیز گفته می شود) و زمانی که دیگر از آن ماده استفاده نمی شود بدن شما اعتراض می کند. این اعتراض به صورت علائم ترک (احساس بیماری، لرزش، اضطراب) ظاهر می شود. در عمل، این واقعیت که استفاده از الکل می تواند باعث وابستگی فیزیکی شود به این معنی است که خطر زیادی وجود دارد که مصرف کننده همچنان به استفاده بیشتر و بیشتر ادامه دهد.
وابستگی روانی اعتیاد، واقعی است. این بدان معناست که کاربر زمانی که تحت تأثیر الکل نیست احساس بی قراری می کند. میل بسیار شدیدی (هوس) برای ادامه مصرف الکل وجود دارد. هر دو وابستگی جسمی و روحی تا حدی با فرآیندهایی که در مغز اتفاق می افتد توضیح داده می شوند. ماده ای که با تجزیه الکل آزاد می شود، در متابولیسم سلولی جایی را اشغال می کند که به طور معمول توسط مواد دیگر اشغال می شود.
وقتی مصرف الکل قطع می شود، این ماده از بین می رود که بدن به معنای واقعی کلمه به آن متصل شده است و باعث می شود مصرف کننده از نظر روحی و جسمی احساس ناخوشایندی کند. پس از مدت طولانی عدم نوشیدن الکل، روند طبیعی در سلول های مغز بازسازی می شود.
