اکسی‌کدون (Oxycodone) یک داروی مسکن اپیوئیدی است که معمولاً برای تسکین دردهای متوسط تا شدید در شرایط پزشکی خاص تجویز می‌شود. برخی از شناخته‌شده‌ترین نام‌های تجاری مرتبط با این دارو، شامل محصولات ترکیبی، عبارتنداز:
این دارو پتانسیل بالایی برای اعتیاد دارد و ممکن است منجر به سوءمصرف اپیوئیدها شود. سوءمصرف اکسی‌کدون برای اهداف غیرپزشکی به یک نگرانی فزاینده تبدیل شده است. در صورت سوءمصرف، این دارو می‌تواند اثرات منفی بر سلامت روان و جسم ایجاد کند.
اکسی‌کدون یک سرکوب‌کننده سیستم عصبی مرکزی است که با اتصال به گیرنده‌های اپیوئیدی در مغز، سیگنال‌های درد را مسدود کرده و دوپامین، یک ماده شیمیایی مرتبط با لذت، را آزاد می‌کند. این فرآیند شیمیایی می‌تواند به تقویت مصرف دارو منجر شود. استفاده از اکسی‌کدون تجویزشده در شرایط زیر ممکن است به سوءمصرف تبدیل شود:
همچنین، اگر قرص به صورت استنشاقی، یا به‌صورت وریدی تزریق شود، خطر سوءمصرف و وابستگی به مواد افیونی به‌طور قابل‌توجهی افزایش می‌یابد.
اعتیاد به مواد مخدر همیشه ناشی از استفاده تفریحی نیست. در برخی موارد، حتی با مصرف دارو طبق دستور پزشک و برای دوره‌ای کوتاه، ممکن است تحمل یا وابستگی ایجاد شود. خطرات شایع مرتبط با مصرف اکسی‌کدون عبارتنداز:
مصرف اکسی‌کدون برای دلایل پزشکی باید تحت نظر دقیق یک متخصص باشد. با توجه به پتانسیل بالای اعتیاد این دارو، ضروری است که اقدامات لازم برای کاهش خطرات انجام شود.
اولین گام در مقابله با سوءمصرف اکسی‌کدون، تشخیص علائم و نشانه‌های اعتیاد است. برخی از علائمی که ممکن است نشان‌دهنده درگیری با اعتیاد به اکسی‌کدون باشد عبارتنداز:
اگر مشکوک هستید که یکی از اطرافیانتان از اپیوئیدهای تجویزی سوءاستفاده می‌کند، ضروری است که برای درمان اقدام کنید. سوءمصرف این داروها می‌تواند به مصرف بیش‌ازحد و پیامدهای جدی برای سلامت منجر شود.
مصرف بیش‌ازحد اکسی‌کدون می‌تواند زمانی اتفاق بیفتد که فرد دوز بالاتری از مقدار تجویزشده مصرف کند یا آن را با موادی مانند الکل ترکیب نماید. این وضعیت ممکن است به‌طور تصادفی رخ دهد، به‌ویژه زمانی که فرد دوز دارو را به هر دلیلی افزایش می‌دهد. نشانه‌های رایج مصرف بیش‌ازحد اپیوئید شامل موارد زیر است:
اگر مشکوک هستید که یکی از اطرافیانتان دچار مصرف بیش‌ازحد اکسی‌کدون شده است، فوراً به اورژانس پزشکی مراجعه کنید.
علائم ترک مواد افیونی، از جمله اکسی‌کدون، هیدروکودون یا کدئین، شباهت‌های زیادی دارند و می‌توانند چالش‌های مشابهی را در فرآیند سم‌زدایی ایجاد کنند. قطع مصرف اپیوئیدها معمولاً با نشانه‌های خاصی همراه است که ممکن است بدون وجود یک برنامه درمانی جامع شامل حمایت و نظارت سم‌زدایی، روند بهبودی را پیچیده‌تر کند. علائم ترک اکسی‌کدون و سایر اپیوئیدها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
اگرچه این علائم اغلب خطر جانی ندارند، اما می‌توانند بسیار ناخوشایند باشند و احتمال بازگشت به سوءمصرف مواد را افزایش دهند.
برنامه‌های درمانی باید با توجه به شرایط و نیازهای منحصر به فرد هر فرد طراحی شوند تا دستیابی به اهداف بلندمدت بهبودی امکان‌پذیر شود.به عنوان نمونه، اگر شخصی از اکسی‌کدون و الکل به طور همزمان استفاده می‌کند، برنامه درمان ممکن است به مدیریت هر دو به عنوان بخشی از روند بهبود بپردازد. روش‌های درمانی مؤثر برای غلبه بر اعتیاد به اکسی‌کدون شامل موارد زیر است:
اگر نگران رفتار خود یا وابستگی یکی از عزیزانتان به اکسی‌کدون هستید، ممکن است زمان آن رسیده باشد که از کمک حرفه‌ای بهره‌مند شوید. درمان اعتیاد به اکسی‌کدون فرصتی برای شما یا عزیزانتان فراهم می‌کند تا زندگی سالم‌تری را دنبال کنید.
