پرگابالین (Pregabalin) یک داروی گاباپنتینوئید است که با افزایش فعالیت انتقال‌دهنده عصبی گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) در مغز عمل می‌کند. این دارو در ابتدا به عنوان ضدتشنج مورد استفاده قرار می‌گرفت، اما امروزه کاربردهای تفریحی نیز پیدا کرده است. مصرف پرگابالین می‌تواند احساس سرخوشی و اثر آرام‌بخش خفیف ایجاد کند. با توجه به خطر اعتیادآوری این دارو، مصرف آن بدون تجویز پزشک توصیه نمی‌شود.
پرگابالین به صورت خوراکی مصرف می‌شود و در اشکال دارویی مختلفی مانند قرص، کپسول و محلول در دسترس است. این دارو در دوزهای 50، 75، 100، 150 و 300 میلی‌گرم عرضه می‌شود و باید طبق دستور پزشک مصرف گردد.
متأسفانه، مصرف تفریحی این دارو، به‌ویژه در میان جوانان، رواج پیدا کرده و میزان وابستگی به آن رو به افزایش است. علاوه بر این، پرگابالین در فرآیند ترک اعتیاد نیز به کار می‌رود، اما اگر بدون تجویز پزشک و در دوزهای نامناسب مصرف شود، می‌تواند خود عامل اعتیاد گردد.
پرگابالین دارویی است که در درمان برخی از مشکلات عصبی و دردهای مزمن مورد استفاده قرار می‌گیرد. کاربردهای اصلی آن شامل موارد زیر است:
کنترل تشنج: این دارو با تأثیر بر سیستم عصبی مغز، فعالیت الکتریکی غیرطبیعی سلول‌های مغزی را کاهش داده و به مدیریت تشنج و صرع کمک می‌کند.
درمان دردهای عصبی: پرگابالین، در کاهش دردهای ناشی از آسیب نخاعی مؤثر است.
کاهش دردهای نوروپاتیک: دردهای مزمنی که در اثر بیماری‌ها یا عفونت‌های عصبی ایجاد می‌شوند، با مصرف این دارو تسکین می‌یابند.
درمان فیبرومیالژیا: این بیماری که باعث درد عضلانی و اسکلتی می‌شود، از طریق مصرف پرگابالین قابل کنترل است.
مدیریت سندرم پای بی‌قرار: گاهی از این دارو برای کاهش علائم این اختلال استفاده می‌شود.
کاهش اضطراب فراگیر: پرگابالین ممکن است برای درمان اضطراب کوتاه مدت تجویز شود.
درمان دردهای کمر: پرگابالین برای کاهش دردهای ناشی از مشکلات کمر استفاده می‌شود. این دارو با اثرگذاری بر مغز، شدت درد را کاهش می‌دهد.
استفاده تجربی در ترک اعتیاد و درمان کمردرد مزمن: هرچند برخی افراد از پرگابالین برای کاهش علائم ترک اعتیاد و دردهای مزمن کمر استفاده کرده‌اند، اما شواهد علمی کافی برای اثربخشی آن در این موارد وجود ندارد.
مانند بسیاری از داروها، پرگابالین نیز می‌تواند عوارض جانبی مختلفی ایجاد کند. برخی از این عوارض شایع بوده و برخی دیگر ممکن است در موارد خاص ظاهر شوند. عوارض متداول پرگابالین عبارتنداز:
عوارض جانبی شایع شامل:
عوارض شدید و خطرناک عبارتنداز:
مصرف مداوم و بی‌رویه این دارو می‌تواند منجر به وابستگی و اعتیاد شود. افرادی که پس از مصرف طولانی‌مدت تصمیم به قطع این دارو می‌گیرند، ممکن است با علائم ترک جسمی و روانی مواجه شوند. به همین دلیل، مصرف پرگابالین باید تحت نظر پزشک انجام شود تا از عوارض جانبی و خطرات احتمالی پیشگیری گردد.
پرگابالین می‌تواند با برخی داروها تداخل داشته باشد و تأثیر آن‌ها را تقویت یا تضعیف کند. این دارو که عمدتاً برای درمان دردهای عصبی و اختلالات عصبی تجویز می‌شود، می‌تواند تأثیر خواب‌آور داشته باشد. این دارو با تأثیر بر سیستم عصبی مرکزی ممکن است در برخی افراد موجب بهبود کیفیت خواب شود، اما هم‌زمان می‌تواند خواب‌آلودگی و سرگیجه را به عنوان عوارض جانبی ایجاد کند.
از آنجایی که پرگابالین می‌تواند اثر خواب‌آور داشته باشد، ترکیب آن با سایر داروهای خواب‌آور ممکن است باعث افزایش این تأثیر شود. بنابراین، مصرف این دارو باید تحت نظر پزشک باشد و قبل از شروع مصرف این دارو نیز لازم است تمام داروهای مصرفی خود را با پزشک در میان بگذارید. علاوه بر داروهای خواب‌آور سایر داروهای دارای تداخل با پرگابالین عبارتنداز:
از آنجایی که پرگابالین به‌تنهایی می‌تواند باعث خواب‌آلودگی، کاهش تمرکز و گیجی شود، نباید هم‌زمان با الکل مصرف بشود. ترکیب این دو ماده شدت این اثرات را افزایش داده و می‌تواند خطرات جدی هنگام انجام فعالیت‌های روزمره، مانند رانندگی یا کار با ماشین‌آلات، ایجاد کند.
