مواد آرام‌بخش، خواب‌آور، ضد اضطراب شامل بنزودیازپین ها، داروهای شبه بنزودیازپین مانند زولپیدم، و زالپلون کاربامات ها (مانند گلوته حتی تیمید، مپروبامات) باربیتورات ها (مانند سکوباربیتال) و خواب آور های شبه باربیتورات (مانند متاکوالون) است.
با این که از داروهای خواب آور برای به خواب بردن، از داروهای آرام بخش برای آرام کردن اعصاب، و از داروهای ضد اضطراب برای کاهش اضطراب استفاده می شود، اما هر سه می توانند وظایف یکدیگر را به عهده بگیرند.
اگر آرام بخش ها و ضد اضطراب ها در دوزهای زیاد مصرف شود می‌توانند کار یکدیگر را انجام دهند و خواب‌آور ها هم اگر در دوز کم مصرف شوند می‌توانند آرام بخش و ضد اضطراب باشند.
باربیتورات ها و بنزودیازپین‌ها مواد ترکیبی (مصنوعی) هستند که در اوایل قرن بیستم تحت عنوان داروهای آرام‌بخش، خواب‌آور و ضد اضطراب کشف شدند. این مواد به صورت قرص یا کپسول مصرف می شوند و اثر آن ها شبیه به الکل است، زیرا افراد را آرام کرده و از اضطراب آن ها می‌کاهد.
چون اثر باربیتورات‌ها شبیه به اثر الکل است، معمولاً از آن ها به عنوان جانشین الکل استفاده می شود.
هم باربیتورات ها و هم بنزودیازپین ها، اثر آرام بخش خود را روی یک نوروترانستیر مغز به نام «گابا» می‌گذارند. مقادیر بالای باربیتورات ها، مثل الکل فرد را خواب آلود، گفتارش را مبهم و هماهنگی حرکتی او را تحت تأثیر قرار می دهند.
در مقادیر بسیار بالا، باربیتورات ها ممکن است کشنده باشند زیرا بر تنفس تأثیر می‌گذارند. (با شل کردن ماهیچه های دیافراگم)، از فشار خون کمک می کنند و باعث اغما می‌شوند.
باربیتورات ها می توانند تا چند ساعت تأثیرشان را نشان بدهند و به سرعت وابستگی روان شناختی و فیزیولوژیکی ایجاد کنند.
مصرف کنندگان باربیتورات ها به سرعت نسبت به این داروها تحمل پیدا می‌کنند و برای دستیابی به تأثیرات مطلوب قبلی، مقادیر مصرف را بیشتر و بیشتر می‌کنند و حتی بعضی از مصرف‌کنندگان این داروها را با الکل مخلوط می‌کنند تا تأثیر آن ها را قوی تر کنند، فارغ از اینکه خود این کار موجب خطر مرگ میشود.
در مقابل بنزودیازپین ها به شدت باربیتورات ها در تنفس تأثیر گذار نیستند و احتمالاً آثار مرگبار کمتری دارند.
اگر وابستگی به داروهای آرام بخش و ضد اضطراب شکل گیرد، قطع ناگهانی این مواد می‌تواند موجب بروز بیش فعالی دستگاه عصبی خود مختار یا دستگاه سمپاتیک شود که خود می‌تواند موجب بروز علائمی چون تعریق، افزایش فشار خون، افزایش لرزش دست، بی خوابی، تهوع یا استفراغ، توهم یا خطاهای ادراکی گذرا، اضطراب و تشنج شود.
1- بنزودیازپین ها
2- باربیتورات ها
3- داروهای ضد روان پریشی
5- داروهای ضد افسردگی
6- سایر قرص های آرام بخش و خواب آور
• سوزش سردل و حالت تهوع، استفراغ.
• خستگی صبح روز بعد از مصرف و خواب آلودگی.
• عدم هماهنگی عضلات، ضعف ، گیجی، آلرژی، تاری دید، توهم، بی حالی ، خشکی دهان، بثورات جلدی و سردرد.
• اشکال در گفتار، حافظه و قضاوت.
• ایجاد فراموشی.
• بی خوابی، تحریک پذیری، افسردگی، اختلال در حفظ تعادل، خشونت طلبی و پرخاشگری.
کلینیک روانپزشکی و ترک اعتیاد دی به عنوان اولین مرکز ترک اعتیاد کشور با فضای بیمارستانی، خدمات خود را در مرکزی مجهز و پیشرفته بصورت شبانه روزی به هموطنان عزیز ارائه می نماید.
