پتیدین یا دمرول، یک آنالوگ مصنوعی از آلکالوئیدهای تریاک، به عنوان یک آگونیست گیرنده‌های اوپیوئیدی شناخته می‌شود. پتیدین با اتصال به این گیرنده‌ها، پیام‌های درد را مهار کرده و احساس درد را کاهش می‌دهد.
مصرف این دارو برای تسکین دردهای متوسط تا شدید توصیه می‌شود. این داروی مخدر برای تسکین دردهای متوسط تا شدید استفاده می‌شود و اثراتی مشابه مورفین و اکسی‌کدون دارد. با اینکه پتیدین تنها یک دهم قدرت مورفین را دارد، اما اثرات کوتاه‌مدتی دارد و خطر سوءمصرف آن بالاست.
پتیدین به صورت قرص و مایع موجود است. قرص‌های آن دایره‌ای شکل و سفید رنگ هستند و در دوزهای 50 یا 100 میلی‌گرمی عرضه می‌شوند. شکل مایع دمرول به صورت شربت یا محلول تزریقی موجود است. با این حال، شکل تزریقی آن عمدتاً توسط پزشکان تجویز می‌شود.
مانند بسیاری از داروهای تجویزی، بسیاری از افراد نمی‌دانند که پتیدین ممکن است اعتیادآور باشد. مصرف پتیدین در دوزهای بالاتر از تجویز پزشک، مصرف بیشتر از مقدار تجویزشده یا ادامه مصرف پس از پایان دوره درمان، همگی به عنوان سوءاستفاده از این دارو شناخته می‌شود.
سوءمصرف منظم این دارو می‌تواند به سرعت منجر به تحمل دارویی شود، به طوری که مصرف کننده باید دوز بیشتری مصرف کند تا همان اثر را تجربه کند و در نهایت به وابستگی فیزیکی منجر می‌شود که اغلب (ولی نه همیشه) با وابستگی روانی همراه است، به عبارت دیگر، به دارو معتاد می‌شوند.
وابستگی فیزیکی زمانی رخ می‌دهد که فرد با قطع یا کاهش مصرف پتیدین علائم ناخوشایند ترک را تجربه می‌کند. اعتیاد به پتیدین زمانی رخ می‌دهد که فرد برای ادامه استفاده از این دارو اقدامات مخربی انجام می‌دهد.
پتیدین به صورت قرص برای مصرف خوراکی طراحی شده است، اما برخی افراد از این دارو به روش‌های زیر سوءاستفاده می‌کنند:
سوءاستفاده از پتیدین به این روش‌ها اثرات آن را تشدید می‌کند. کاربران یک حس هیجان‌انگیز و قوی را تجربه می‌کنند که به دنبال آن آرامش طولانی‌مدت می‌آید. این آرامش سریع و شدید، دلایل اصلی سوءاستفاده افراد از پتیدین است.
سوءمصرف پتیدین خطرناک است زیرا احتمال مصرف بیش از حد و اوردوز را افزایش می‌دهد. مصرف مقادیر زیاد این دارو می‌تواند باعث کاهش یا توقف عملکرد تنفسی شود که ممکن است کشنده باشد. علائم دیگر مصرف بیش از حد پتیدین شامل موارد زیر است:
پتیدین یک مسکن قدرتمند است و نباید با سایر داروها، به خصوص داروهای تضعیف‌کننده سیستم عصبی مرکزی، ترکیب شود. ترکیب پتیدین با داروهایی مانند الکل یا بنزودیازپین‌ها خطر ایست قلبی، آرام‌بخشی شدید، نارسایی تنفسی، کما، تشنج، مصرف بیش از حد و حتی مرگ را افزایش می‌دهد.
مخلوط کردن محرک‌ها با پتیدین بسیار خطرناک است، زیرا داروها اثرات یکدیگر را خنثی می‌کنند. بسته به قدرت مواد، محرک می‌تواند اثرات پتیدین را مخفی کند یا بالعکس. این وضعیت می‌تواند منجر به مصرف بیشتر هر دو دارو در تلاش برای تشدید اثرات شود که می‌تواند به مصرف بیش از حد منجر شود.
یک فرد معتاد ممکن است برای دریافت نسخه‌های جدید یا مراجعه به اورژانس با آسیب‌های ساختگی یا خودساخته، نسخه‌های خود را گم کند. همچنین ممکن است به چندین پزشک مراجعه کند تا از هر یک نسخه بگیرد. فرد معتاد به پتیدین ممکن است:
هنگامی که افراد به پتیدین اعتیاد پیدا می‌کند، اغلب با مشکلات ترک این دارو مواجه می‌شوند، حتی اگر واقعاً بخواهند آن را ترک کنند. وقتی یک فرد معتاد تصمیم به قطع مصرف پتیدین می‌گیرد، دچار علائم شدید ترک مانند اضطراب و حالت تهوع می‌شود. این موضوع باعث می‌شود بسیاری از افراد برای کاهش این علائم، دوباره به مصرف دارو روی آورند.
غلبه بر اعتیاد به پتیدین می‌تواند دشوار باشد، اما برنامه‌های درمانی بسیاری برای کمک به این فرآیند وجود دارند. افرادی که سابقه طولانی اعتیاد دارند ممکن است به مراقبت‌های ویژه در محیط بستری نیاز داشته باشند، در حالی که اختلالات خفیف‌تر می‌توانند در برنامه‌های سرپایی درمان شوند. ارزیابی افراد پس از ورود به بازتوانی برای تعیین سطح مراقبت مورد نیاز ضروری است.
به دلیل دردناک بودن فرآیند سم‌زدایی پتیدین، استفاده از برنامه‌های درمانی با سم‌زدایی پزشکی ایده‌آل است. یک برنامه درمانی که شامل سم‌زدایی پزشکی باشد می‌تواند به معتادان به پتیدین کمک کند تا این چرخه را بشکنند و با موفقیت به حالت هوشیاری برسند.
یک کلینیک تخصصی ترک اعتیاد، محیطی امن و کنترل‌شده برای تمرکز بر ترک اعتیاد فراهم می‌کند و منابع و آموزش‌های متنوعی را برای کمک به بیماران در دوران بهبودی ارائه می‌دهد.
