تحریک مرکز لذت مغز
سرخوشی
افزایش انرژی
تمرکز و هوشیاری بیشتر
خوداتکایی و اعتماد به نفس بالا
کاهش اشتها (در مصرف کم)
افزایش ضربان قلب، فشار خون، تنفس و دمای بدن کاهش دمای پوست در مصرف بالا
سرخوشی همراه با تحریک، به صورت افزایش تمرکز، پرحرفی، تکرار اعمال، افزایش میل جنسی و تغییر رفتاری جنسی
فرد دچار حمله های قلبی، انقباض عروق خونی تپش قلب می‌شود.
کوکائین یک آلکالوئید است که از برگ های گیاه کوکا به دست می آید، بوته ای طبیعی در بولیوی، شیلی و پرو در امتداد دامنه های غربی رشته کوه های آند. کوکائین بر روی سیستم عصبی مرکزی اثر تحریک‌کننده‌ای دارد و در دوزهای کم، حالت خوش‌حالی همراه با رهایی از خستگی، افزایش هوشیاری ذهنی، قدرت بدنی و کاهش گرسنگی ایجاد می‌کند.
در مقادیر بیشتر، کوکائین یک ماده مسموم کننده است که باعث ایجاد هیجان، آشفتگی ذهنی و تشنج می شود. اینکاها با توانایی کوکائین در ایجاد سرخوشی، تحریک پذیری بیش از حد و توهم آشنا بودند. جویدن برگ کوکا به عنوان بخشی از تشریفات مذهبی یک رسم ثابت در زمان تسخیر اسپانیا در قرن شانزدهم بود.
بومی‌هایی که در معادن بالای آند کار می‌کردند، برای افزایش قدرت و استقامت، برگ‌های کوکا را می‌جویدند. گیاهان کوکا در سریلانکا زیر کشت هستند. تروپان کوکائین، از نظر شیمیایی با کوکائین مرتبط است و از گیاه کوکا جاوا به دست می آید.
کوکائین عادت زا است و ممکن است در برخی افراد از نظر جسمی نیز اعتیاد آور باشد، اما نه در حد مواد افیونی. فقط افراد خاصی علائم پرهیز را در هنگام ترک کوکائین نشان می دهند. تحمل فیزیولوژیکی قابل توجهی ایجاد نمی شود. مصرف مزمن با اختلالات شخصیتی شدید، ناتوانی در خواب، از دست دادن اشتها، لاغری، افزایش تمایل به خشونت و اعمال ضد اجتماعی همراه است. هنگامی که یک روان پریشی سمی ایجاد می شود، مشخصاً با هذیان های پارانوئید همراه است.
توهمات با استفاده مداوم از کوکائین، به ویژه لامسه، برجسته هستند توهماتی که این تصور را ایجاد می کند که حشرات زیر پوست هستند. این ماده مخدر یک پودر کریستالی سفید به شکل خالص است و عمل «اسنیف کردن» کوکائین در اواخر قرن بیستم در اروپا رایج بود. وقتی از راه خوراکی مصرف شود، اثر کمتری دارد. هنگامی که از طریق ورید تزریق می شود، اثرات در شروع سریع، شدید، اما مدت کوتاه است.
به دنبال آن یک افسردگی عمیق ایجاد می شود که مصرف کننده را وادار می کند تا دوز را برای بازگرداندن حس خوب تکرار کند. کوکائین گاهی اوقات با هروئین مخلوط می شود تا تحریک پذیری شدید تولید شده توسط کوکائین را کاهش دهد. تعداد زیادی از اثرات نامطلوب که در مصرف مداوم ایجاد می شود، اغلب مصرف کننده کوکائین را به روی آوردن به مواد مخدر دیگر وادار می کند.
علاوه بر افزایش خطر سکته مغزی و تشنج، سایر مشکلات عصبی می تواند با مصرف طولانی مدت کوکائین رخ دهد. گزارش هایی از خونریزی داخل مغزی یا خونریزی در داخل مغز و برآمدگی های بالون مانند در دیواره رگ های خونی مغزی گزارش شده است. اختلالات حرکتی، از جمله بیماری پارکینسون، ممکن است پس از سال‌ها مصرف کوکائین نیز رخ دهد. به طور کلی، مطالعات نشان می‌دهند که طیف وسیعی از عملکردهای شناختی با مصرف طولانی‌مدت کوکائین مختل می‌شوند.
