آثار جسمانی روانی مصرف مواد مخدر مختلف با یکدیگرتفاوت دارند.
آثار مصرف این داروها معموال چند ساعت تا یک روز باقی مانده و عبارتست از تغییرات رفتاری یا روانی، گیجی، رخوت و خواب آلودگی، شل شدن عضلات، بهم خوردن تعادل و اختلال عملکرد شغلی و عملی.
آثار مصرف کوکائین عبارتست از تحریک مرکز لذت مغز، سرخوشی، افزایش انرژی، تمرکز و هوشیاری بیشتر، خود اتکایی و اعتماد به نفس بالا، کاهش اشتها در مصرف کم و افزایش ضربان قلب، فشار خون، تنفس و دمای بدن. در مصارف بالا، سرخوشی همراه با تحریک به صورت افزایش تمرکز، پر حرفی، تکرار اعمال، افزایش میل جنسی و تغییر رفتار جنسی را باعث می شود.
آثار مصرف آن معمولاً بین یک تا دو روز طول کشیده و آثار آن عبارتست از افزایش فعالیت و انرژی، افزایش حس اطمینان به خود، بالا رفتن مهربانی و احساسات مثبت، سرخوشی، بی اشتهایی، کاهش خستگی و پر حرفی. در مصارف مکرر موجب افزایش ضربان قلب، تنفس و فشار خون، بی خوابی و لرز و تحریک پذیری شده و با پدیده تحمل همراه است. در مصارف بالا موجب افزایش ضربان قلب و فعالیت های حرکتی تکراری می شود. در مصارف خیلی بالا موجب تشنج، اغما و مرگ شده و از مرحله حرکت سریع چشم در خواب، ممانعت به عمل می آورد. در حملات مکرر خواب (نارکولپسی) و چاقی کاربرد نیز دارد.
حشیش سبب وابستگی جسمی و روانی در مورد مصرف طولانی و احساس ولع شدید برای مصرف ایجاد می کند. گرایش به سوی مواد مخدر خطرناک تر، غالباً با اعتیاد به حشیش آغاز شده است.
فرد دچار حملات قلبی، انقباض عروق خونی و تپش قلب می شود. بین دو تا چهار دقیقه پس از مصرف خوراکی، یورش شبه آمفتامین ناگهانی و افزایش ادراک حسی تجربه شده که بوسیله حالت تهوع خفیف و بعضی اوقات به اندازه کافی شدید که منجر به استفراغ شده، همراه می گردد که این مرحله، بلافاصله با مرحله فالت دنبال می شود.