برخی پژوهش‌ها نشان داده‌اند که مصرف زیاد قهوه در دوران بارداری می‌تواند با مشکلات رشد عصبی در کودکان مرتبط باشد. این مشکلات ممکن است شامل اختلال کم‌توجهی و بیش‌فعالی (ADHD)، مشکلات گفتاری، مهارت‌های حرکتی، توجه، بیش‌فعالی و رفتارهای تکانشی باشد.
اما آیا قهوه واقعاً علت این مشکلات است؟ پژوهشی جدید با هدف شفاف‌سازی توصیه‌هایی در رابطه با مصرف قهوه در دوران بارداری که گاهی میتوانند گیج کننده باشند، انجام گرفته است. در این پژوهش طی دو دهه، ده‌ها هزار زن باردار مورد مطالعه قرار گرفته‌اند.
نتایج نشان داد که وقتی عوامل دیگری مانند ژنتیک و درآمد در نظر گرفته شدند، هیچ ارتباط علتی بین مصرف قهوه در دوران بارداری و مشکلات رشد عصبی کودک وجود نداشت. این به این معناست که نوشیدن قهوه روزانه طبق توصیه‌های فعلی بی‌خطر است.
مطالعات پیشین نشان داده‌اند که بین مصرف قهوه در دوران بارداری و مشکلات رشد عصبی کودک ارتباط وجود دارد، اما نتوانسته‌اند کافئین را به عنوان عامل مستقیم شناسایی کنند. تغییرات بیولوژیکی در دوران بارداری باعث کاهش متابولیسم کافئین می‌شود، به این معنا که مولکول‌ها و متابولیت‌های کافئین (مولکول‌هایی که هنگام تجزیه کافئین تولید می‌شوند) زمان بیشتری برای پاک شدن از بدن نیاز دارند.
علاوه بر این، تحقیقات گذشته نشان داده‌اند که کافئین و محصولات جانبی آن میتوانند از جفت عبور کنند. جنین فاقد آنزیم‌های لازم برای پاکسازی این مواد است، بنابراین تصور می‌شد که متابولیت‌های کافئین ممکن است بر رشد جنین تأثیر بگذارند.
با این‌حال، تعیین اینکه آیا قهوه مستقیماً باعث تغییرات در رشد مغز جنین می‌شود، می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. زنان بارداری که قهوه می‌نوشند ممکن است از جنبه‌های دیگری با زنانی که قهوه نمی‌نوشند متفاوت باشند. این متغیرها، و نه خود قهوه، ممکن است بر رشد عصبی تأثیر بگذارند.
این متغیرها که به عنوان عوامل مخدوش کننده شناخته می‌شوند، میتوانند شامل میزان مصرف نوشیدنی‌های الکلی یا سیگار کشیدن در دوران بارداری، و همچنین درآمد و تحصیلات والدین باشند. به عنوان مثال، افرادی که قهوه می‌نوشند، نسبت به کسانی که قهوه نمی‌نوشند، بیشتر به نوشیدن الکل و سیگار کشیدن تمایل دارند. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر نوشیدن قهوه بر مشکلات رشد عصبی، به‌طور مستقل از این عوامل مخدوش کننده انجام شد.
این پژوهش نشان داد که ژن‌ها در میزان مصرف قهوه نقش دارند. در این مطالعه رشد کودکانی را که مادرانشان دارای ژن‌های مرتبط با مصرف بیشتر قهوه بودند، بررسی شدند. این تحقیق شامل ده‌ها هزار خانواده نروژی بود که بین سال‌های 1999 تا 2008 در این مطالعه شرکت کردند. مادران میزان مصرف قهوه خود را قبل و در طول بارداری گزارش دادند و پرسشنامه‌هایی درباره رشد عصبی فرزندانشان تکمیل کردند.
نتایج نشان داد که هیچ ارتباط علتی قوی بین مصرف بیشتر قهوه مادر و مشکلات رشد عصبی کودکان وجود ندارد. این تفاوت با مطالعات قبلی ممکن است به دلیل جدا کردن اثر قهوه از سایر متغیرها و همچنین استعداد ژنتیکی باشد.
این پژوهش همچنین دارای محدودیت‌هایی بود، از جمله اینکه فقط اثرات قوی قهوه در آن بررسی شده و ممکن است اثرات کوچکی وجود داشته باشد. همچنین، مصرف قهوه می‌تواند به روش‌های دیگری بر مادر یا کودک تأثیر بگذارد. به طور کلی، این نتایج موافق با دستورالعمل‌های فعلی است که مصرف کم تا متوسط قهوه در دوران بارداری بی‌خطر است. برای اکثر افراد، این به معنای مصرف کمتر از 200 میلی‌گرم کافئین در روز است.
