کسانی که به صورت تفننی مواد مخدر مصرف می کنند. این گروه به نامزدهای اعتیاد معروف هستند. به این دلیل که این افراد تصور میکنند که مصرف تفننی گهگاهی برای آن ها خطری ندارد و معتاد نمی شوند، ولی غافل از آن هستند که همه معتادان حرفه ای، اول چنین طرز فکری داشتند و به صورت تفریحی به مصرف مواد مخدر پرداخته اند. این گونه افراد آهسته آهسته به گروه معتادان ملحق می شوند و به معتاد حرفهای تبدیل میشوند. به همین دلیل است که مصرف تفریحی مواد مخدر را دروازهی ورود به اعتیاد نامیده اند. در اینجا رسانه های گروهی وظیفه دارند تا با آگاهی دادن و اقشار مردم از اعتیاد آن ها جلوگیری کنند.
باید با کسانی که اعتیاد به مواد مخدر را دوست دارند و در آن غرق شده اند مدارا شود تا به تدریج با افزایش دانش و آگاهی های لازم در مورد اعتیاد زمینه های رشد فکری و اعتقادی آن ها فراهم شود و از انجام رفتارهایی که باعث تحریک آنان میشود، جلوگیری شود. چون هر نوع منع و اقدام بازدارنده، سبب تشدید علاقه آنان به اعتیاد میشود. زندان کردن، شلاق زدن، تبعید و به شورآباد و جزیره بردن معتادان در هر شرایطی راه مبارزه با اعتیاد نیست و در ترک آن ها تأثیر ناچیزی دارد. افرادی که این گونه وادار به ترک مواد مخدر می شوند به محض آزادی از قید و بند به دنبال اعتیاد و دوستان معتاد می روند و اگر در زندان باشند با یک سرنگ ۳۰۰ نفر به طور مشترک ماده مخدر تزریق می کنند که امکان ابتلای آن ها به ایدز و هپاتیت بسیار است.
گروه سوم معتادان کسانی هستند که به هر دلیل دوست دارند اعتیادشان را ترک کنند. این گروه اغلب بارها با روش های مختلف اقدام به ترک مواد مخدر می کنند ولی موفق نبوده اند. برای این گروه باید اقدامات درمانی صحیح و اصولی انجام گیرد. بر این اساس سازمان بهزیستی کشور برای تشویق معتادان به ترک مواد مخدر برنامه ریزی کرده و طی مطالعاتی راه های زیر را جهت درمان افراد ارائه کرده است.