در حالی که مصرف انواع مواد مخدر در جامعه به صورت گسترده ای شیوع پیدا کرده است، خانواده ها باید در مورد پیشگیری و مقابله با سوء مصرف آن ها اطلاعات کافی داشته باشند.
مواد مخدری مانند هروئین، فنتانیل، مرفین و تریاک، همچنین استفاده نادرست از آن ها، قرص های ضد درد نسخه ای، باعث اپیدمی مواد افیونی در کشور شده است و خانواده های بی شماری را تحت تأثیر قرار داده است. دانش و مهارت برای تشخیص استفاده اولیه و انجام اقدامات لازم مورد نیاز خانواده ها و والدین است.
به طور مؤثر ما می دانیم که اگر پسر یا دختر شما فعالانه از مواد افیونی استفاده می کند، ممکن است احساسات منفی زیادی را تجربه کنید و نگرانی های زیادی را به تنهایی به دوش بکشید، باید بدانید که شما تنها نیستید. این طور نیست که اختلالات مصرف مواد مخدر فقط برای ثروتمندان باشد و یا بالعکس، پس هیچ تبعیضی برای افرادی که گرفتار سوء مصرف مواد مخدر می شوند وجود ندارد و در حقیقت همه گروه های اجتماعی، اقتصادی و قومی را در بر می گیرد.
اپیوئیدها دسته ای از مواد مخدر هستند که شامل تریاک، هروئین، مواد افیونی مصنوعی مانند فنتانیل و مسکن های تجویزی مانند هیدروکودون، اکسی کدون، مرفین و کدئین می باشند. بیشتر مواد افیونی صدها سال است که برای درمان درد و به عنوان مسکن درد استفاده شده اند.
مواد افیونی بر روی گیرنده های اپیوئیدی واقع در نخاع و مغز عمل می کنند و بر سایر قسمت های بدن برای کاهش درک بدن از درد مؤثر هستند. مواد افیونی علاوه بر تسکین درد، می توانند مناطق پاداش مغز، ایجاد حس سرخوشی و تندرستی، که تصور می‌شود عاملی برای پتانسیل است را نیز تحریک کنند.
یبوست حالت تهوع، استفراغ و خشکی دهان خواب آلودگی و سرگیجه گیجی افسردگی سطوح پایین تستوسترون که می تواند منجر به کاهش میل جنسی شود حرکت، انرژی و قدرت افزایش حساسیت به درد خارش و تعریق ایجاد تحمل و نیاز به مصرف بیشتر دارو وابستگی فیزیکی و داشتن علائم ترک در صورت قطع دارو اختلال مصرف مواد افیونی
زمانی که طبق دستور پزشک و برای مدت کوتاهی مصرف شود با گذشت زمان، مسکن های اپیوئیدی به طور کلی برای اکثر افراد بی خطر هستند. از آن جا که مسکن ها باعث ایجاد حس سرخوشی و رفاه، علاوه بر تسکین درد، می شوند برخی افراد آن ها را برای مدت طولانی تری مصرف می کنند و یا دوز آن را افزایش می دهند، به منظور نه تنها کاهش درد، بلکه برای رسیدن به سرخوشی و اثری که در ابتدای شروع مصرف تجربه کرده اند.
در مقادیر بیشتر مصرف شود یا به روش دیگری تجویز شود بیش از حد تجویز شده مصرف شود بدون تجویز پزشک مصرف شود همراه با سایر داروها، مواد مخدر یا الکل استفاده شود
هنگامی که از این داروها سوء استفاده می شود، خطر مصرف بیش از حد وجود دارد. کاهش تنفس افزایش می یابد زیرا آن ها سیستم تنفسی بدن را تحت فشار قرار می دهند.
داروهای افسردگی مانند الکل، قرص های خواب یا بنزودیازپین ها (به عنوان مثال زاناکس و کلونوپین) می تواند خطر مصرف بیش از حد و مرگ را افزایش دهند. با گذشت زمان، فردی که درگیر مصرف مواد افیونی مشکل ساز می شود متوجه می شود که تحمل بالایی برای مواد افیونی پیدا کرده است و برای داشتن احساس عادی و طبیعی احساس می کند که باید از مواد افیونی استفاده کند حتی اگر دیگر هیچ لذتی از انجام این کار نبرد و بدتر از آن، وقتی از آن ها استفاده نمی کند، کناره گیری را تجربه می کند.
