آیا همان طور که فرد معتاد فکر می‌کند و بیشتر مردم تصور می‌کنند، همه چیز در مورد فرد معتاد پایان پذیرفته است. آیا امکان بازگشت وجود ندارد و آیا این تصورات واقعیت دارد.
ولی هنوز امید هست، ممکن است فرد معتاد و زندگی او در حال پایان باشد ولی هنوز پایان نیافته است. امید پایان نیافتن هم وجود دارد. به شرط خواستن و به شرط فراهم کردن شرایط خواستن و مساعدت به آن ها در جهت انجام خواستن و زمینه بازگشت را برای آن ها فراهم کردن.
در برخورد با مواد مخدر، مقابله بیشتر به صورت شکلی مطرح است، حال آن که در مقابله با بیماری اعتیاد مسائل ماهیتی پیچیده، گسترده و بغرنج مطرح است. مقابله اساسی با آن، در وهله اول برخورد با علل و عوامل موجه می‌باشد و برخورد با شخص معتاد به مواد مخدر و الکل در وهله دوم قرار دارد.
بررسی و دقت در علل وعوامل عمومی و اختصاصی و چگونگی گرایش به اعتیاد به مواد مخدر حاکی از آن است که تقریباً کلیه امور جامع در دسته بندی های به عمل آمده قرار می‌گیرد به عبارت دیگر نارسائی و غفلت در هر یک از امور جامعه موجبات ضایعه و لطمه برای تعدادی از افراد آن جامعه خواهد بود. علت این که ذکر شد تعدادی از افراد جامعه منظور آن دسته افرادی است که زمینه‌های لازم به علت تأثیر عوامل و علل دیگر، در آن ها فراهم شده است.
مسئله اعتیاد به مواد مخدر باید همواره مورد توجه کلیه مسئولین اجتماعی، اقتصادی، بهداشتی، فرهنگی، سیاسی، قضائی و مذهبی هر جامعه ای باشد و به نارسایی هایی همچون انواع بیماری ها و مسئله استفاده نا به جا از برخی داروها، تربیت، کار و بیکاری، مهاجرت، تبعیض، ضعف واقعی ایمان، اعتقادات و صدها نارسایی دیگر با بعدی محدود و تنها به چشم همان نارسایی ننگرند که ممکن است یک مسئله خود صدها مسئله دیگر را در پی داشته باشد.
برخورد با مسئله مواد مخدر و اعتیاد که ریشه ای عمیق در کشور ما دارد به برنامه ریزی، تداوم مبارزه و تازه و به روز نگه داشتن آن نیاز دارد و باری است گران، که تا ریشه کن شدن نباید به زمین گذاشته شود. خوشبختانه رسانه‌های ما با همکاری مراجع ذیربط به این مهم پرداخته‌اند و با سلسله گزارشات پیوسته در روزنامه‌ها و برنامه‌های مختلف در تلویزیون وظیفه فوق را به عهده گرفته اند.
نمایشنامه و فیلم هایی که به صورت پراکنده تهیه و نمایش داده می‌شود نیز در ایجاد بیداری لازم مؤثر بوده، خانواده‌ها را جلب کرده است. این گونه برنامه‌ها، واقعاً از نظر خانواده‌ها و به خصوص نوجوانان و حتی کودکان دارای اثرات مثبت است. کودکان از وضع فلاکت بار معتادین به گریه در می‌آیند و این اثری است که هیچ گاه از ذهن آنان خارج نخواهد شد.
منتها نکته ای به تهیه کنندگان این چنین برنامه‌ها تذکر داده می‌شود و آن استفاده از مشورت با اشخاص و متخصصین واقعی در تهیه این برنامه‌هاست.
