اعتیاد یک بیماری مزمن است و بدون درمان و مداخله، فرد می تواند بر اثر اعتیاد خود به مواد مخدر بمیرد.
مدتهاست که ننگ منفی در ارتباط با سوء مصرف مواد مخدر و اعتیاد وجود دارد. در حالی که پیشرفتهای پزشکی نحوه صحبت ما در مورد بیماری اعتیاد را تغییر داده است، میلیونها نفر هر سال برای اولین بار موادی مانند الکل، ماری جوانا، کوکائین، مواد افیونی تجویزی یا هروئین را امتحان میکنند.
متأسفانه، نود درصد از افرادی که با مواد دست و پنجه نرم می کنند، برای مشکل مصرف مواد مخدر خود درمان نمی شوند و این امر توانایی آنها را برای ترک آن پیچیده می کند.
پذیرش کمک برای اعتیاد به مواد مخدر اغلب با درک این که چیست، چگونه بر افراد تأثیر میگذارد، چه علائم و نشانههایی را باید جستجو کرد و از چه کسی برای کمک خواستن شروع میشود. با درک تأثیر مواد مخدر بر بدن، می توانید تصمیمات بهتری برای خود بگیرید و به عزیزانی که ممکن است با اعتیاد به مواد مخدر دست و پنجه نرم می کنند، کمک کنید.
مانند هر بیماری تهدید کننده دیگری، اعتیاد به مواد مخدر نیاز به درمان فشرده توسط متخصصان معتبر دارد. در حالی که برخی از افراد ممکن است به تنهایی قادر به بهبود بیماری اعتیاد باشند، شفای واقعی یک فرآیند مادام العمر است که معمولاً به حمایت مداوم نیاز دارد.
گزینههای درمان اعتیاد به مواد مخدر از سمزدایی پزشکی و مراقبتهای بستری تا برنامهریزی دوازده مرحلهای، دارو درمانی، خدمات سرپایی و تلهتراپی را شامل میشود. در طول دورهای از مراقبت، به بیماران منابع، مهارتها و پشتیبانی ارائه میشود تا اطمینان حاصل شود که آنها به سمت اهداف بهبود اعتیاد پیشرفت میکنند.
داروهای ترک اعتیاد: درمان با کمک دارو میتواند به کاهش علائم ترک اعتیاد، کنترل بیشتر هوسها و کاهش هوسها پس از ترک مرکز درمانی کمک کند.
درمان بستری ترک اعتیاد: درمان بستری یا اقامتگاهی درمان فشرده، نظارت بیست و چهار ساعته و طیف کاملی از خدمات توانبخشی را برای بیمارانی که نیاز دارند ارائه میکند.
درمان سرپایی ترک اعتیاد: درمان سرپایی برای کسانی که یک برنامه درمانی اقامتی را تکمیل کرده اند ایده آل است.
تله درمانی ترک اعتیاد: با استفاده از راه دور، افراد مبتلا به اختلالات مصرف مواد مخدر می توانند خدمات درمانی را از طریق اینترنت یا تلفن دریافت کنند.
مراقبت های بعدی و زندگی هوشیارانه.
پیشبینی این که آیا یک فرد به ماده مخدری که مصرف میکند معتاد میشود یا نه، دشوار است، بنابراین بهترین راه برای پیشگیری از اعتیاد به مواد مخدر، در وهله اول پرهیز از سوء مصرف مواد مخدر است. در حالت ایده آل، باید از مواد غیرقانونی و مواد مخدر خیابانی به طور کامل اجتناب شود. در همین حال، داروهای تجویز شده باید دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف شوند و دفعات بیشتری یا با دوزهای بالاتر از آن چه به شما گفته شده مصرف نشوند.
به طور کلی، حدود سه درصد از بزرگسالان در سراسر جهان از اختلال مصرف مواد مخدر رنج می برند. در نگاه اول ممکن است این اعداد کم به نظر برسند. با این حال، این آمار منعکس کننده تعداد افرادی نیست که داروهای غیرقانونی را امتحان کرده اند یا از مواد غیرقانونی یا داروهای تجویزی سوء استفاده کرده اند. هر فردی که به صورت تفریحی یا تجربی از مواد مخدر استفاده می کند در خطر ابتلا به وابستگی و اعتیاد است.
مصرف مواد مخدر به مرور بدن را نابود می کند و در صورتی که مصرف کننده اعتیاد خود را به طور کامل درمان نکند، در نهایت به منجر می شود. زیرا خاصیت مواد مخدر این است که تحمل ایجاد می کند و در صورت مصرف زیاد چه بر اثر آسیب و چه بر اثر اوردوز موجب مرگ زودرس می شود.