داروهای ضدافسردگی، داروهایی هستند که با نسخه پزشک برای درمان افسردگی متوسط تا شدید و دیگر مشکلات سلامت روان مانند اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD)، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و اختلال اضطراب فراگیر تجویز می‌شوند. این داروها با تأثیر بر مواد شیمیایی مغز که به عنوان انتقال‌دهنده‌های عصبی شناخته می‌شوند، به بهبود خلق و خو و کاهش علائم افسردگی و اضطراب کمک می‌کنند.
برخلاف بسیاری از داروهای تجویزی که برای بهبود خلق و خو استفاده می‌شوند، داروهای ضدافسردگی باعث ایجاد حالت نئشگی یا ایجاد هوس مصرف بیشتر نمی‌شوند. این داروها به تدریج و در طول زمان عمل می‌کنند تا خلق و خوی فرد را بهبود بخشند. با این حال، برخی از افرادی که به مواد دیگر اعتیاد دارند، ممکن است داروهای ضدافسردگی را به امید تجربه حالت نئشگی مصرف کنند.
افرادی که از افسردگی رنج می‌برند، دو تا سه برابر بیشتر در معرض خطر سوءمصرف مواد مخدر و الکل قرار دارند. کسانی که داروهای ضدافسردگی را به طور نادرست مصرف می‌کنند، هیچ اثر فوری از این داروها دریافت نمی‌کنند، که این موضوع احتمال سوءمصرف همزمان مواد دیگر را افزایش می‌دهد. برخی از علائم رایج سوءمصرف عبارتنداز:
داروهای ضدافسردگی مانند پروزاک و زولافت، در صورت مصرف طبق نسخه، به اندازه داروهای غیرقانونی یا مخدرهای تجویزی خطرناک نیستند. هرچند مصرف بیش از حد آن‌ها می‌تواند بسیار خطرناک باشد و منجر به تشنج، کما یا حتی مرگ شود.
این داروها به بسیاری از افراد کمک می‌کنند تا افسردگی خود را مدیریت کرده و زندگی عملکردی داشته باشند. داروهای ضدافسردگی به برخی از رایج‌ترین داروهای تجویزی در ایالات متحده تبدیل شده‌اند. با این حال، این داروها برای همه مؤثر نیستند و مصرف آن‌ها با خطراتی همراه است.
داروهای ضد افسردگی هفته‌ها طول می‌کشد تا اثر کنند و برای همه مؤثر نیستند. افراد مبتلا به افسردگی شدید اغلب وقتی می‌فهمند که باید برای تسکین صبر کنند، احساس ناامیدی می‌کنند. همچنین، این داروها می‌توانند عوارض جانبی متعددی ایجاد کنند. عوارض جانبی احتمالی ناشی از سوءمصرف داروهای ضدافسردگی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
تحقیقات نشان داده‌اند که مصرف دوزهای بالاتر داروهای ضدافسردگی می‌تواند خطر خودکشی را در نوجوانان و جوانان 18 تا 25 ساله افزایش دهد. این خطر باعث شد که سازمان غذا و داروی آمریکا برچسب‌های هشدار دهنده‌ای را روی داروهای ضدافسردگی اضافه کند تا به مصرف‌کنندگان هشدار دهد.
هر فردی که داروهای ضدافسردگی مصرف می‌کند یا از مواد دیگر سوءاستفاده می‌کند، در معرض خطر خودکشی قرار دارد. برخی از علائم افسردگی و رفتارهای خودکشی شامل موارد زیر هستند:
افرادی که داروهای ضدافسردگی مصرف می‌کنند ممکن است به این داروها وابستگی جسمی پیدا کنند، اما این به معنای اعتیاد نیست. این داروها رفتار اجباری در جستجوی مواد مخدر که در افراد معتاد دیده می‌شود را ایجاد نمی‌کنند. با این حال، اعتیاد در افرادی که اختلالات خلقی مانند افسردگی دارند، شایعتر است.
تصور اینکه فردی که داروهای ضدافسردگی مصرف می‌کند ممکن است از مواد دیگر نیز سوءاستفاده کند، دشوار نیست. اگر داروهای ضد افسردگی مؤثر نباشند، یک فرد افسرده ممکن است برای بهبود حال خود به مواد دیگر روی بیاورد.
متأسفانه، مواد مخدر و الکل می‌توانند علائم افسردگی را بدتر کنند. همچنین، این مواد می‌توانند با اثرات داروهای ضدافسردگی تداخل داشته باشند و مانع از عملکرد صحیح آن‌ها شوند. اگر فردی به مواد دیگر معتاد شود، علائمی وجود دارد که می‌تواند به نزدیکان فرد کمک کند تا مشکل را تشخیص دهند. برخی از این علائم عبارتند از:
تشخیص تفاوت بین عود افسردگی و اختلال مصرف مواد ممکن است دشوار باشد. با این حال، اگر یکی از عزیزان شما علائمی از مشکلات جدی در زندگی نشان می‌دهد، مهم است که برای او کمک بگیرید.
بسیاری از خانواده‌ها برای عزیزانی که مشکل سوءمصرف مواد دارند، مداخله می‌کنند. اگر فردی از داروهای ضدافسردگی و یا مواد دیگر سوءاستفاده می‌کند، مداخله می‌تواند به او کمک کند تا نیاز به درمان را تشخیص دهد. افراد مبتلا به افسردگی ممکن است در طول مداخله به خود یا دیگران آسیب برسانند. اگر خانواده احساس می‌کند که عزیزشان ممکن است به مداخله واکنش منفی نشان دهد، بسیار مهم است که از یک متخصص کمک بگیرند.
افرادی که قصد دارند مصرف داروهای ضدافسردگی را متوقف کنند، نباید این کار را به طور ناگهانی انجام دهند. قطع ناگهانی این داروها می‌تواند منجر به علائم ترک مانند حالت تهوع، لرزش و تب شود. کاهش تدریجی دوز دارو تحت نظر پزشک در طی چند هفته، فرآیند ترک را بسیار قابل کنترل‌تر می‌کند. این افراد همچنین، باید یک روش درمانی جایگزین برای افسردگی خود پیدا کنند. برخی از این روش‌های درمانی ممکن است حتی مؤثرتر از داروهای ضدافسردگی باشند.
مشاوران می‌توانند به افراد معتاد کمک کنند تا دلایل سوءمصرف مواد خود را شناسایی و برطرف کنند. یک برنامه بستری ممکن است برای کسانی که اعتیاد شدیدتری دارند مفید باشد. توانبخشی بستری همچنین می‌تواند به افراد کمک کند تا داروهای ضدافسردگی را به طور ایمن ترک کنند.
اگر فردی که می‌شناسید افسرده است یا مشکل مصرف مواد دارد، راه‌های زیادی برای کمک به او وجود دارد. همین حالا با یک ارائه‌دهنده درمان تماس بگیرید تا درباره گزینه‌های توانبخشی صحبت کنید.
کلینیک روانپزشکی و ترک اعتیاد دی با بیش از سه دهه سابقه درخشان در زمینه ترک انواع مواد مخدر، به صورت بیست و چهار ساعته پذیرای بیماران گرامی می‌باشد.
