بسیاری از افراد سیگاری کم کردن مصرف سیگار را به عنوان راهی برای ترک سیگار و تلاشی در جهت کنترل این هیولای کوچک میدانند و حتی بسیاری از پزشکان و مشاورین ترک سیگار نیز کاهش مصرف سیگار را به عنوان عامل کمک کننده ای در ترک سیگار توصیه میکنند. ظاهراً این طور به نظر میرسد که هر چه فرد کمتر سیگار بکشد احساس بهتری دارد، اما این اقدام بسیار خطرناک است و باعث میشود که یک عمر در سیاه چال دخانیات گرفتار بمانیم.
معمولاً انگیزه کم کردن سیگار نتیجه تلاشهای ناموفق ما در ترک کامل سیگار است. پس از گذشت چند روز از دوره ترک سیگار، فرد سیگاری با خودش می گوید که حتی تصور نکشیدن سیگار برایش دشوار است بنابراین، از این به بعد فقط در زمان های خاصی سیگار میکشم و یا تعداد سیگارها را به روزی ده نخ کاهش میدهم، اگر بتوانم به روزی ده نخ عادت کنم پس میتوانم این عادت را حفظ کرده و آن را به کمتر از ۱۰ نفر در روز نیز کاهش دهم. اکنون اتفاقات ترسناکی رخ می دهد.
اکنون که او ساعات طولانی را در انتظار کشیدن یک نخ سیگار سر میکند هر نخ سیگار برای وی لذت خاص خود را دارد. هر چه ساعات انتظار طولانی تر می شود سیگار کشیدن لذت بخش تر می شود چون لذت واقعی کشیدن سیگار، خود سیگار نیست بلکه خاتمه دادن به استرسهایی است که در اثر دریافت نکردن نیکوتین به وجود میآید.
اکثر افراد سیگاری بدون کشیدن سیگار شب را به صبح می رسانند، حتی هوس سیگار کشیدن آن ها را از خواب بیدار نمی کند. در واقع برخی از افراد سیگاری قبل از روشن کردن سیگار رختخواب را ترک میکنند. بعضیها قبل از روشن کردن سیگار صبحانه هم می خورند و بعضی ها حتی تا زمان رسیدن به محل کار صبر میکنند. آن ها ۱۰ ساعت را بدون سیگار سپری میکنند و این امر آن ها را اذیت نمیکند، زیرا مشکل اصلی ترک سیگار وابستگی بدن به نیکوتین نمی باشد. ترک نیکوتین ساده است. اما چنان که ۱۰ ساعت را در طول روز بدون سیگار کشیدن بگذرا نند به اوج آشفتگی می رسند.