برخی از خانوادهها انتظار دارند با شروع درمان اعتیاد همه مشکلات بیمارانشان به اتمام برسد. چنین انتظاری واقع بینانه نیست. ابتدا باید با واقعیتهای درمان وابستگی به مواد مخدر آشنا بود. درمان اعتیاد به معنی معجزه نیست. هیچ متخصص و درمانگری قادر به معجزه در وابستگی به مواد مخدر نمی باشد. هرچند تبلیغات فریبکارانه ای از طرف مؤسسات و شرکتهای دارویی در زمینه درمان یک یا چند روزه اعتیاد وجود دارد اما واقعیت این است که هیچ روش درمانی نمی تواند ادعای درمان کامل نماید.
به عبارتی معجزه در درمان وابستگی به مواد مخدر رخ نخواهد داد. باید واقعبین بود. انتظارات ما نیز از درمان بیماری اعتیاد به مواد مخدر نیز واقع بینانه باشد. باید بر مسائل کنترل داشته باشید. در فرآیند درمان هر اتفاقی ممکن است بیفتد. نباید ما از درمان انتظارات آرمانی داشته باشیم و نباید انتظار داشت با درمان همسر و یا فرزندانمان همه چیز تغییر کند. در اغلب موارد تغییر شرایط در اختیار ما نیست و ممکن است نتوانیم مسائل را آن گونه که شایسته است تغییر دهیم. مخصوصاً در ارتباط با بهبودی سوء مصرفکننده مواد مخدر.
این افراد ممکن است سیکل های درمانی مختلفی را تجربه نمایند. بنابراین انتظار ما در ارتباط با درمان باید کاملاً واقع بینانه باشد. باید در زمان حال زندگی کنیم و نسبت به مسائل پیرامونمان واقع نگر باشیم. باید بیمار را همان گونه که هست پذیرفت، به او اعتماد نموده و او را بپذیریم.
نگاه ما به بیمار باید کاملاً طبیعی باشد و از هرگونه برخورد و تماس مصنوعی اجتناب کنیم زیرا این اقدام ممکن است باعث لغزش و یا حتی عود اعتیاد بیمار شود. درمان اعتیاد فرآیندی پر از فراز و نشیب است و ممکن است هر اتفاقی در آن اتفاق بیفتد اما مهم است که وضعیت روانی شما با وضعیت بیمار تغییر نکند. لغزش در فرآیند بهبودی جزئی از این فرآیند است و ممکن است بیمار لغزش داشته باشد.
اما مهم این است که بر رفتار خود کنترل و نظارت داشته باشید. در ارتباط با بیمار مراقبت واکنش ها و کلماتتان باشید. تلاش کنید از الفاظ مثبتی استفاده نموده و در ارتباط با بیمار قاطع باشید. برخی از بیماران از جملاتی نظیر مقصر وضعیت موجود مصرف من همسر یا پدر و مادرم بودند و یا فقط همسرم باعث شده که نتوانم مصرفم را کنار بگذارم، استفاده مینمایند.
واقعیت این است که این افراد با گفتن چنین جملاتی قصد فریب و تعمیم مشکلات به سایر اعضای خانواده را دارند. آن ها می خواهند تا به ایجاد احساس گناه در خانه بپردازند و خود را از زیر بار مسئولیت های خانوادگی و اجتماعی نجات دهند. خانواده نباید فریب بیمار را بخورد. هر چند که دلایل مختلفی برای شروع مصرف مواد مخدر در بین افراد وجود دارد اما واقعیت این است که بیمار سوء مصرف کننده مواد مخدر مسئول رفتارهای خویش است.
او حق انتخاب مصرف مواد مخدر و یا درمان را دارد. او می تواند درمان اعتیاد را شروع نماید اما ممکن است آن را نپذیرد. اعضای خانواده باید احساس گناه را از خود دور نمایند. خود را به دلیل مسائل گذشته و گفته های بیمار سرزنش نکنند. واقعیت این است که آن ها در به وجود آمدن شرایط موجود نقش زیادی نداشته اند. هرچند ضروری است تلاش خود را برای پیگیری درمان بیماران انجام دهند اما موضوع اساسی این است که باید با چنین واکنش هایی از طرف بیمار قاطعانه برخورد شود.
هر فردی مسئول پیامدهای کارهای خویش است. سوء مصرف کنندگان مواد مخدر نیز مسئول اتفاقات پیرامون و مصرف خود هستند. بنابراین گفتن چنین جملاتی از طرف آن ها باعث نا امیدی اعضای خانواده نشود. ضروری است قاطع بود و ترس را از خود دور ساخت.