نوشیدنی های الکلی به اشکال مختلفی وجود دارد. مشروبات الکلی از اتانول یا الکل اتیلیک ساخته می شود. اتانول تخمیر شکر، مخمر و نشاسته است و حاوی میوه، غلات، شکر و سایر مواد است.
الکل اتیلیک یکی از چهار نوع مختلف الکل است، اما تنها موردی است که در صورت مصرف در دوزهای کوچک یا متوسط، بی خطر است. علیرغم این که مصرف مسئولانه آن بی خطر است، همچنان یک عامل مست کننده است. بسیاری از مردم آن را به دلیل ویژگی های مست کننده و همچنین طعم آن مصرف می کنند.
برخی از کشورها معتقدند در صورت مصرف متعادل، نوشیدن الکل لذت بخش و نسبتاً بی ضرر است. با این حال، در صورت مصرف بیش از حد، الکل می تواند باعث وابستگی و اعتیاد و انواع بیماری های مختلف و مشکلات اجتماعی و اقتصادی شود. نوشیدن زیاد الکل و مستی مکرر هر دو نشانه اختلال مصرف الکل یا الکلیسم هستند.
الکل در ابتدا اثر محرکی دارد، اما افسرده کننده است. اثرات الکل از لحظه شروع نوشیدن آغاز می شود. هر چه بیشتر بنوشید، احساسات شدیدتری را تجربه خواهید کرد.
دهان: مقدار کمی الکل به محض تماس با زبان و سایر بافت های نرم در دهان وارد جریان خون شما می شود.
روده کوچک و معده: حدود یک پنجم الکلی که مصرف می کنید از طریق معده وارد جریان خون شما می شود. مقدار باقی مانده از طریق روده کوچک به جریان خون شما می رسد. به همین دلیل است که غذایی که قبل و در حین نوشیدن می خورید بر مستی تأثیر می گذارد.
غذا به جذب الکل در معده کمک می کند. همچنین بر مدت زمانی که الکل طول می کشد تا به جریان خون شما برسد تأثیر می گذارد، به همین دلیل است که نوشیدن مشروبات الکلی با معده خالی خطرناک تر از نوشیدن با غذا یا بعد از آن است.
جریان خون: هنگامی که الکل وارد جریان خون می شود، به سرعت در بدن حرکت می کند. این باعث بروز عوارض جانبی مختلفی از جمله برافروختگی پوست، کاهش دمای بدن و کاهش فشار خون می شود.
مغز و سیستم عصبی: الکل در عرض پنج تا ده دقیقه به مغز شما می رسد. اکثر مردم در این مرحله احساس شادی، اعتماد به نفس بیشتر و حس اجتماعی بودن می کنند. مهار آن ها کاهش می یابد. همه این ها به دلیل ترشح سروتونین و دوپامین در مغز است.
همان طور که شما بیشتر مصرف می کنید، الکل با کانال های ارتباطی مغز شما تداخل پیدا می کند و سیستم عصبی مرکزی را تحت فشار قرار می دهد. در این مرحله افراد دچار از دست دادن هماهنگی، تاری دید، سرگیجه و کندی تکلم می شوند.
کلیه ها: مغز هورمون آنتی دیورتیک تولید می کند که به کلیه های شما می گوید که چقدر آب باید ذخیره کند. وقتی الکل می نوشید، تولید هورمون آنتی‌دیورتیک محدود می شود. این باعث می شود که کلیه ها آب بیشتری آزاد کنند. مصرف نکردن مایعات غیر الکلی کافی هنگام نوشیدن و دفع ادرار بیشتر منجر به کم آبی بدن می شود.
ریه ها: بسیاری از مردم از این که متوجه می شوند ریه هایشان هنگام نوشیدن الکل تحت تأثیر قرار می گیرد، متعجب می شوند. حدود دو تا پنج درصد از الکلی که می نوشید از طریق تنفس، ادرار یا عرق دفع می شود. به همین دلیل است که مردم بعد از یک شب نوشیدن بوی الکل می‌دهند و به همین دلیل است که دستگاه‌های تنفسی می‌توانند سطح مستی شما را اندازه‌گیری کنند.
کبد: کبد مسئول اکسید کردن بیشتر الکلی است که می نوشید. آن را به آب و مونوکسید کربن تبدیل می کند. کبد در میزان توانایی اکسید شدن آن محدود است، به همین دلیل است که نوشیدن سریع میزان الکل خون شما را افزایش می دهد و شما را در معرض خطر مسمومیت با الکل قرار می دهد. اگر بیشتر از آن چیزی که کبدتان اکسید شود بنوشید، در خطر هستید.
