آموزش نه گفتن به مصرف مواد مخدر

آموزش نه گفتن به مصرف مواد مخدر

برای گفتن «نه» به مصرف مواد مخدر مواردی ذکر می شود که لازم است مراحل آن به شرح زیر به نوجوان آموزش داده شود:

• شرایط را درک کنیم.
• متوجه باشیم که چه اتفاقی در حال رخ دادن است. یک فرد از ما می‌خواهد که مواد مخدر مصرف کنیم، تشخیص دهیم که این وضعیت جدی است.
• در ذهنمان دلایل خود برای «نه» گفتن را مرور کنیم.
• مصرف مواد مخدر غیرقانونی است، به مغز و بدن ما ضرر می رساند و در نهایت ما را گرفتار می نماید.
• بگوییم «نه».
• نه گفتن ما در موقعیت صحیح نشان دهنده قدرت ماست. ممکن است همه افراد مثل ما جرأت آن را نداشته باشند.
• پیشنهاد دیگری بدهیم.
• اگر دوست ما است می خواهیم دوستی مان را ادامه دهیم پیشنهاد دیگری برای گذراندن وقت بدهیم، رفتن به سینما، پارک یا بازی ورزشی پیشنهادهای مناسبی هستند. اگر طرف مقابل به «نه» گفتن ما احترام نمی گذارد، دوست ما نیست.
• از محل برویم.
• اگر فرد مقابل ما دوست ما نیست یا به پاسخ منفی ما احترام نمی گذارد و اصرار می کند، آن جا را ترک کنیم. در واقع، بدانیم گاهی دوستانی وجود دارند که باید آن ها را کنار بگذاریم.

در ادامه چند جمله که احتمالاً برای «نه» گفتن قابل استفاده است، می آید

می توانیم جملات دیگری را نیز تمرین کنیم:

• برای امتناع می توانیم جملات مختلفی بیان کنیم. 
• نه، من جداً نمی خواهم.
• نه، این کار خلاف قانون است.
• نه، بیا به سینما برویم.
• نه، من عقلم را احتیاج دارم.
• نه، به اعتقاد من مصرف مواد مخدر غلط است.

استفاه از پیشایند ها و پسایند های اعتیاد در پیشگیری

پژوهشی با هدف یافتن رابطه ای عالی بین پیشایندها (سبک های فرزند پروری، حمایت اجتماعی، ویژگی های شخصیتی) و پساینده های مهم (کیفیت زندگی، بهزیستی روانی) اعتیاد در مراجعان به مراکز درمانی این نتایج را نشان داد که شیوه فرزندپروری (مستبدانه، سهل گیرانه، مقتدرانه) بر اعتیاد اثر دارد. در تبیین این یافته این طور می توان گفت که در سبک فرزند پروری مستبدانه با آن که ظاهراً به نظر می رسد فرزندان این خانواده ها، به دلیل کنترل و محدودیت شدیدی که والدین بر آنان اعمال می‌کنند کمتر در خطر مصرف مواد مخدر هستند، ولی چنین نیست عوامل مهمی زمینه مصرف مواد مخدر در فرزندان این خانواده ها را مهیا می کنند.

در رابطه با سبک فرزند پروری سهل گیرانه، فرزندان این خانواده ها نیز به شدت در معرض خطر مصرف مواد مخدر هستند. عواملی نیز منجر به چنین آسیب پذیری در فرزندان این خانواده ها می شود. مثلاً توانایی های روانی اجتماعی فرزندان این خانواده ها به شدت ضعیف است و چنین شرایطی، از توان مقابله آنان با موقعیت‌ های زندگی می کاهد. همچنین ضعف و مهارت های ارتباطی، ناپختگی های رفتارهای آنان، رفتار های تکانشی و مواردی از این قبیل، هر یک به تنهایی خطر مصرف مواد مخدر در این عده را افزایش می دهد. از آن جایی که والدین، مرتباً برای مشکلات فرزندانشان دیگران را محکوم و مقصر دانسته اند، این فرزندان در زمان مناسب، ناکامی های زندگی را تجربه نکرده اند و برای آن آماده نیستند.

لذا برای مقابله با شکست ها، محدودیت ها و ناکامی ها، از توانایی های مناسب برخوردار نیستند و احتمال سوء مصرف مواد مخدر به عنوان روشی برای تنظیم هیجانی افزایش می یابد. همچنین، نبود نظارت، محدودیت و ضعف والدین در هدایت فرزندان، احتمال انجام رفتار های پرخطر را در آنان افزایش می دهد.