باربیتورات‌ها به دسته داروهای آرام‌بخش و خواب‌آور تعلق دارند. آرام‌بخش‌ها داروهایی هستند که به ایجاد حس آرامش و راحتی کمک می‌کنند. باربیتورات‌ها منجر به آرامش یا خواب‌آلودگی می‌شوند، همچنین می‌توانند تشنج‌ها را متوقف کرده یا از آن جلوگیری کنند.
باربیتورات‌ها با افزایش سطح گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA)، یک ماده شیمیایی موجود در مغز، اثر خود را می‌گذارند و باعث کاهش فعالیت سلول‌های مغزی می‌شوند. این داروها معمولاً برای بیهوشی، درمان صرع و تشنج‌های غیرصرعی، بی‌خوابی و دیگر شرایط مشابه استفاده می‌شوند.
در گذشته، باربیتورات‌ها به‌طور گسترده‌ای برای بیهوشی عمومی در جراحی‌ها استفاده می‌شدند، زیرا این داروها به فرد کمک می‌کنند به خواب عمیقی فرو رود. امروزه داروهای دیگری وجود دارند که این کار را به‌طور مؤثرتری انجام می‌دهند.
با این حال، باربیتورات‌ها همچنان داروهای معتبر و مؤثری برای درمان بسیاری از بیماری‌ها هستند و می‌توانند به خوبی با داروهای دیگر، مانند استامینوفن، برای درمان برخی شرایط ترکیب شوند.
باربیتورات‌ها قادر به درمان چندین بیماری هستند. کاربردهای اصلی آن‌ها شامل موارد زیر است:
هرچند که باربیتورات‌ها برای این موارد مفید هستند، استفاده از آن‌ها در برخی کشورها کمتر رایج است. برای مثال، در ایالات متحده از باربیتورات‌ها برای پیش از بیهوشی کمتر استفاده می‌شود زیرا داروهای جدیدتر با کارایی بیشتر و عوارض جانبی کمتر جایگزین شده‌اند.
باربیتورات‌ها مانند گذشته پرکاربرد نیستند، زیرا داروهای جدیدتر به طور عمده جایگزین آن‌ها شده‌اند. با این حال، بسیاری از این داروها همچنان برای شرایط خاص مورد استفاده وسیع قرار می‌گیرند. به عنوان مثال، فنوباربیتال برای درمان تشنج‌های مقاوم به داروهای ضد تشنج خط اول هنوز رایج است.
چندین نوع باربیتورات در جهان وجود دارد، اما برخی از آن‌ها در بعضی کشورها در دسترس نیستند. به‌عنوان مثال، تیوپنتال در ایالات متحده دیگر موجود نیست. برخی از باربیتورات‌های رایج عبارتنداز:
آموباربیتال: برای درمان بی‌خوابی به کار می‌رود، اما فقط در کوتاه‌مدت مؤثر است. همچنین می‌تواند در تست‌های عصبی مفید باشد.
بوتالبیتال: بخشی از داروهای ترکیبی مانند آسپرین، استامینوفن، کافئین و کدئین است و می‌تواند میگرن و سردردهای تنشی را درمان کند.
سکوباربیتال: برای درمان بی‌خوابی به کار می‌رود، اما کمتر رایج است و بسیاری از ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی از تجویز آن اجتناب می‌کنند.
متوهگزیتال: برای بیهوشی در مراحل کوتاه تشخیصی و درمانی و در روش‌هایی مانند الکتروشوک درمانی استفاده می‌شود.
پنتوباربیتال: برای آرامبخشی قبل از بیهوشی مفید است و می‌تواند تشنج‌ها را متوقف کند.
فنوباربیتال: برای جلوگیری از تشنج‌ها و متوقف کردن آن‌ها هنگام وقوع کاربرد دارد.
پریمیدون: برای جلوگیری و کنترل تشنج‌ها استفاده می‌شود.
یکی از دلایل اصلی که باربیتورات‌ها دیگر به طور گسترده مورد استفاده قرار نمی‌گیرند، وجود خطرات جدی عوارض جانبی آن‌هاست که شامل موارد زیر می‌شود:
تحمل و وابستگی یا اعتیاد احتمالی: با مصرف مداوم، بدن به دارو عادت کرده و به دوزهای بالاتری نیاز دارد. همچنین، وابستگی می‌تواند منجر به بروز علائم ناخوشایند یا خطرناک در صورت عدم مصرف دارو شود.
اختلالات قلبی و تنفسی: باربیتورات‌ها باعث کاهش ضربان قلب و فشار خون می‌شوند. مصرف بیش از حد آن‌ها می‌تواند منجر به توقف تنفس شود.
تداخل با دیگر داروها: باربیتورات‌ها بر کبد تأثیر می‌گذارند و باعث می‌شوند که برخی داروها سریع‌تر پردازش شوند، که این امر اثربخشی سایر داروها را کاهش می‌دهد.
تأثیر بر رشد جنین و نوزادان شیرخوار: باربیتورات‌ها می‌توانند رشد جنین را مختل کرده و از طریق شیر مادر به نوزادان منتقل شوند، بنابراین افرادی که باردار هستند نباید از این داروها استفاده کنند.
برای پیگیری درمان با باربیتورات‌ها، مراجعه به ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی ضروری است، زیرا این داروها برای استفاده طولانی‌مدت مناسب نیستند. پزشک می‌تواند تعیین کند که آیا شما هنوز به این درمان نیاز دارید یا گزینه‌های دیگری بهتر عمل می‌کنند.
اگر باربیتورات‌ها به‌درستی کار نمی‌کنند یا عوارض جانبی آن‌ها به روال و فعالیت‌های شما اختلال وارد می‌کند، باید به پزشک خود مراجعه کنید.
اگر علائم مصرف بیش از حد باربیتورات را دارید، که ممکن است شبیه به مسمومیت با الکل باشد، باید فوراً به اورژانس مراجعه کنید. این علائم شامل موارد زیر است:
با گذشت زمان، بدن به باربیتورات‌ها وابسته می‌شود که به این معناست که بدن به دارو نیاز پیدا می‌کند و در صورت عدم مصرف، ممکن است علائم ترک را تجربه کنید. این علائم عبارتنداز:
مصرف این داروها بر اساس تجویز می‌تواند خطر وابستگی را کاهش دهد، اما برخی افراد ممکن است همچنان دچار این مشکل شوند. نباید علائم ترک باربیتورات را نادیده بگیرید، زیرا در موارد شدید می‌تواند خطرناک یا حتی کشنده باشد.
یکی از دلایل عمده که ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی به ندرت باربیتورات‌ها را تجویز می‌کنند، خطر سوءاستفاده از آن‌هاست. به دلیل این خطر، باید این داروها را در مکانی امن در خانه نگهداری کنید و از دسترس کودکان و نوجوانان دور نگه دارید. این اقدام احتیاطی می‌تواند از مسمومیت تصادفی یا سوءاستفاده تفریحی از این داروها که هر دو ممکن است عواقب مرگبار داشته باشند، جلوگیری کند.
