طبق گفته پژوهشگران Rutgers Health، از سال 2001 تعداد اختلالات مرتبط با استفاده مکرر از داروهای خواب‌آور، آرام‌بخش و ضداضطراب در میان نوجوانان و جوانان به طور قابل توجهی افزایش یافته است. نتایج مطالعه آن‌ها، که در تاریخ 23 ژانویه در مجله Addiction منتشر شد، روند تشخیص این اختلالات را در بازه زمانی 2001 تا 2019 بررسی کرده است.
داروهای آرام‌بخش، خواب‌آور و ضد اضطراب معمولاً برای درمان مشکلاتی مانند اختلالات خواب و اضطراب تجویز می‌شوند. با این حال، طبق گزارش، استفاده مداوم از این داروها می‌تواند منجر به ایجاد تحمل شود، به طوری که برای دستیابی به اثرات مشابه، فرد نیاز به دوزهای بالاتری خواهد داشت.
برای برخی افراد، الگوی مشکل‌ساز استفاده از این داروها می‌تواند منجر به ایجاد اختلالات و ناراحتی‌های جدی شود. طبق داده‌های نظرسنجی ملی در مورد مصرف مواد مخدر و سلامت، زمانی که چنین وضعیتی پیش می‌آید، ممکن است بیماران به اختلالات ناشی از داروهای آرام‌بخش، خواب‌آور یا ضد اضطراب مبتلا شوند، که تخمین زده می‌شود حدود 2.2 میلیون آمریکایی را تحت تأثیر قرار دهد.
محققان سلامت، با استفاده از داده‌های ملی مربوط به نزدیک به 7 میلیون نوجوان و بزرگسال جوان در سال 2001 و 13 میلیون نفر در سال 2019، روند تشخیص اختلالات مصرف داروهای آرام‌بخش، خواب‌آور یا ضد اضطراب را بررسی کردند. شیوع این اختلالات از سال 2001 تا 2019 در میان نوجوانان سه برابر و در میان جوانان پنج برابر افزایش یافته است.
گرتا بوشنل، استادیار مرکز اپیدمیولوژی و علم درمان راتگرز و نویسنده اصلی این مطالعه، اظهار می‌کند: «افزایش تشخیص این اختلالات ممکن است به دلیل تغییراتی در دسترسی، استفاده و سوءاستفاده از داروهای آرام‌بخش، خواب‌آور و ضد اضطراب، همراه با افزایش آگاهی، تشخیص و شناسایی این اختلالات باشد.»
داروهای آرام‌بخش، خواب‌آور و ضد اضطراب از راه‌های مختلفی قابل دسترسی هستند، از جمله از طریق نسخه‌های پزشکی یا منابع غیرپزشکی مانند دوستان یا داروهای والدین. تحقیقات نشان داده‌اند که شیوع اختلالات مصرف این داروها در جوانان زمانی که این داروها از طریق نسخه تجویز می‌شود، افزایش می‌یابد. با این حال، بیشتر نوجوانان و جوانان مبتلا به اختلال مصرف این داروها نسخه‌ای برای آن‌ها نداشته‌اند.
بوشنل، همچنین بیان کرد: «تلاش برای مقابله با استفاده غیرپزشکی این داروها به عنوان روشی برای کاهش این اختلالات ضروری است، همانطور که تجویز محتاطانه در این گروه سنی نیز اهمیت دارد.»
محققان همچنین متوجه شدند که بیشتر نوجوانان و جوانان مبتلا به اختلالات مصرف این داروها، اختلال مصرف مواد دیگری نیز داشتند. در میان نوجوانان، اختلال مصرف ماریجوانا رایج‌ترین و در میان جوانان، اختلال مصرف مواد افیونی شایع‌ترین بود.
بوشنل بیان کرد: «اگرچه اختلالات مصرف داروهای آرام‌بخش، خواب‌آور و ضداضطراب نسبت به سایر اختلالات مصرف مواد کمتر شایع است، اما به دلیل مشکلات درمانی و ارتباط آن با مسائل دیگر مربوط به مصرف مواد، جلب توجه پزشکان و محققان ضروری است.»
طبق گفته محققان، تحلیل روند این اختلالات در جوانان می‌تواند به درک بهتر این گروه و بهبود حمایت از آن‌ها از طریق مراقبت و منابع کمک کند.
