یک مطالعه منتشر شده توسط محققان دانشکده پزشکی دانشگاه مینه‌سوتا در مجله Nature Aging، به بررسی رابطه بین استرس و پیری با تمرکز بر مکانیسم‌های بیولوژیکی مشابه می‌پردازد. این پژوهش با استفاده از مدل‌های بالینی بررسی می‌کند که چگونه قرار گرفتن در معرض استرس‌های اجتماعی و روانی می‌تواند پیری را تسریع کرده و بر سلامتی تأثیر بگذارد.
این تیم دریافتند که استرس اجتماعی، نورون‌های هیپوکامپ و قشر مغز را تحریک می‌کند تا علائم پیری و آسیب DNA را نشان دهند، که این‌ها از نشانه‌های واضح پیری تسریع‌یافته هستند. این کشف، شواهدی ارائه می‌دهد که نشان می‌دهد استرس در محیط‌های اجتماعی می‌تواند مستقیماً به فرآیند پیری کمک کند.
این پژوهش تحت تأثیر حجم قابل توجهی از مطالعات قرار گرفته که نشان می‌دهند استرس زندگی، عوامل اجتماعی تعیین‌کننده، و وضعیت اجتماعی-اقتصادی پایین به‌ویژه بر سلامت و پیری انسان تأثیر منفی دارند.
الساندرو بارتولوموچی، پروفسور دانشکده پزشکی دانشگاه مینه‌سوتا و نویسنده ارشد این تحقیق، بیان کرد که شناسایی مکانیسم‌های علّی در انسان تقریباً غیرممکن است. او افزود: مطالعه ما اولین گام در بررسی چگونگی تأثیر استرس زندگی بر پیری است. مشاهده اینکه استرس‌های اجتماعی نشانگرهای پیری سلولی را در مغز و سایر اندام‌ها افزایش می‌دهند، که احتمالاً به علت آسیب به DNA و سایر عوامل است، یک کشف بزرگ بود.
تحقیقات آینده بر این تمرکز خواهد داشت که چگونه استرس بر چندین مکانیسم بیولوژیکی متصل به یکدیگر که به عنوان علائم پیری شناخته می‌شوند، تأثیر می‌گذارد و آیا هدف قرار دادن این مکانیسم‌ها می‌تواند از تأثیرات منفی استرس بر روند پیری جلوگیری کند یا خیر.
استرس واکنشی طبیعی به فشارهای روزمره است، اما زمانی که عملکرد روزانه را مختل کند، می‌تواند ناسالم شود. استرس شامل تغییراتی است که تقریباً بر هر سیستم بدنی و بر احساسات و رفتار افراد تأثیر می‌گذارد.
استرس تمامی سیستم‌های بدن، از جمله سیستم‌های اسکلتی-عضلانی، تنفسی، قلبی-عروقی، غدد درون‌ریز، دستگاه گوارش، عصبی و تناسلی را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
با ایجاد تغییرات در ذهن و بدن، استرس مستقیماً به اختلالات و بیماری‌های روانی و فیزیولوژیکی کمک کرده و می‌تواند تأثیرات گسترده‌ای بر سلامت روان و جسم داشته باشد و کیفیت زندگی را نیز کاهش دهد. از جمله اثرات استرس بر بدن می‌توان به افزایش فشار خون، اختلالات گوارشی، تضعیف سیستم ایمنی، سردرد و میگرن و مشکلات خواب اشاره کرد.
بدن ما برای مقابله با استرس‌های کوتاه‌مدت به خوبی آماده است، اما وقتی این استرس طولانی‌مدت یا مزمن شود، می‌تواند اثرات جدی بر سلامت بدن داشته باشد. به طور مثال، استرس طولانی‌مدت می‌تواند بر حافظه و تمرکز اثرات منفی داشته باشد و منجر به کاهش حافظه و تمرکز گردد.
استرس مزمن همچنین می‌تواند خطر ابتلا به اختلالات روانی را افزایش دهد و به مشکلاتی مانند اضطراب، افسردگی و اختلالات خواب منجر شود.
