اثرات بلندمدت و اغلب شدید مشکل استفاده از مواد مخدر در خانواده ها و خصوصاً تأثیر منفی آن در نسل نوباوه به عنوان آینده سازان هر جامعه تردیدی در تمهید ترتیبات مداخله جویانه جهت تأمین سلامت و رفاه اجتماعی باقی نمی نهد.
با این حال مداخله نسنجیده یا محدود در وضع کسانی که سالیان متمادی با مشکلات ایجاد شده توسط مواد مخدر کرده و زندگی می کنند، می تواند مخرب تر از عدم مداخله باشد. مثلاً حذف والدین معتاد از خانواده یا برعکس، فرزندان معتاد از این عرصه برای سایر اعضاء ترسناک است و احساس محرومیت به بار می آورد.
این عوامل مشوق پنهان کاری و مخفی کردن مشکلات اعتیاد از نظارت عمومی و رسمی تواند بود. در این صورت نسبت مداخله با توجه به وسعت مشکل و امکانات سازمانی باید روشن شود تا پوشش ناقص کار مسبب مصائب جدیدی نگردد. فرزندانی که با پدر و مادر معتاد زندگی می کنند یا خود در عین گرفتاری در چنگال بیماری اعتیاد، نزد والدین غیر معتاد به سر می برند، نشانگر چالش هایی مهم بر سر ارائه چنین خدماتی هستند.
مع هذا همین که جامعه به خود آگاهی مساعدت به این خانواده ها علیرغم باور قبلی بی اهمیتی شرایط آن ها برای سیاست گذاری های خاص رسیده، نشان از عزم جزم ملل معاصر در کنترل چنین معضلی دارد. آموزش رسانه ای آثار منفی اعتیاد به مواد مخدر یا قدردانی از فرزندان و والدین ترک کرده، همراه با مساعدت های مالی و تأمینی و نیز تغییر شرایط زیست انسانی – اجتماعی آنان جملگی نشان از چنین عزمی دارد.
بخشی از این پاسخ توسط متخصصانی چون پزشکان و مددکاران اجتماعی ارائه می شود. بدون این حمایت ها آسیب پذیری خانواده ها از قوانینی چون صلاحیت حضانت فرزندان معتاد بالا می رود. این در حالی است که پدر و مادرها، فرزندان، پدربرزگ و مادربزرگ ها و خویش و قوم و بلکه کل جامعه باید عمق خطر اعتیاد و مقتضیات مزمنش را دریابند تا بتوانند در انجام این مهم مشارکت ورزند. در غیر این صورت هر گونه مداخله، معنی و تأثیرش را از کف می نهد و خود به معضلی جدید مبدل می گردد یا معضلات موجود را تشدید می کند.
پاسح به مسائل اعتیاد مستلزم توجه سیستماتیک به ابعاد و جوانب مسئله با همه زمینه ها و پیامدهایش است، وگرنه سازمان ها همچون خانواده ها ناهماهنگ عمل کرده و برنامه های ضد و نقیضی پی می گیرند و اولویت های نامربوطی را دنبال می کنند و بر اضطراب خانواده های معتاد از این مداخله جویی ها و عواقب ناشی از آن ها می افزایند. حتی مشکلات جدید حاصل از این وضع کم از شنیدن خبر مرگ عزیزان در نتیجه اعتیاد به مواد مخدر نیست.
نخستین گام متخصصان برای درمان اعتیاد فرد معتاد، جلب اعتماد آنان و متقابلاً دادن حس اعتماد به نفس ایشان است. این بدان جهت است که کارآمدی این متخصصان در صورت جلب مشارکت معتادان دست می دهد و لذا معتادانی قادر به ترک اعتیادند که در پرتو حس اعتماد به ایشان بتوانند از حس اعتماد به نفس دریافتی از آنان سرشار گردند.
برنامه ها و اولویت های معتادان بزرگسال همیشه با نیازهای فرزندانشان هماهنگ نیست و همچنین است هماهنگی برنامه ها و اولویت های فرزندان معتاد نسبت به بزرگسالان اعم از والدین و خویشاوندان و سایرین.
کلینیک ترک اعتیاد دی با بیش از سه دهه فعالیت و تجربه موفق در درمان اعتیاد و با امکانات بیمارستانی به صورت شبانه روزی آماده ارائه خدمات به هموطنان گرامی می باشد.
