ماری جوانا پس از الکل دومین ماده مخدری است که به طور گسترده در سراسر جهان مصرف می شود که بر روی مغز تأثیر می گذارد و ذهن را تغییر می دهد. وابستگی جسمی، که با سازگاری مغز و بدن با مواد مخدر ایجاد می شود، یک ویژگی مشترک است که با بسیاری از مواد اعتیادآور از جمله ماری جوانا مرتبط است.
معمولاً از پیپ، چپق و سیگار برای تدخین ماری جوانا استفاده می شود. ماری جوانا اغلب به تنهایی یا همراه با مواد دیگری مانند الکل یا داروهای غیرقانونی استفاده می شود.
سیگارهای ماری جوانا در مقایسه با سیگارهای معمولی حاوی ذرات سرطان زای بیشتری می باشند. پس از تدخین سیگار ماری جوانا معمولاً دود آن برای مدت بیشتری در بدن نگه داشته می شود و چهار برابر بیشتر رسوبات قطرانی را در مقایسه با سیگارهای معمولی در بدن تولید می کنند.
چند دقیقه بعد از مصرف ماری جوانا، ضربان قلب افزایش یافته، مجاری تنفسی منبسط شده و رگ های خونی درون چشم گشاد می شود که همین امر منجر به سرخ شدن چشم ها می شود. ضربان قلب که در حالت طبیعی بین هفتاد تا هشتاد ضربه در دقیقه می باشد، در اثر مصرف ماری جوانا ممکن است به صد و سی ضربه رسیده یا در برخی موارد دو برابر شود.
تحقیقات نشان داده اند بین کشیدن ماری جوانا و بیماری های قلبی، عروقی و ریوی رابطه علیتی وجود دارد و در صورت تداوم مصرف و مزمن شدن احتمال خطر حمله قلبی افزایش می یابد.
شروع اولیه سرطان بیضه در مقایسه با سرطان ریه و سایر سرطان های دیگر نشان می دهد که تأثیرات ماری جوانا بر این بیماری در طی مصرف افزایش می یابد.
در برخی از پژوهش ها مشخص شده که در مواردی استفاده طولانی مدت از ماری جوانا منجر به نشانگان افزایش کانابینوئید خون می شود. مشخصه این نشانگان تجربه مکرر حالت تهوع شدید، استفراغ و کم آبی در بدن می باشد. این بیماری در افراد زیر پنجاه سال که برای مدت زمان طولانی ماری جوانا مصرف کرده اند مشاهده می شود.
نشانگان افزایش کانابینوئید خون منجر می شود که افراد به طور مکرر به اورژانس بیمارستان مراجعه کنند.
خواص دارویی ماری جوانا و سایر عناصر آن برای چند دهه مورد بحث و پژوهش بوده است. تحقیقات نشان داده که ترکیبات معینی از تی. اچ. سی دارای اثرات دارویی می باشد. اداره غذا و داروی امریکا داروهای درونابینول و نابیلون که پایه آن ها از تی. اچ. سی می باشد را تأیید کرده است.
این داروها به صورت قرص بوده و برای درمان حالت تهوع در بیمارانی که تحت شیمی درمانی قرار می گیرند یا به منظور افزایش اشتها در بیمارانی که به علت اچ. آی. وی وزن خود را از دست می دهند تجویز می شود.
به اعتقـاد پژوهشگران اثر درمانی داروهایی که از مواد تصفیه شده حاصل از گیاه ماری جوانا به دست آمده در مقایسه با داروهایی که از گیاه خام به دست آمده، بیشتر است. تولید دارو از گیاهان دارویی، مانند تولید دارو از ماری جوانا، چالش های چندی را در پیش روی محققین قرار داده است.
گیاهان دارویی ممکن است حاوی صدها ماده شیمیایی فعال شناخته شده بوده که در نتیجه تولید یک دارو با دوز مشخص و ثابت از این گیاهان، مشکل ایجاد کند.
استفاده از ماری جوانا به عنوان یک دارو چند مشکل دیگر را نیز در پی دارد از جمله این مشکلات می توان به مضرات استفاده از ماری جوانا به صورت سیگار بر سلامت و نیز اختلالات شناختی ناشی از تی. اچ. سی موجود در آن اشاره کرد.
علی رغم این مشکلات در برخی از کشورها توزیع ماری جوانا با غلظت تی. اچ. سی مشخص یا مشتقات دارویی دیگر آن را برای مجموعه ای از بیماری ها قانونی و مجاز شمرده اند.
مسئله دیگری که درباره مصرف دارویی ماری جوانا نگران کننده است ناشی از دانش اندک ما درباره تأثیرات بلند مدت مصرف دارویی این ماده به وسیله افرادی است که دارای آسیب پذیری خاص می باشند. از جمله این افراد می توان به سالمندان و افراد مبتلا به سرطان، ایدز، اختلالات قلبی و عروقی، ام اس و بیماری های تخریب کننده سیستم عصبی اشاره کرد.
با این وجود برای مشخص کردن تأثیر مصرف ماری جوانا بر وضعیت سلامتی افرادی که به بیماری خاصی مبتلا شده یا تحت شیمی درمانی قرار گرفته اند نیازمند پژوهش های بیشتری هستیم.
مردم اغلب در مورد اثرات دود حاصل از ماری جوانا نگران بوده و این سوال برایشان مطرح است که آیا نتیجه آزمایش تی. اچ. سی برای فردی که در معرض دود ماری جوانا قرار می گیرد منفی است یا خیر.
پژوهشگران به بررسی میزان تی. اچ. سی موجود در خون افرادی پرداخته اند که ماری جوانا مصرف نمی کرده اند اما سه ساعت در محیطی با تهویه مناسب با افرادی همراه بودند که گهگاه ماری جوانا استفاده می کردند. نتایج آزمایش نشان داد که تی. اچ. سی در خون افرادی که ماری جوانا مصرف نمی کردند وجود داشت اما میزان آن به اندازه ای نبود که آزمایش آن ها مثبت شود.
در پژوهش دیگری که کیفیت تهویه و میزان تی. اچ. سی موجود در ماری جوانا متغیر بود نتایج نشان داد افرادی که ماری جوانا مصرف نمی کردند وقتی برای مدت یک ساعت در یک اتاق بدون تهویه در معرض ماری جوانا با درجه غلظت تی. اچ. سی بالا قرار گرفتند، در ساعت های اولیه بعد مصرف نتایج آزمایش آن ها مثبت شد.
در پژوهش طولانی مدت دیگری مشخص شد افرادی که مصرف کننده ماری جوانا نبودند، در یک محیط بسته با افرادی که ماری جوانا را با غلظت تی. اچ. سی بالا مصرف می کردند، دچار اختلال خفیف در عملکرد حرکتی شدند.
از آن جایی که قرار گرفتن در معرض دود سیگاری، فرد را مستعد ابتلا به بیماری های قلبی و ریوی می سازد، ابتلا به چنین بیماری هایی، افرادی که در معرض دود ماری جوانا قرار می گیرند را نیز تهدید می کند.
قرار گرفتن در معرض دود ماری جوانا منجر به نقص در اتساع رگ های خونی می شود و تأثیرات دود ماری جوانا مستقل از غلظت آن بوده و علی رغم حذف تی. اچ. سی اختلال و نقص همچنان تداوم می یابد.
مواد سمی و سطح قطران موجود در دود ماری جوانا ما را درباره تأثیر ماری جوانا بر سلامت افراد آسیب پذیر نظیر کودکان و افراد مبتلا به آسم نگران می کند.
در برخی پژوهش ها بین مصرف ماری جوانا در دوران بارداری و اختلال در دوران بعدی رشد کودک نظیر بیش فعالی در کودکان ارتباط نشان داده شده است. استفاده طولانی مدت از ماری جوانا در دوران بارداری احتمال خطر کم وزنی یا تولد پیش از موعد را افزایش می دهد.
تحقیقات نشان داده است زنان بارداری که ماری جوانا مصرف می کنند دو برابر بیشتر فرزند مرده به دنیا می آورند که علت آن تأثیر مصرف ماری جوانا بر مغز در حال رشد است. مواجهه با ماری جوانا در دوران قبل از تولد باعث اختلال در یادگیری می شود.
کودکانی که از مادران مصرف کننده ماری جوانا متولد شده اند پاسخ های تغییر یافته به محرک های بینایی از خودنشان دادند. لرزش بسیار داشته و گریه های شدید می کردند این نشانه ها ممکن است بیانگر مشکل در رشد عصبی آن ها باشد.
در دوران مدرسه این کودکان مشکل در حل مسئله، حافظه و توانایی حفظ و تمرکز و توجه نشان دادند. قرار گرفتن در معرض ماری جوانا در دوران قبل از بارداری با بالا رفتن احتمال مصرف ماری جوانا در جوانی مرتبط است.
مصرف ماری جوانا به هنگام شیردهی باعث انتقال تی. اچ. سی از طریق شیر مادر می شود. نتایج برخی از تحقیقات بیانگر آن است که انتقال تی. اچ. سی به کودک در حین شیردهی در ماه اول زندگی باعث کاهش رشد حرکتی در سن یک سالگی می شود. از آن جائی که مغز نوزاد در حال رشد می باشد وجود تی. اچ. سی در شیر مادر بر رشد مغز اثر منفی می گذارد.
