محرک ها با اثر بر روی سیستم عصبی مرکزی برای افزایش هوشیاری و عملکرد شناختی عمل می کنند. محرک ها می توانند داروهای تجویزی یا مواد غیرقانونی مانند کوکائین باشند. محرک ها ممکن است به صورت خوراکی، استنشاقی یا تزریقی مصرف شوند. اگر به مواد محرک اعتیاد دارید، همین امروز به دنبال ترک آن باشید.
این دسته از داروها محرک سیستم عصبی مرکزی محسوب می شوند. آن ها با افزایش میزان انتقال دهنده های عصبی دوپامین و نوراپی نفرین در مغز کار می کنند. افزایش این مواد شیمیایی در مغز باعث بهبود تمرکز و کاهش خستگی رایج در افراد مبتلا به اختلال بیش فعالی، نقص توجه می شود. با این حال، محرک ها همچنین می توانند اثرات منفی شدید و اعتیاد ایجاد کنند.
رایج ترین محرک های تجویزی آمفتامین ها، متیل فنیدات ها و دکستروآمفتامین ها هستند. محرک های تجویزی برای درمان اختلال کم توجهی، بیش فعالی، نارکولپسی و گاهی چاقی استفاده می شود. این داروها باعث افزایش توجه، هوشیاری، انرژی و تمرکز می شوند. اگر چه تمایز مولکولی بین آمفتامین ها (مانند آدرال) و متیل فنیدات ها (مانند ریتالین) وجود دارد، اما اثرات سوء مصرف این محرک ها اساساً یکسان است. بسته به قدرت و مدت زمان مورد نیاز، به بیماران آمفتامین یا متیل فنیدات تجویز می شود.
آدرال که در سال 1960 تأیید شده است، در حال حاضر محبوب ترین داروی درمان اختلال کم توجهی، بیش فعالی و رایج ترین آمفتامین تجویزی است.
دگزدرین که دکستروآمفتامین نیز نامیده می شود، یک محرک قوی سیستم عصبی مرکزی و آمفتامین است. در بازار برای مصرف کنندگان آمریکایی از سال 1976، دکسدرین یا دگزدرین بیشتر برای درمان اختلال کم توجهی، بیش فعالی استفاده می شود. این دارو توسط سربازان نظامی، تانک، و نیروهای ویژه در طول مأموریت‌هایی که ایجاد خستگی می کنند مانند مأموریت‌های بمباران شبانه یا عملیات‌های رزمی طولانی، مورد استفاده قرار گرفته است.
این دارو در سال 1955 برای درمان کودکان بیش فعال تأیید شد. ریتالین با دکسدرین و آدرال متفاوت است زیرا متیل فنیدیت است. به روشی مشابه آمفتامین ها عمل می کند. با این حال، خفیف تر از داروهای مبتنی بر آمفتامین است.
کنسرتا که در سال 2000 تأیید شد، یک داروی نسبتاً جدید است که برای درمان اختلال کم توجهی، بیش فعالی استفاده می شود. کنسرتا یک نسخه طولانی مدت از ریتالین است.
دزوکسین، متامفتامین تجویزی است. این دارو در سال 1947 معرفی شد و اولین دارویی بود که برای چاقی تجویز شد. همچنین برای درمان اختلال کم توجهی، بیش فعالی استفاده می شود.
افدرین بیشتر به عنوان یک سرکوب کننده اشتها و گشادکننده برونش برای مبتلایان به آسم استفاده می شود، اما اثراتی مشابه سایر محرک ها دارد. افدرین همچنین برای تسکین موقت تنگی نفس، گرفتگی قفسه سینه و خس خس ناشی از آسم برونش استفاده می شود. همچنین برای جلوگیری از فشار خون پایین و درمان چاقی استفاده می شود. این دارو اغلب بدون نسخه در دسترس است و معمولاً به عنوان یک عنصر در آزمایشگاه های مخفی مت آمفتامین استفاده می شود.
شرح کلاس داروهای محرک بدون ذکر کوکائین، کراک و کریستال مت کامل نمی شود. این داروها همگی اثراتی مشابه محرک های تجویزی دارند. اما در حالی که محرک های تجویزی به عنوان داروهایی با رهش زمان طراحی شده اند، محرک های غیرقانونی یک مقدار کوتاه تر و شدیدتر تولید می کنند.
