دوره ترک سیگار تا سه هفته پس از آخرین سیگار طول می کشد. در دوران ترک سیگار ممکن است در معرض دردهای ترک اعتیاد قرار بگیرید. این امر به خاطر دو عامل کاملاً متفاوت می باشد.
اگر یک روز بدون غذا بمانیم، از درد گرسنگی صحبت می کنیم. ممکن است غرش شکم وجود داشته باشد، اما هیچ درد جسمی وجود ندارد. با این وجود، گرسنگی یک نیروی قدرتمند است و ما احتمالاً در صورت محرومیت از غذا بسیار تحریک پذیر می شویم که باعث عصبی شدن ما می شود.
زمانی که بدن ما شدیداً به نیکوتین نیازمند است، درست همین شرایط را دارد. تنها تفاوتش در این است که بدن ما واقعاً به غذا نیاز دارد، اما هیچ احتیاجی به سم ندارد و چنان که نگرش درستی نسبت به این موضوع داشته باشیم می بینیم که غلبه کردن بر درد و رنج ناشی از ترک سیگار به آسانی امکان پذیر است و به سرعت از بین خواهد رفت.
اگر افراد سیگاری بتوانند چند روزی با استفاده از روش نیروی اراده سیگار نکشیدن را تحمل کنند، میل به نیکوتین به سرعت از میان می رود. این دومین عامل است که مشکل ساز می شود. فرد سیگاری به منظور تسکین دادن درد و رنج ناشی از ترک سیگار، به کشیدن یک نخ سیگار در زمان ها یا مواقع خاصی عادت کرده است و عدم وجود این عامل تسکین دهنده اکنون باعث تداعی باورهای نادرستی می شود. در طول نخستین روزهای دوره ترک سیگار، مکانیزم محرک در زمان های خاصی عمل خواهد کرد که باعث می شود این گونه بیندیشید که به یک نخ سیگار نیازمندید. ضروری است که از همان روزهای نخست در مقابل شستشوی مغزی برعکس عمل کنید، خواهید دید که این عوامل محرک به سرعت ناپدید می شوند.
در روش ترک سیگار با استفاده از قدرت اراده، از آن جایی که فرد سیگاری بر این باور است که از خود گذشتگی می کند، در مورد آن بی‌اعتنایی می‌کند و منتظر است که میل به سیگار کشیدن از بین برود، اما در واقع با این کار به افزایش این محرک ها کمک می کند. صرف غذا در رستوران به خصوص با دوستان یک محرک عمومی است.
چنان که وی مصمم باشد و بتواند به اندازه کافی مقاومت نشان دهد، سرانجام وضعیت موجود را می پذیرد و در نهایت به زندگی اش ادامه می دهد. با وجود این، بخشی از شست و شوی مغزی باقی می ماند، و رقت انگیزترین حالت در مورد سیگار کشیدن این است که فرد سیگاری به خاطر سلامتی یا به دلایل مالی ترک کرده باشد و با این حال، حتی پس از گذشت چندین سال، هنوز در مواقع خاصی هوس و اشتیاق به کشیدن یک نخ سیگار را با خود یدک می کشد. چنین فردی به این تصور پوچ که تنها در ذهنش وجود دارد چسبیده و بیهوده خودش را شکنجه می کند و آزار می دهد.
تحت تأثیر محرک ها واقع شدن، رایج ترین عامل شکست ترک اعتیاد است. سیگاری سابق تمایل دارد به سیگار به عنوان یک عامل خیالی یا دلخوشی خیالی فکر کند. او فکر می‌کند که می‌داند سیگار هیچ کاری برای او نمی‌کند، اما اگر برعکس فکر کند سیگار در مواقع خاصی می تواند به او کمک کند. اگر چه واقعاً هیچ گونه کمک جسمی به فرد بیمار نمی‌کند با این حال می تواند به عنوان یک عامل روانی قوی به منظور رهایی یافتن از بیماری های واقعی به فرد بیمار کمک کند، در نتیجه سودمند است.
سیگار یک قرص کاذب نیست. سیگار بیماری هایی را که خودش به وجود می آورد تسکین می دهد و پس از مدتی حتی از تسکین بخشیدن کامل بیماری هایی که خود عامل آن هاست، عاجز می ماند. این قرص خود عامل بیماری است و اتفاقاً به عنوان قاتل درجه یک جامعه به حساب می آید. ممکن است درک تأثیر این مسئله زمانی آسان تر می شود که آن را به افراد غیر سیگاری یا افرادی که چندین سال است که سیگار را ترک کرده اند، بدهید.
