در مورد درمان اعتیاد هیچ داروی ریشه کن کننده ای وجود ندارد. با این حال، داروها گاهی اوقات می توانند با کاهش هوس و عوارض جانبی مرتبط با ترک اعتیاد، روند بهبودی را آسان تر کنند. در مراحل پیشرفته بهبودی از اعتیاد به مواد افیونی، برخی افراد برای حفظ هوشیاری خود به مصرف این داروها ادامه می دهند.
مصرف داروهای ترک اعتیاد فقط باید تحت نظر پزشک باشد. این داروها می توانند عوارض جانبی جدی از جمله وابستگی فیزیکی و تحمل داشته باشند. از قضا، داروهایی که برای درمان اعتیاد به مواد افیونی استفاده می شوند، خود دارای خواص اعتیادآور هستند.
داروهایی رایجی که برای کمک به مدیریت اعتیاد به مواد افیونی استفاده می شوند عبارتند از متادون، نالترکسون و بوپرنورفین.
متادون یک ماده افیونی طولانی اثر است که برای کمک به مدیریت میل به مواد مخدر تجویز می شود. زمانی که متادون در دوزهای کنترل شده و کوچک مصرف شود، به افرادی که با سایر مواد افیونی دست و پنجه نرم می کنند، این امکان را می دهد که مصرف مواد مخدر خود را به تدریج ترک کنند و زندگی عاری از مواد مخدر داشته باشند.
بوپرنورفین یک ماده افیونی است که برای کمک به افراد معتاد برای مدیریت هوس و کاهش نیاز به مواد افیونی تجویز می شود.
نالترکسون می تواند به جلوگیری از اثرات مواد افیونی بر روی مغز کمک کند، که باعث می شود استفاده از مواد افیونی کمتر لذت بخش باشد. نالترکسون برای مصرف کنندگان مواد افیونی که مرحله ترک اعتیاد را پشت سر گذاشته اند و انگیزه دارند به برنامه بهبودی پایبند باشند، تجویز می شود.
سایر داروها برای کمک به مدیریت درد، اسپاسم عضلانی، حالت تهوع و اضطراب ناشی از ترک دارو تجویز می شوند. هنگامی که این داروها به عنوان بخشی از یک برنامه جامع بهبودی استفاده می شوند، می توانند ترک را قابل تحمل تر کنند و شانس پیشرفت بیمار به مرحله بعدی بهبودی را افزایش دهند.
با کمک برنامه های حرفه ای درمان مواد مخدر، بسیاری از افراد معتاد یاد گرفته اند که زندگی معنادار و بدون مواد مخدر داشته باشند. میزان عود اعتیاد در میان مصرف کنندگان مواد افیونی بهبود یافته به نود درصد می رسد. با این حال، شرکت کنندگان در مطالعه که یک برنامه درمانی بستری را تکمیل کردند، احتمال بیشتری داشت که از عود بیماری اعتیاد جلوگیری کنند و از مصرف مجدد مواد مخدر خودداری کنند.
اعتیاد به مواد مخدر یک بیماری مزمن است و عود اعتیاد یکی از علائم اصلی آن است. برای افرادی که در حال بهبودی هستند مهم است که بدانند عود و بازگشت به مصرف مجدد مواد مخدر یک قانون است نه استثناء. پیشگیری از عود اعتیاد می تواند به افراد معتاد کمک کند تا یاد بگیرند که چگونه از عود جلوگیری کنند، یا حداقل چگونه شدت عود را در صورت لغزش به حداقل برسانند. هر چه زودتر کسی بعد از عود به دنبال کمک باشد، زودتر به مسیر برنامه بهبودی خود باز می گردد.
نرخ بهبودی برای بیمارانی که پس از ترخیص از درمان به پشتیبانی مراقبت های بعدی دسترسی دارند بالاتر است. خدمات پس از مراقبت شامل مدیریت مورد، ارجاع به جامعه، خدمات مشاوره، مدیریت دارو و غیره است. این خدمات منبعی از ثبات و پشتیبانی را برای افراد در حال بهبودی فراهم می کند در حالی که آن ها به زندگی روزمره در جامعه باز می گردند.
