متیل دی اکسی مت آمفتامین یک ماده مصنوعی است که معمولاً به عنوان اکستازی شناخته می شود، اگر چه اصطلاح اخیر اکنون برای پوشش طیف گسترده ای از مواد دیگر تعمیم یافته است. در ابتدا در سال 1912 توسط یک شرکت شیمیایی توسعه یافت، اما هرگز به این شکل به بازار عرضه نشد. اگر چه به عنوان کمکی برای مشاوره روانپزشکی پیشنهاد شده است، استفاده درمانی از آن بسیار محدود است.
این ماده به عنوان یک محرک سیستم عصبی مرکزی عمل می کند و خاصیت توهم زایی ضعیفی دارد که با دقت بیشتری به عنوان افزایش آگاهی حسی توصیف می شود.
رایج ترین فرم آن، نمک هیدروکلراید است که به صورت پودر سفید یا مایل به سفید یا به صورت کریستال های محلول در آب وجود دارد. نمک فسفات نیز موجود است. محصولات غیرقانونی عمدتاً به صورت قرص های سفید رنگ با ظاهر مشخص (لوگو) و کمتر به صورت پودر یا کپسول سفید دیده می شوند. پایه متیل دی اکسی مت آمفتامین یک روغن بی رنگ نامحلول در آب است.
در حالی که فن اتیل آمین ها بدون جایگزینی حلقه معمولاً به عنوان محرک عمل می کنند، جایگزینی حلقه (مانند متیل دی اکسی مت آمفتامین) منجر به تغییر در خواص دارویی می شود. مصرف متیل دی اکسی مت آمفتامین باعث سرخوشی، افزایش آگاهی حسی و تحریک مرکزی خفیف می شود و توهم زایی کمتری نسبت به متیلن در اکسی آمفتامین دارد.
پس از مصرف متیل دی اکسی مت آمفتامین، بیشتر مقدار آن بدون تغییر از طریق ادرار دفع می شود. در حیوانات، باعث سمیت عصبی می شود، همان طور که با تغییرات تشریحی در ساختار عصبی و کاهش مداوم سطح سروتونین مغز مشهود است. اهمیت این یافته ها برای کاربران انسانی هنوز مشخص نیست، اگر چه اختلال شناختی با استفاده از ساختار عصبی مرتبط است.
متیل دی اکسی مت آمفتامین غیر قانونی بوده و به عنوان یک داروی سمی شناخته می شود. مرگ و میر پس از دوز سیصد میلی گرم ذکر شده است، اما سمیت به عوامل زیادی بستگی دارد، از جمله حساسیت فردی و شرایطی که در آن استفاده می شود.
اگر چه مولی یا اکستازی به عنوان شکل خالص متیل دی اکسی مت آمفتامین به بازار عرضه می شود، اما هیچ راهی برای کاربران وجود ندارد که بدانند چه چیزی در آن وجود دارد. هم مولی و هم اکستازی ممکن است با مواد دیگری مخلوط شوند، از جمله:
دیدگاههای تحقیقاتی و بالینی در مورد اعتیادآور بودن اکستازی متفاوت است. افراد زیادی وجود دارند که معتاد شدن به اکستازی را گزارش می کنند، اما تحقیقات بالینی در مورد این موضوع نسبت به بسیاری از داروهای دیگر گسترده تر است. تعدادی از مطالعات نشان داده اند که اکستازی اعتیاد آور است، هر چند به میزان کمتری از بسیاری از داروهای دیگر. با این حال، این بدان معنا نیست که اعتیاد به اکستازی که ایجاد شده است یک مشکل جدی نیست.
بارزترین نشانه اعتیاد به اکستازی این است که می خواهید ترک کنید اما نمی توانید.معیارهای دیگر برای اعتیاد عبارتند از ایجاد تحمل در برابر اکستازی، صرف زمان فوقالعاده برای گرفتن آن و استفاده بیش از حد از آن.