صدها قارچ توهم زا وجود دارد و معروف ترین و مورد استفاده بشر از زمان های قدیم است، زیرا این گیاه به راحتی رشد می کند. اثرات مواد روانگردان توسط سایلوسیب به وجود می آید. آن ها آلکالوئیدهای ایندول هستند که از تریپتامین گرفته شده اند و دارای فعالیت آگونیست قوی در گیرنده ها هستند.
داروهای روانگردان به عنوان داروهای ممنوعه طبقه بندی شده اند. تفاوت اصلی بین آن ها این است که سایلوسیبین، که پیش ساز آن است، در شرایط محیطی پایدار و پایدارتر است. نسبت سایلوسیبین به سایلوسین از گونه ای به گونه دیگر متفاوت است، اگرچه فقط سایلوسین دارای اثر روانگردان است.
در مورد نحوه مصرف، روش خوراکی روش انتخاب شده قارچ است. اثرات به عنوان اثرات اسید لیزرژیک دی اتیل آمین مشخص می شود. با این وجود، سایلوسیبین دویست برابر کمتر قوی است و مدت زمان کوتاه تری دارد. به خصوص برای افرادی که دارای اختلالات روانی هستند، خوردن قارچ می تواند منجر به «سفرهای بد» شود که با افکار خود تخریبی و خودکشی مشخص می شود.
یک سفر بد معمولاً با ضعف، اندوه، افسردگی و تفاسیر پارانوئید همراه است که می تواند روزها، هفته ها یا ماه ها طول بکشد. در این موارد، افراد مست خود را آشفته، گیج، مضطرب و بدون توانایی تمرکز یا قضاوت نشان می دهند. علاوه بر این، دوره های روان پریشی حاد می تواند در موارد شدید رخ دهد، با پارانویای شدید و از دست دادن کامل احساس واقعیت، که می تواند منجر به حوادث، خودزنی، یا اقدام به خودکشی شود. ترکیب قارچ با سایر داروهای روانگردان، از جمله الکل، خطر یک سفر بد را افزایش می دهد.
واکنش های فیزیولوژیکی رایج شامل شل شدن عضلات و اتساع مردمک است. در دوزهای بیشتر، قارچ می تواند باعث توهمات بصری و ذهنی، افزایش تجسم خلاق، احساس تحریف زمان و غیره شود. این اثرات بیشتر در کاربرانی با تجربه قبلی در مورد قارچ رخ می دهد.
مسمومیت های کشنده ناشی از قرار گرفتن در معرض قارچ ها بسیار نادر است و اغلب اوقات در نتیجه ترکیب با سایر داروهای سوء استفاده، عمدتاً الکل ایجاد می شود.
ماده فعال در قارچ جادویی، در صورت همراه شدن با روان درمانی، درمان اعتیاد به الکل را نوید بخشیده است. سایلوسیبین در بیمار مبتلا به وابستگی به الکل نشان داد که یک داروی مؤثر برای افزایش پرهیز از مصرف الکل است.
داروهای روانگردان به عنوان گروهی از ترکیبات برای درمان اعتیاد مفید هستند، به ویژه این که خود اعتیادآور نیستند و نیازی به سال ها درمان با استفاده روزانه از دارو ندارند. اغلب درمان با دوز حاد اتفاق می افتد. بسیاری از مقالات علمی نشان داده اند که داروهای روانگردان پتانسیل اعتیادآوری کمی دارند و کاربردهای پزشکی فراتر از درمان اعتیاد دارند، از جمله افسردگی، اضطراب.
قارچ ها معمولاً به صورت خام یا خشک جویده می شوند، اما ممکن است به شکل چای مصرف شوند. سیگار کشیدن یا پختن قارچ ها، ماده اصلی روانگردان سایلوسیبین را از بین می برد. اطلاعات کمی در مورد فراوانی استفاده از قارچ های توهم زا موجود است، اگر چه قارچ های حاوی سایلوسیبین از مواد تفریحی محبوب سوء استفاده در بین جوانان است ولی نوجوان سوء مصرف کننده مواد مخدر اغلب از قارچ های روانگردان همراه با سایر داروها مانند الکل یا ماری جوانا استفاده می کنند. مرگ و میر ناشی از قارچ های توهم زا بسیار نادر است. مصرف این عوامل عمدتاً با اثرات عصبی مرتبط است. تحریک، تب، تاکی کاردی و افت فشار خون ممکن است رخ دهد.
