دی ام تی، مخفف دی‌متیل‌تریپتامین است، یک ماده شیمیایی که به طور طبیعی در مغز و همچنین در گیاهان بومی آمریکای مرکزی و جنوبی ایجاد می شود. دی ام تی معمولاً به شکل پودر سفید رنگ و یک داروی توهم زا است. برای تجربه اثرات آن، افراد ممکن است دی ام تی را با پیپ بکشند یا آن را به همراه نوشیدنی هایی مانند آیاهوسکا دم کنند. کاربران دی ام تی همچنین گاهی اوقات دارو را تزریق می کنند، اگر چه این امر کمتر رایج است. دی ام تی، گاهی اوقات «فانتازیا» یا «دیمیتری» نامیده می شود و در میان کم مصرف ترین داروهایی است که در سراسر جهان استفاده می شود. اکثر افرادی که دی ام تی را امتحان می کنند قبلاً سایر توهم زاها را آزمایش کرده اند.
دی ام تی تولید سروتونین را تحریک می کند، یک انتقال دهنده عصبی که باعث احساس شادی می شود. دی ام تی باعث می شود که کاربران سرخوشی شدید، توهمات و ادراک جدیدی از واقعیت را تجربه کنند که مردم اغلب آن ها را تغییر دهنده زندگی توصیف می کنند. سفر دی ام تی می تواند فوراً شروع شود و معمولاً زمانی که مصرف کنندگان دارو را مصرف می کنند کمتر از یک ساعت طول می کشد تا اثرات آن ظاهر شود.
کاربرانی که دی ام تی را به عنوان دم کرده می نوشند، اغلب پس از حدود سی دقیقه دچار توهماتی می شوند که چهار تا شش ساعت طول می کشد. برخی از کاربران اثرات طولانی مدت خفیفی را گزارش می کنند که برای چندین روز ادامه دارد. در سطح فیزیولوژیکی، دی ام تی می تواند عوارض جانبی نامطلوبی ایجاد کند.
گشاد شدن مردمک ها و حرکت سریع چشم
سرگیجه
سردرد
افزایش دمای بدن
افزایش ضربان قلب و فشار خون بالا
از دست دادن کنترل عضلانی
تهوع و استفراغ
درد یا سفتی در قفسه سینه
اگر چه بسیاری از مصرف کنندگان مزایای فرضی دی ام تی را تحسین می کنند، اما این دارو می تواند به طور قابل توجهی به سلامت جسمی و سلامت روان فرد آسیب برساند. از آن جایی که دی ام تی باعث ترشح سروتونین در مغز می شود، دوزهای بالای این دارو ممکن است بدن را به سمت مصرف بیش از حد سروتونین سوق دهد. این وضعیت ممکن است باعث تشنج شود، تنفس را مسدود کند یا باعث کما شود. دی ام تی می تواند باعث ناراحتی شدید یا حتی مرگ فرد شود.
در حالی که برخی از مصرف کنندگان دی ام تی تجربیات روانشناختی مثبتی با این دارو داشته اند، برخی دیگر از سفرهای دی ام تی رنج می برند که آن ها، آن را گیج کننده و وحشتناک توصیف می کنند. اثرات روانی دی ام تی می تواند آسیب زا باشد، به ویژه برای افرادی که با بیماری های روانی مانند اسکیزوفرنی زندگی می کنند.
بر خلاف اکثر مواد توهم زا، شواهد کمی وجود دارد که دی ام تی باعث تحمل یا هرگونه علائم ترک فیزیکی می شود. به همین دلیل، محققان عموماً اعتقاد ندارند که دی ام تی اعتیادآور است. علاوه بر این، هیچ مدرکی مبنی بر این که استفاده طولانی مدت از دی ام تی به طور قابل توجهی باعث تغییر یا آسیب به مغز افراد می شود وجود ندارد. با این حال، دی ام تی می تواند باعث وابستگی روانی شود، زمانی که فرد به طور مکرر از آن برای فرار از واقعیت استفاده کند. برخی از مصرف کنندگان دی ام تی حتی این دارو را منبعی برای درمان می دانند و برای احساس بهتر آن را به طور منظم مصرف می کنند.
