اسکالین یک آلکالوئید است که باعث ایجاد توهم زایی مشابه ال اس دی و سایلوسیبین (قارچ جادویی) می شود. این به طور طبیعی در انواع مختلف کاکتوس، از جمله پیوت (بومی مکزیک) و کاکتوس سان پدرو (بومی پرو) وجود دارد.
مورخان و باستان شناسان تأیید می کنند که «کاکتوس های روانگردان» توسط بومیان آمریکا به عنوان بخشی از مراسم مذهبی برای هزاران سال مورد استفاده قرار گرفته است. با این حال، مسکالین تنها در سال ۱۸۹۷ توسط دانشمند آلمانی به عنوان ماده فعال کاکتوس ها شناخته شد.
مسکالین معمولاً با خرد کردن کاکتوس به قطعات ریز و جوشاندن آن ها برای چند ساعت قبل از خوردن، تهیه می شود. شکل دیگری که از آن استفاده می شود جویدن جوانه هایی است که از ساقه کاکتوس رشد می کنند وقتی در سطح زمین خرد می شوند. این جوانه ها را می توان خشک و آسیاب کرد و سپس با مایعات مخلوط کرد. اکثر مصرف کنندگان می گویند طعم کاکتوس بسیار تلخ و ناخوشایند است.
به طور معمول، مصرف کنندگان مسکالین دچار توهمات بصری (هم چشم باز و هم بسته) و حالات اساسی آگاهی می شوند. مسکالین ها معمولاً لذت بخش و روشن کننده هستند، اما می توانند با احساس اضطراب یا تنفر همراه باشند. سایر عوارض جانبی منفی می تواند شامل ضربان قلب سریع، سرگیجه، اسهال و سردرد باشد.
مسکالین حاوی کاکتوس ها می تواند حالت تهوع و استفراغ شدید ایجاد کند، که به ویژه در نظر مصرف کنندگان سنتی بومی آمریکا به دلیل پاک کننده بودن مورد توجه قرار گرفته است. تصور نمی شود که مسکالین از نظر جسمی اعتیادآور باشد و هیچ مورد مرگ قابل تأییدی در اثر استفاده از آن وجود ندارد. دوز معمولی ده تا دوازده ساعت طول می کشد.
برخی از مصارف دارویی برای مسکالین پیشنهاد شده است. شواهد خوبی برای اثربخشی توهم زایی ال اس دی در درمان اعتیاد به الکل وجود دارد. مطالعات دیگری نشان داده است که اثرات روانگردان موادی مانند مسکالین نیز بسیار ارزشمند و مفید است و گروه های بومی ادعا کرده اند که پیوت به آن ها در هوشیاری کمک کرده است.
گمانه زنی های مشابهی در مورد مزایای مسکالین به عنوان درمانی برای افسردگی مطرح شده است. نظریه این است که توهم زا در مغز با افزایش جریان خون و ایجاد انواع جدید و مثبت ارتباطات عمل می کند. با این حال، تحقیقات در مورد نحوه عملکرد مسکالین و دیگر توهم زا ها در مغز محدود بوده است. به سختی می توان چنین مطالعاتی را تأیید کرد.
بنابراین، استفاده از مسکالین تفریحی در اکثر کشورهای غربی غیرقانونی است، اما در برخی از کشورها، مانند کانادا، پیوت سنتی از قوانین مستثنی است. در نیوزلند، کاکتوس هایی مانند سان پدرو ممکن است برای اهداف زینتی کشت شوند اما برای استفاده تفریحی نیستند.
کاکتوس پیوت که در جنوب غربی بخشی از ایالات متحده و مکزیک رشد می کند که بالای کاکتوس پیوت، معروف به «تاج»، حاوی ترکیب روانگردان مسکالین است. مسکالین به عنوان یک ماده توهم زا تحت کنترل است، اما تقریباً ۳۰۰۰۰۰ نفر از اعضای کلیسای بومیان آمریکا می توانند کاکتوس پیوت را به طور قانونی به عنوان یک مراسم مذهبی در طول نماز شب در کلیسای بومیان آمریکایی میل کنند. محتوای مسکالین کاکتوس پیوت معمولاً در کاکتوس تازه ۴/۰ درصد و در کاکتوس خشک شده ۳ تا ۶ درصد است. بالاترین اثر روانگردان ممکن است ظرف ۲ ساعت پس از خوردن به دست آید اما این اثر ممکن است تا ۸ ساعت ادامه یابد.
