مانند متادون، بوپرنورفین در درمان اعتیاد به کمک دارو برای کمک به سرکوب و کاهش میل به مواد افیونی استفاده می شود. با این حال، مکانیسم های پشت این دارو کمی متفاوت از مکانیسم های استفاده شده توسط متادون است. بوپرنورفین یک آگونیست جزئی اپیوئیدی است، به این معنی که اثراتی مشابه (اما به طور قابل توجهی کمتر) نسبت به سایر مواد افیونی، از جمله سرخوشی خفیف و افسردگی تنفسی ایجاد می کند.
با این حال، این اثرات پس از مصرف یک دوز متوسط کاهش می یابد، حتی اگر دوز افزایش یابد. این تأثیر کامل، همراه با اثرات طولانی مدت دارو، به بهبود ایمنی آن در درمان اعتیاد به کمک دارو کمک می کند و احتمال سوء استفاده را محدود می کند. به طور معمول، درمان با بوپرنورفین پس از این که مصرف کننده بین دوازده تا بیست و چهار ساعت از مصرف سایر مواد افیونی خودداری کرد، شروع می شود.
بوپرنورفین یک آگونیست جزئی اپیوئیدی است. در دوزهای کم تا متوسط اثراتی مانند سرخوشی یا افسردگی تنفسی ایجاد می کند. با این حال، با بوپرنورفین، این اثرات ضعیف تر از آگونیست های کامل مواد افیونی مانند متادون و هروئین است.
بوپرنورفین به چهار شکل اصلی موجود است و مورد استفاده قرار می گیرد.
سابوتکس به شکل قرص زیرزبانی موجود است، سابوتکس از نظر شیمیایی خالص است، به این معنی که فقط حاوی بوپرنورفین است. هنگامی که طبق دستور مصرف می شود، این دارو می تواند بخشی ارزشمند از برنامه درمان اعتیاد به کمک دارو باشد. با این حال، هنگامی که به مقدار زیاد مصرف شود یا تزریق شود، سابوتکس پتانسیل سوء استفاده دارد.
سوباکسون همچنین در ابتدا به شکل قرص موجود است، سوباکسون یک داروی ترک اعتیاد به مواد افیونی است که حاوی مخلوطی از بوپرنورفین و نالوکسان است. در حالی که سوباکسون یک آگونیست جزئی مواد افیونی است، نالوکسان یک آنتاگونیست کامل مواد افیونی است، به این معنی که اثرات مواد افیونی را در مکان های گیرنده مسدود می کند. این به طور قابل توجهی پتانسیل سوء مصرف دارو را کاهش می دهد. اگر فردی اقدام به تزریق یا مصرف مقادیر زیادی از سوباکسون کند، ترکیب آگونیست‌های جزئی و کامل مواد افیونی می‌تواند علائم شدید و ناخوشایند ترک را ایجاد کند.
پروبوفین از طریق ایمپلنتی که دوز ثابت و کم بوپرنورفین را در یک دوره شش ماهه تجویز می‌کند، وارد بدن می‌شود. برخلاف سابوتکس و سوباکسون، مصرف پروبوفین راحت است زیرا لازم نیست هر روز مصرف شود. این روش تجویز پتانسیل سوء استفاده را محدود می کند، اگر چه باید توجه داشت که اگر ایمپلنت از جای خود خارج شود یا به طور کلی برداشته شود، همچنان احتمال سوء استفاده عمدی یا قرار گرفتن در معرض تصادفی وجود دارد.
بوپرنورفین تزریقی یکی از جدیدترین داروهای موجود برای مواد افیونی و درمان اعتیاد به کمک دارو است، بوپرنورفین تزریقی به همان روشی عمل می کند که سایر اشکال بوپرنورفین عمل می کنند. با این حال، به جای دریافت دارو از طریق قرص یا ایمپلنت، این شکل از دارو به صورت تزریق ماهانه بوپرنورفین تجویز می شود. این به کاهش بار و خطر سوء استفاده احتمالی ناشی از شکل قرص دارو کمک می کند. درمان با بوپرنورفین تزریقی تا زمانی که مراجعین فرآیند سم زدایی مواد مخدر را کامل نکرده باشند، از نظر روانی پایدار نباشند و در مرحله القاء قرار نگیرند، نمی تواند شروع شود. مرحله القاء می تواند از سه تا هفت روز طول بکشد.
