با این حال قابلیت ایجاد کلیه عوارض مصرف مخدرها را دارد. بوپرنورفین به دلیل اینکه برای ایجاد اثر ضد درد لازم است ابتدا در کبد متابولیزه می شود در بعضی از افراد موثر نیست و عوامل ژنتیک، عصاره گریپ فروت و بعضی داروها از جمله فلووکسامین و فلوکسیتین می توانند باعث کاهش توان فرد در متابولیزه کردن آن و تبدیل به فرم فعال گردند.
برای کاهش احتمال سوء مصرف و تزریق فرمی از بوپرنورفین زیر زبانی تهیه شده که با داروی ضد مخدر نالوکسان (naloxone) ترکیب شده است. چون نالوکسان جذب زیر زبانی ضعیفی دارد در حالت معمول علائم قطع مصرف جدی ایجاد نمی کند ولی در صورتی که تزریق گردد موجب علائم ترک شدید می شود و قابل تحمل نیست.
به علت اینکه بوپره نورفین آگونیست نسبی گیرنده های مخدری است در کسانی که اخیراً آگونیست ها ی کامل مخدری را مصرف کرده اند شروع آن موجب ایجاد علائم ترک می شود و در مصرف کننده های مخدر کوتاه اثر (مخدرهای رایج مثل تریاک و هروئین) پس از 24-12 ساعت و در مصرف کننده مخدر طولانی اثر(مثل متادون) پس از 48-24 ساعت و یا بیشتر بعد از قطع مصرف شروع می شود. بوپرنورفین می تواند در مراحل سم زدایی مواد توسط پزشک متخصص استفاده شود.
عوارض جانبی بوپرنورفین:
مشابه سایر مخدرها و متادون
مسمومیت و Overdose بوپرنورفین:
عوارض بیش مصرف بوپرنورفین مشابه سایر مواد مخدر و متادون، با این تفاوت که ریسک مسمومیت در بوپرنورفین کمتر و عوارض شدید و کشنده از جمله وقفه تنفسی کمتر است هر چند موارد متعدد مرگ به ویژه در ترکیب مصرف با داروهای خواب آور بنزودیازپینی گزارش شده است.
علائم قطع مصرف بوپرنورفین:
مشابه سایر مخدرها و متادون - با این تفاوت که شدت علائم کمتر است
تداخل های دارویی بوپرنورفین:
مانند سایر مخدرها و متادون
موارد مصرف بوپرنورفین:
مشابه متادون- جزئیات برنامه ها متفاوت است.
باورهای غلط بوپرنورفین:
- بوپرنورفین مخدر و اعتیاد آور نیست:
خیر این ماده یک داروی مخدری قوی و بسیار اعتیاد آور بوده گاه ترک آن سخت تر از مخدر های رایج چون تریاک و هروئین است.
- چون بوپرنورفین یک داروی طبی است وپزشکان تجویز می کنند یک راه درمان اعتیاد است:
این دارو خود یک مخدر قوی است و نوعی جایگزین است و نه درمان بیماری اعتیاد که اصولا یک بیماری روانی است و نه جسمانی و مسلما" نیازمند درمان های روانشناختی و روانپزشکی است.
- همه بیماران معتاد به مخدر می توانند وارد برنامه نگهدارنده با بوپرنورفین شوندواز آن استفاده کنند:
برعکس بر اساس اصول علمی استفاده از آن تنها در موارد محدودی مجاز و موثر است و معمولا" تنها در کسانی که قادر به ترک نبوده و فاقد حمایت های روانی-اجتماعی و خانوادگی کافی می باشند جهت کاهش آسیب به ویژه در مصرف کنندگان تزریقی(کاهش ابتلا به ایدز و هپاتیت و کاهش مرگ و میر آنان و نیز ارتکاب جرم) و در شرایط خاص در بخش های بستری بیمارستانی، زندان ها و مراکز خاص با ضوابط و مقررات شدید و کنترل شده قابل استفاده است.
- بوپرنورفین تست اعتیاد را مثبت نمی کند:
بوپرنورفین مانند سایر مواد اعتیاد آور تست های مخصوص به خود را داشته که در مراکز تخصصی انجام شده و در کلیه مصرف کنندگان مثبت می شود.( تست مرفین منفی است که مربوط به تریاک و هروئین است)
- مصرف بوپرنورفین عوارضی ندارد:
مصرف بوپرنورفین در برگیرنده کلیه عوارض مصرف سایر مخدرها بوده و در برخی جهات عوارض جدی تری را ایجاد می کند.
