مواد استنشاقی مواد فرار هستند که بخارهای شیمیایی تولید می کنند و با استنشاق آن ها می توان یک اثر روانگردان یا تأثیرگذار بر ذهن را ایجاد کرد. اگر چه سایر مواد مخدر را می توان استنشاق کرد، اما اصطلاح «مواد استنشاقی» برای توصیف انواع موادی استفاده می شود که ویژگی مشترک اصلی آن ها این است که به ندرت، حتی هرگز، از راه دیگری غیر از استنشاق استفاده نمی شود. این تعریف شامل طیف وسیعی از مواد شیمیایی است که ممکن است اثرات دارویی متفاوتی داشته باشند و در صدها محصول مختلف یافت شوند. در نتیجه، طبقه بندی دقیق مواد استنشاقی مشکل است.
یک سیستم طبقه بندی چهار دسته کلی از مواد استنشاقی، حلال های فرار، آئروسل ها، گازها و نیتریت ها را بر اساس اشکالی که اغلب در محصولات خانگی، صنعتی و پزشکی یافت می شود، فهرست می کند.
مایعاتی هستند که در دمای اتاق بخار می شوند. آن ها در بسیاری از محصولات ارزان قیمت و به راحتی در دسترس هستند که برای مصارف مشترک خانگی و صنعتی استفاده می شود. این ها شامل رقیق کننده ها و پاک کننده های رنگ، مایعات خشک کننده، چربی گیر، بنزین، چسب ها، مایعات تصحیح کننده و نشانگرهای نوک نمدی است.
اسپری هایی هستند که دارای محرک و حلال هستند. آن ها شامل رنگ های اسپری، خوشبو کننده و اسپری های مو، اسپری های روغن گیاهی برای پخت و پز و اسپری های محافظ پارچه هستند.
.jpg?1635422032542)
گازها شامل بیهوشی های پزشکی و همچنین گازهایی است که در محصولات خانگی یا تجاری استفاده می شود. بیهوشی های پزشکی شامل اتر، کلروفرم، هالوتان و نیتروس اکسید (که معمولاً گاز خنده نامیده می شود) است. اکسید نیتروژن بیشترین سوء استفاده از این گازها را دارد و می توان آن را در دستگاه های پخش خامه و محصولات تولید کننده سطح اکتان در اتومبیل های مسابقه یافت می شود. سایر محصولات خانگی یا تجاری حاوی گازها، شامل فندک های بوتان، مخازن پروپان و مبرد می باشد.
اغلب یک گروه ویژه از داروهای استنشاقی محسوب می شوند. بر خلاف اکثر مواد استنشاقی دیگر، که مستقیماً روی سیستم عصبی مرکزی عمل می کنند. نیتریت ها عمدتاً برای گشاد شدن رگ های خونی و شل شدن ماهیچه ها عمل می کنند. در حالی که سایر داروهای استنشاقی برای تغییر روحیه استفاده می شود، نیتریت ها در درجه اول به عنوان تقویت کننده جنسی استفاده می شوند. نیتریت ها شامل سیکلوهگزیل نیتریت، ایزوآمیل (آمیل) نیتریت و ایزوبوتیل (بوتیل) نیتریت هستند.
آمیل نیتریت در برخی از روش های تشخیصی استفاده می شود و در گذشته برای درمان برخی از بیماران دردهای قلبی تجویز می شد. در حال حاضر نیتریت ها توسط کمیسیون ایمنی محصولات مصرفی ممنوع است اما هنوز می توان آن ها را پیدا کرد، در بطری های کوچک با برچسب «تمیزکننده سر ویدئو»، «خوشبو کننده هوا»، «پاک کننده چرم» یا «عطر مایع» فروخته می شود.
به طور کلی، افراد سوء مصرف کننده از هرگونه ماده شیمیایی موجود سوء استفاده می کنند. با این حال، اثرات ایجاد شده توسط دستگاه های استنشاقی منفرد متفاوت است و برخی از مصرف کنندگان برای دستیابی به مواد استنشاقی مورد علاقه خود از راه خود خارج می شوند.
